«جی فورس»، اثری کودکانه

جری بروکهایمر تهیه کننده افسانه ای فیلم های اکشن، با فیلم تازه و متفاوتی به اسم «جی فورس» دوباره به کانون توجه سینما دوستان بازگشته است.
بروکهایمر این بار برای سرگرم کردن، موش …

جری بروکهایمر تهیه کننده افسانه ای فیلم های اکشن، با فیلم تازه و متفاوتی به اسم «جی فورس» دوباره به کانون توجه سینما دوستان بازگشته است.

بروکهایمر این بار برای سرگرم کردن، موش های آزمایشگاهی سه بعدی را روانه پرده های سینما کرده است.

یک میلیونر نابکار به اسم غایی سابر (بیل نای) که تولید کننده وسایل الکترونیکی خانگی است تصمیم دارد سر فرصت با دادن یک برنامه مخصوص، به تک تک وسایل خانگی در خانه های میلیون ها مردم جهان آن ها را به یک ترانسفورمر بزرگ تبدیل کند. هدف غایی سابر نابود کردن جهان از طریق له کردن آن زیر پای ترانسفورمر کذایی اش است! البته اداره آگاهی یکی ۲ سال هست که در تعقیب سابر نابکار است اما نتیجه ای نگرفته است.

خطر خیلی جدی است و باید کاری کرد. موش های آزمایشگاهی تصمیم می گیرند که توطئه سابر را خنثی کنند.آن ها قصد دارند با وارد کردن یک ویروس یا شاید هم یک کرم در داخل برنامه رایانه سابر، نقشه های او را خنثی کنند و جهان را نجات دهند...

«جی فورس» از معدود فیلم هایی است که استفاده درستی از انیمیشن سه بعدی کرده است.

فیلم در مجموع و به ویژه برای گروه اصلی مخاطبانش ( بچه های زیر ۱۵ سال) تماشایی و لذت بخش است. در یک فیلم بروکهایمری، اکشن بر هر چیز دیگری اولویت دارد و اکشن « جی فورس» بی وقفه، جانانه، نفس گیر و به طرز جالبی شتابان و پر ضرباهنگ است.

فیلم نامه «جی فورس» را زن و شوهری به اسم مارین و کورمک ویبرلیز نوشته اند.

این ۲ نفر قبلا روی فیلم های متنوعی چون « از پسران بد تا فرشتگان چارلی»، «تخت گاز» و «گنجینه ملی» کار کرده بودند.

شاید مهم ترین ویژگی فیلم نامه «جی فورس» سادگی و کودک فهم بودن دیالوگ های آن باشد. البته «جی فورس» گاهی وقت ها از خط یک فیلم کودکانه خارج می شود و به نوعی رنگ و بوی فیلم های اکشن «جری بروکهایمر» را می گیرد.

صدای کاراکتر موش آزمایشگاهی زن، خوئارس را پنه لوپه کروز بر عهده دارد. نیکلاس کیج نیز صدای خود را به یکی از موش ها، یا در واقع فرمانده موش ها، اسپکز داده است.

صدای پر انرژی و عصبی کننده کیج باعث شده است که اسپکز، بیش از حد پر انرژی و پر تحرک از کار درآید.

«جی فورس»به روال معمولی این فیلم ها، پر از ارجاعات به فیلم های معروف جهان سینما از «جان سخت» تا « اینک آخر الزمان» است.

فیلم در بخش های پایانی خود، هم از حیث لحن و هم از حیث روایت دستخوش آشفتگی و اختلال می شود؛ هر چند که چنین آشفتگی و اختلالی برای تماشاگران کم سن و سال فیلم هیچ مسئله ای نیست.

بچه ها در هر حال از این فیلم لذت خواهند برد و پدر و مادرها هم از این که می بینند بچه هایشان دارند لذت می برند لذت خواهند برد.

در دنیایی که شاهد انیمیشن هایی چون «نه» هستیم وجود « جی فورس» و امثال آن برای دنیای کودکانه کودکان و دور نگه داشتن آن ها از دغدغه های بزرگ، غنیمتی بس باارزش است.

این روزها شاهد هجوم انیمیشن هایی هستیم که با ظاهری کودکانه برای بزرگ ترها ساخته شده است.

دنیای تصویر به جای پرورش کودک درون کودکان آن ها را به ورطه زود هنگام درک مسائل بزرگ کشانده و نه تنها سینمای مستقلی به آن ها تعلق نداده بلکه دنیای کارتون و سازه های سه بعدی را نیز از آن ها ربوده است.

عارف