سپید سیاه

دلم گرفته ، دلم عجیب گرفته ست
تو این جایی ، صدایت این جاست
حتی حرفهایت!
برایم می خوانی
مثل همیشه
دو تا چشم سیاه داری
دو تا موی رها داری
تو اون چشمات ، چیا داری
بلا داری،بلا داری...
در …

دلم گرفته ، دلم عجیب گرفته ست

تو این جایی ، صدایت این جاست

حتی حرفهایت!

برایم می خوانی

مثل همیشه

دو تا چشم سیاه داری

دو تا موی رها داری

تو اون چشمات ، چیا داری

بلا داری،بلا داری...

در گرمای صدایت گم شدم...

تو می خوانی

و

بوم نیمه تمام من

رنگ می گیرد

جان می گیرد

تو می خوانی

و من

از یاد می برم

ساعت ها را

فاصله ها را

غرق در صدای تو

سیاه،سپید می شود.

دلم گرفته ، دلم عجیب گرفته است

پی صدایت می گردم

بوم نیمه ، جان داد

عقربه ها، گویی تکان نمی خورند

فاصله ها از پی هم می آیند!

غرق در نبود تو

سپید، سیاه می شود.