چند رباعی نذر بهانه خلقت هستی؛ حضرت فاطمه زهرا (سلام ا...علیها)

خسوف

یک ابرسیاه روی ماه افتاده
انگار خسوف تازه ای رخ داده
عمری ست که عطر مادرم را دارد
نیلوفر ترمه دوزی سجاده
¤¤¤
هنگام خسوف، راز بی بی گل کرد
غمهای شب دراز بی بی گل کرد
یک قطره چکید …

خسوف

یک ابرسیاه روی ماه افتاده

انگار خسوف تازه ای رخ داده

عمری ست که عطر مادرم را دارد

نیلوفر ترمه دوزی سجاده

¤¤¤

هنگام خسوف، راز بی بی گل کرد

غمهای شب دراز بی بی گل کرد

یک قطره چکید از ابرچشمش، باغی

در گوشه جانماز بی بی گل کرد

¤¤¤

با تندترین زبان تذکر دادند

چون صاعقه بی امان تذکر دادند

از بس که صدای گریه اش می آمد

رفتند به آسمان تذکر دادند

¤¤¤

سرشار رموز گریه هستی، بانو!

در اصل تو سوز گریه هستی، بانو!

ما واژه برای خواندنت کم داریم

تو سوژه روز گریه هستی، بانو!

¤¤¤

در بهت وداع، بوی آغاز آمد

آن جان زتن رفته به تن بازآمد

دیدم که چگونه با دعای دو یتیم

در بال شکسته شوق پرواز آمد

¤¤¤

یک عمر پر از خون جگر بودم من

در هر شب و روز نوحه گر بودم من

کوتاه نبود عمر تو، در کوچه

یک ذره اگر بلندتر بودم من

¤¤¤

از حیث بدی تماممان هم رده ایم

صدبار به تو نیش و کنایه زده ایم

در زندگی ات اگر به تو سر نزدیم

درمجلس ختم تو همه آمده ایم...

مجید میرزایی ـ بروجرد