بایدها و نبایدهای لایه‌برداری از پوست

سال‌هاست که متخصصان پوست و مو، از لایه‌بردارهای شیمیایی برای برطرف کردن عوارض ناخوشایند پیری پوست استفاده می‌کنند...
این مواد لایه‌بردار عبارت‌اند از: اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی …

سال‌هاست که متخصصان پوست و مو، از لایه‌بردارهای شیمیایی برای برطرف کردن عوارض ناخوشایند پیری پوست استفاده می‌کنند...

این مواد لایه‌بردار عبارت‌اند از: اسیدهای میوه (آلفاهیدروکسی اسید یا AHA)، تری کلرواستیک اسید (TCA)، فنول، رزورسینول و سالیسک اسید. این مواد موجب از بین رفتن لایه رویی پوست شده و به دنبال آن پوستی با ظاهر تازه‌تر و جوان‌تر جایگزین پوست قبلی می‌شود. این فرآیند که به عنوان لایه‌برداری یا پیلینگ شیمیایی نامیده می‌شود، باید حتما توسط متخصص پوست انجام شود که روش‌های مواجهه با این مشکلات را خوب می‌داند. برخی کرم‌های لایه‌بردار مثل غلظت‌های پایین اسید میوه (AHA) را افراد می‌توانند در منزل استفاده کنند اما باید بدانند که مصرف این کرم‌ها موجب افزایش حساسیت پوست نسبت به نور خورشید شده و لذا مصرف ضدآفتاب را نیز در طول روز مدنظر قرار دهند. به‌طورکلی، بسته به عمق نفوذ ماده شیمیایی، لایه‌بردار شیمیایی پوست را در دو نوع سطحی و عمیق تقسیم می‌کنیم که هر کدام ملاحظات و کاربردهای خاص خود را دارند. کرم‌های لایه‌بردار را در هر فصلی می‌توان استفاده کرد، به‌شرطی‌که مراقبت از نور خورشید به‌خوبی انجام شود. افرادی که قادر به این کار نیستند، بهتر است فقط در فصول پاییز و زمستان از کرم‌های لایه‌بردار استفاده کنند و درعین‌حال مصرف ضد آفتاب را در طول روز به خاطر داشته باشند چراکه در غیر این صورت دچار مشکلات عدیده‌ای مانند قرمزی و حساس شدن پوست، لک‌های پوستی و حتی احتمال رخداد سرطان‌های پوستی می‌‌شوند. کرم‌های لایه‌بردار برای بهبود جوش‌های صورت مفیدند اما اغلب اوقات کافی نیستند. اگر منظور شما از مصرف این کرم‌ها تنها رفع جوش‌هاست، بهتر است دست نگه داشته و با یک متخصص پوست مشورت کنید. کرم‌های لایه‌بردار باید شب هنگام و در زمان خوابیدن مصرف شده، دور چشم و دور دهان مصرف نشوند و صبح شسته شده و ضد آفتاب مصرف شود.

دکتر مریم یوسفی/ متخصص پوست‌و‌مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی