۹ ژانویه ۲۰۰۹ ـ پول ایران (سکه داریک) در ژانویه ۲۰۰۹ میلادی دو هزار و ۵۱۳ ساله شد

طبق نوشته مورخان یونان باستان که کارهای داریوش بزرگ را دقیقا و وسیعا شرح داده و بررسی های بعدی مستشرقین اروپایی و تطبیق تقویم ها، پول رسمی ایران (سکه داریک) در ژانویه سال ۲۰۰۹ …

طبق نوشته مورخان یونان باستان که کارهای داریوش بزرگ را دقیقا و وسیعا شرح داده و بررسی های بعدی مستشرقین اروپایی و تطبیق تقویم ها، پول رسمی ایران (سکه داریک) در ژانویه سال ۲۰۰۹ (ماه جاری) ۲ هزار و ۵۱۳ ساله می شود. داریوش بزرگ دستور ضرب این سکه را در نخستین ماه زمستان سال ۵۰۴ پیش از میلاد (دیماه) داده بود. سکه های داریک (گرفته شده از نام داریوش) که تا پایان عهد هخامنشیان رایج بودند وزنی تقریبا برابر داشتند و از این لحاظ، ایران در صدر ملل قرار دارد. نقش تصویر رئیس کشور بر یکطرف سکه نیز از زمان داریوش مرسوم شده است.

بسیاری از کشورها نام پول ملی را از اسامی تاریخی گرفته اند، مثلا پول ونزوئلا از نام سیمون بولیوار، تاجیکستان از نام سامانیان (سامانی) و ... ولی نام پول ملی ما، ریال، از اسپانیا است!. چرا ما نباید پول ملی خود را به نام باستانی اش «دارا (داریک)» بازگردانیم؟!. یکی از غفلت های پهلوی ها در دوران سلطنت خود، همین بود. اینان مراسم دو هزار و پانصدمین سال تاسیس دولت مرکزی ایران را برگزار کردند، ولی نام پول ملی را به اسم باستانی اش باز نگردانیدند و الفبای فارسی را تغییر ندادند تا تلفظ ها یکسان شود. فارسی یک زبان «هند ـ اروپایی» است که لازم است به الفبایی نوشته شود که دارای حروف صوتی (واول) باشد.