به مناسبت ولا‌دت باسعادت حضرت زینب (س) و روز پرستار

از درد به خود می‌پیچد، عرق سرد تمام بدنش را فراگرفته است. صدا در گلویش می‌شکند. حتی نمی‌تواند کسی را صدا بزند! لحظات سخت و سنگین می‌گذرد. گویی زمان متوقف مانده و درد هر لحظه بیشتر …

از درد به خود می‌پیچد، عرق سرد تمام بدنش را فراگرفته است. صدا در گلویش می‌شکند. حتی نمی‌تواند کسی را صدا بزند! لحظات سخت و سنگین می‌گذرد. گویی زمان متوقف مانده و درد هر لحظه بیشتر توانش را می‌رباید. آه ... چه باید کرد؟ .... هیچ راهی به ذهنش نمی‌رسد احساس اینکه قدرت هیچ حرکتی ندارد، بیش از پیش مضطربش می‌کند. شب خاموش و سکوت بر همه جا مستولی است. تمام نیرویش راجمع می‌کند باید کاری کند .... دیگر به نهایت رنج و درد رسیده است و بی‌توانی همچنان پا برجاست. باردیگر سعی می‌کند تا دکمه کنار تخت را دردست بفشارد.... اما نه. بی‌فایده است.

دیگر امیدی نیست! نفس‌هایش به شماره افتاده است و دیگر هیچ نمی‌فهمد جز شبح سفید رنگ و دستی که پیشانیش را لمس می‌کند و پس از آن دیگر هیچ ... یک هفته گذشته است بالاخره از بخش مراقبت‌های ویژه به اتاق قبلی خود، باز می‌گردد به همان اتاقی که دردی کشنده را تجربه کرده است، به اتاقی که در آن،نزدیکی به مرگ را با تمام وجود حس کرده، اما به یاد می‌آورد ... همه رنج‌ها و آن هاله سفید که مانندشبح بر بالین او آمد! دستی که پیشانیش را لمس کرد؟! به ذهنش فشار می‌آورد... تا اینکه در اتاق باز می‌شود و همان سفیدپوش مهربان به سراغش می‌آید. لبخندی که بر لب دارد او را دلگرم می‌کند. با مهربانی می‌گوید: «خدا را شکر حالتان خیلی بهتر است، آن شب اصلا حال خوبی نداشتید.»

می‌دانم که می‌داند فهمیده‌ام که او ناجی من بوده و به موقع به کمک من شتافته است. زبانم سنگین است؛ دست‌هایم آنقدر قدرت ندارد که حتی گره روسریم را محکم کند ولی می‌دانم که او می‌داند که با نگاهم از او تشکر می‌کنم. با قلبم از و تقدیر می‌کنم و او همه اینها را می‌تواند در چهره‌ام بخواند. لبخند می‌زنم و سرم را تکان می‌دهم. او هم می‌خندد و درجه تب را در دهانم جابه‌جا می کند. «شنیده‌ام که شما نویسنده‌اید؟»

با خود می‌گویم: «بله - ولی این بار باید از تو بنویسم راستی چرا تا به حال .... چرا ننوشته‌ام از فرشته‌ای که پرستار لقب گرفته است تا مراقب نهال سلامتی در وجود انسان‌ها باشد تا با حضورش آلام را بکاهد و رنج‌ها را تسکین دهد. چگونه می‌توان از این فرشتگان سپیدپوش مهربان تقدیر کرد؟

امروز روز ولادت با سعادت حضرت زینب(س) و روز گرامیداشت مقام پرستار است ولی آیا می‌توان برای تقدیر از این خدمتگزاران صادق سلامت کشور به یک روز در سال اکتفا نمود؟ راستی به مطالبات و خواسته‌های این قشر توجه شده است؟ هر چند که اخیرا اخبار خوشی از افزایش حقوق این عزیزان زحمتکش شنیده شده است ولی تا پاسداشت واقعی مقام شامخ پرستار در جامعه و نگاه شایسته و بایسته به این قشر تاثیرگذار در امر سلامت، چقدر فاصله داریم؟!

ریکا حسامی