به خاطر یک مشت آمار

نوروز و تابستان دو زمان مهم برای سفر ایرانیان است. تعطیلات مدارس و دانشگاه‌ها و البته اداره‌های دولتی فرصت مناسبی به خانواده‌های ایرانی می‌دهد تا کوله‌بار سفر را ببندند و راهی جاده‌ها شوند. همین نکته برای آمارهای مسئولان اتفاق خوشایندی است، زیرا آنها می‌توانند آمارهای پرطمطراقی را با افتخار اعلام کنند.

نوروز و تابستان دو زمان مهم برای سفر ایرانیان است. تعطیلات مدارس و دانشگاه‌ها و البته اداره‌های دولتی فرصت مناسبی به خانواده‌های ایرانی می‌دهد تا کوله‌بار سفر را ببندند و راهی جاده‌ها شوند. همین نکته برای آمارهای مسئولان اتفاق خوشایندی است، زیرا آنها می‌توانند آمارهای پرطمطراقی را با افتخار اعلام کنند.

هر سال بعد از این دو زمان که به «پیک سفر» هم مشهور است این آمارها سر از رسانه ها درمی آورد، اما چیزی که در این میان مغفول می ماند «کیفیت» سفر است؛ سفری که بنا به سنجه آمار مسئولان تنها اقامت در شهرها و راهی شدن در جاده هاست.

اما همین آمارها در دل خود حقیقتی نهفته دارند که با دقیق شدن در آن می توان نظام های مختلفی از آن استخراج کرد.

یکی از دلایل پایین بودن کیفیت سفر در ایران این است که هزینه ها بالاست و درآمدها پایین؛ به عبارتی درآمد شهروندان پایین است و ذخیره آنچنانی برای سفر ندارند و از طرف دیگر هزینه های سفر بسیار بالاست. یکی از مواردی که این موضوع را تشدید می کند، این است که در کشورمان هتل های ۲ و ۳ ستاره کم داریم، یعنی یک سری مهمان پذیر داریم که بدون ستاره هستند و کیفیت هتل را ندارند که آنها کیفیت مطلوبی برای سفر ایجاد نمی کنند و از سوی دیگر هتل های ۴ و ۵ ستاره داریم که هزینه های آنها بالاست و با درآمدهای اقشار متوسط و پایین ما همخوانی ندارد.

سازمان میراث فرهنگی باید بخش خصوصی را در زمینه ساخت هتل های ۲ و ۳ ستاره تشویق کند که این کار باعث می شود محل های اسکان جمعیت با درآمد کمتر ایجاد شود و آنها به جای این که در چادرها و مدارس آموزش و پرورش اقامت داشته باشند با هزینه متوسطی به هتل مراجعه کنند که البته برای اعضای خانواده هم انگیزه خوبی برای رفتن به هتل وجود دارد.

هتل های ۲ و ۳ ستاره برخی قسمت هایی که مردم استفاده نمی کنند مثل استخر و سالن ورزشی را ندارد لذا قیمت این هتل ها بسیار ارزان تر می شود ولی کیفیت بالایی دارد.

موضوع بعدی این است که وضع نظارتی که ظرف ۲۰ روز نوروز اعمال شد، باید ادامه یابد و با خاطی ها که کیفیت را رعایت نمی کنند، برخورد شود.

لازمه این کار این است که شماره هایی را که برای شکایات اعلام کردند، فعال نگه دارند و خاموش نشود و نظارت در طول سال ادامه داشته باشد.

کیفیت سفرها را باید در چند انگاره تعریف کنیم؛ یکی انگاره استانداردهاست، دیگری خدمات و دیگری فرهنگ است، اما در مجموع باید گفت که در ایران با مشکلات مختلفی از نظر استاندارد خدمات ارائه شده، انواع خدمات و کالاها و فرهنگ برخورد و مشکلاتی که مسافران به مردم شهر مقصد تحمیل می کنند روبه رو هستیم.

به عنوان نمونه در این حوزه اگر فقط پدیده خیابان خوابی و موضوع زباله ای را که از این امر ایجاد می شود در نظر بگیریم نه مباحث دیگر، متوجه می شویم که از نظر هزینه های تحمیلی میزان آسیب ها بالاست.

علی محزون