جنون طراحی در دبی

ساختمان سازان این شهر که هر روز کلنگ یک آسمان خراش جدید را به زمین می زنند این بار تصمیم گرفته اند بزرگترین ساختمان بتونی و شیشه ای دنیا را که قرار است به شکل یک مرد عرب با کندوره …

ساختمان سازان این شهر که هر روز کلنگ یک آسمان خراش جدید را به زمین می زنند این بار تصمیم گرفته اند بزرگترین ساختمان بتونی و شیشه ای دنیا را که قرار است به شکل یک مرد عرب با کندوره لباس عربی باشد بسازند.

این ساختمان ۱۴۰متری که برج العربی نام دارد ۵۰۰میلیون درهم هزینه در بر خواهد داشت و در کنار جزیره ای به شکل ipod وجزیره ای به شکل نقشه جهان و بزرگترین هتل زیردریائی دنیا وهمچنین بلندترین برج دنیا ((برج دبی)) مجموعه ای شگفت انگیز را در امارات متحده عربی به وجود خواهد آورد.

کشوری که تا ۳۰سال پیش چیزی به جز شنزار نبود اینبار به گفته شیخ محمد حاکم دبی ?در پی ساختن تاریخی پر افتخار برای آیندگانش است. اما خیلی ها بر این باورند که ساختمان های دبی دارای شخصیت لازم نیستند و اینجا ویترینی بزرگ است که کلکسیونی از بهترین های هرچیز را از سراسر جهان در آن گردآورده اند و آن را به نمایش گذاشته اند.

البته رشد بی سابقه دبی در چند سال اخیر و تبدیل بیابان بی آب و علف به این ویترین زیبا هم کار کمی نیست و باید قبول کرد که مدیریت صحیح در پشت صحنه وجود داشته است . اما در ادامه باید دید و نتیجه گیری کرد که این روند به کجا ختم می شود در شهری که هر کاری برای مهندسان و معماران امکان پذیر است باید دید پروژه بعدی چه خواهد بود و قرار است است آخرت چه چیزی را بسازند خدا می داند.

جیمز ترافورد دستیار معمار برج العربی در سخنرانی خود در موزه خط سوم می گوید :در جریان الگوبرداری از نمونه‌های غربی و در فرایند رشد شتابان شهر‌دبی ارزش‌های معماری رنگ باحته است. امکان خلق آثار معماری در این شهر واقعا زیاد است. با توجه به حمایتهای مالی دولت و همچنین فضای کافی و زمین های خالی فقط کافی است که طرح مناسبی به شهرداری ارائه شود تا جواز ساخت بگیرد

. او می افزاید : بی‌توجهی به طراحی فضاهای شهری با کیفیت معمارانه نه تنها شهر‌ را به مجموعه‌ای از ساختمان‌های عجیب تبدیل کرده، بلکه انگیزه‌های لازم برای توجه معماران به اصول معماری درست را برای طراحی فضاهای شهر به شدت تنزل داده است

انواع طرح ها و مدل های غربی در کنار نمادهای شرقی سر به آسمان می کشند و هیچ چیز هم جلودار آنها نیست. حمایت دولت با پرداخت وام های سنگین از یک سو و رشد بی سابقه جمعیتی که دبی را برای زنگی و کار انتخاب می کنند از سوی دیگربستر مناسبی را برای مجریان طرح های ساختمان سازی به وجود آورده است. هیچ کنترلی هم بر روند ابزایش جمعیت دبی وجود ندارد.

حاکمیت الگوهای کپی‌برداری شده غربی در اصول شهرسازی و معماری به گفته دیگر کارشناسان ناشی از ضعف شناخت کارشناسی نسبت به اصول معماری عربی و اسلامی است.

جیمز ترافورد می گوید :شیخ محمد نخست وزیر امارات که به معمار اصلی دبی مشهوراست وشم بالای تجاری دارد توانسته است با اعمال قوانین ویژه ای موجب جذب سرمایه های بسیاری شود. اکثر این سرمایه ها نیز به پروژه های ساختمانی و عمرانی دبی راه یافته است.

آقای ترافورد اضافه می کند:شیخ محمد از طراحان غربی دعوت به کار می کند آنها هم با ورود به بازار کار کپی برداری‌های ناشیانه از الگوهای معماری غربی را بر معماری شرقی ترجیح می‌دهند و از آنجا که ورود الگوهای معماری غربی به طور ناقص و بدون تلفیق یا حتی شناخت ارزش‌های معماری متناسب با محل صورت می‌گیرد، جز افزایش بی‌هویتی سهم دیگری در طراحی فضاهای شهری از خود برجای نمی‌گذارد.

جیمز ترافورد همچنین تجاری شدن هنر معماری را از بزرگ‌ترین آفت‌های دوران حاضر در دنیا می داند و می افزاید: ?وجوه هنر معماری به شدت تحت تاثیر سودای سرمایه و تجارت قرار گرفته است و این بزرگترین خسارتی است که نسل امروز در سایه غفلت مسئولان به معماری و حمایت از آن می‌پردازند. او در پایان می افزاید دبی به این دلیل بی‌هویت است که نطفه آن در تصمیمی ‌که توسط قدرت و سرمایه ابلاغ می‌شود، بسته شده و خلاقیت و رعایت اصول شهرسازی در فضاسازی شهر‌، جایی ندارد.