دوشنبه, ۳۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 May, 2024
كنكور با بچه های ما چه می كند
همه دوست دارند به آموزش عالی وارد شوند اما بنابر وجود تفاوت های فردی مابین بچه ها نمی توان چنین ایده آلی را برای همه محقق دید. همین جا اولین صدمه وارد می شود. بچه هایی كه نمی توانند مانند مابقی بچه ها تلاش مضاعف و تحمل عظیم داشته باشند در می مانند.
چرا این جریان باید تفاوت های بچه ها را در زمینه حفظ محفوظات و معلومات چند ساله، برای پیدا كردن آنها روی یك برگه كاغذ آن هم در عرض چهار ساعت به رخشان بكشد. به فرض اینكه فرزندم جزو آن دسته بچه هایی باشد كه تلاش و سخت كوشی غیرمنطقی این دوران را به جان خریده باشد باز هم بارها و بارها در یك طیف گسترده از نگرانی و اضطراب از رسیدن یا نرسیدن دست و پا می زند، بارها ناامیدی بر وی مستولی شده و زانوی غم در بغل می گیرد و های های گریه می كند. وظیفه من مادر در اینجا سنگین تر از قبل می نماید؛ چرا كه لازم است از فرزندم حمایت روحی كنم، برایش بگویم كه همه این دوران ها یا لااقل شبیه این دوران ها را گذرانده اند. بگویم زندگی هر چقدر هم كه سخت باشد می توان آن را به اندازه یك صبح تا شب تحمل كرد، نمای آنسوی زحماتش را برایش بزرگ نمایی كنم كه در سایه تلاشش چه خواهد شد. غر نزنم، سركوفت نزنم، تحمل كنم، تا می توانم عصبانیت ها و آزارهای فرزندم را به دل نگیرم.
چه باید كرد؟
- محیط امن و آرام خانه یكی از اساسی ترین مواردی است تا آنجا كه ممكن است در این مدت هیاهو، درگیری ها، تلفن كردن ها و غرزدن ها را كنار بگذاریم یا لااقل با فرزندمان در میان نگذاریم.
- فكر فرزندمان را درگیر قضایای متفرقه ای كه سودی برایش ندارد نكنیم.
- محیطی مشخص برایش در نظر بگیریم كه از نظر جا و مكان ثابت و آسودگی فكر داشته باشد.
- با نظر خودش برنامه مشخصی برای زندگی اش طرح ریزی كنیم. از او بخواهیم كه طبق آن در حد امكان عمل كند.
- خواب و بیداریش را منظم كنیم، ساعت خواب و بیداری مشخصی برایش قرار دهیم.
- تغذیه یكی از اركان اساسی در این دوران است. برنامه غذایی متنوعی برایش تهیه كنیم. فرزندمان نیاز به مواد قندی زیادی دارد، پس از حجم مواد غذایی كه معده را انباشته می كند كم كنیم و به جای آن انواع مواد غذایی كم حجم اما انرژی زا را جایگزین كنیم.
- شب ها ساعتی را در كنار جای خوابش بنشینیم و فقط گوش دهیم تا برایمان صحبت كند.
- از او و كارهایش درمقابل دیگران صحبت نكنیم چرا كه او احساس می كند زیر ذره بین اطرافیان قرار دارد و همه منتظرند ببینند او چه می كند و به كجا می رسد.
- حال نوبت ماست كه به او اطمینان بدهیم تلاشش برای ما ارزشمند است نه رتبه ای كه در كنكور می آورد. اگر فرزند ما احساس كند كه ما انتظار خاصی از او داریم همیشه نگران است كه مبادا نتواند انتظار ما را برآورده كند.
- هیچگاه از دیگرانی كه در شرایط او هستند درجهت مقایسه با او استفاده نكنیم.
- تقویت مثبت و دادن روحیه «تو می توانی» یكی از مهم ترین كمك های ماست.
فاطمه رضوی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سید ابراهیم رئیسی سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهور ابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی رئیسی ایران سقوط بالگرد بالگرد شهادت شهادت ابراهیم رئیسی دولت سیزدهم
تهران هواشناسی پلیس هلال احمر سانحه بالگرد رئیسی بارش باران مشهد سیل قوه قضاییه سیل مشهد آموزش و پرورش سیلاب
یارانه بورس قیمت دلار قیمت خودرو خودرو یارانه نقدی دلار بازار خودرو حقوق بازنشستگان بازنشستگان قیمت طلا ایران خودرو
آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان سینما تلویزیون شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران لیلا حاتمی رسانه ملی زری خوشکام نمایشگاه کتاب علی حاتمی
قرآن تجهیزات پزشکی
رژیم صهیونیستی سوریه چین روسیه ولادیمیر پوتین اتحادیه اروپا غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا حماس
فوتبال پرسپولیس ابراهیم رییسی استقلال لیگ برتر انگلیس لیگ برتر ایران لیگ برتر فدراسیون فوتبال باشگاه پرسپولیس تراکتور بازی بارسلونا
سامسونگ هوش مصنوعی تبلیغات اپل موبایل اینترنت نمایشگاه ایران هلث هواپیما
رژیم غذایی سرطان استرس آلزایمر سازمان غذا و دارو کاهش وزن افسردگی مغز انسان