اعتبار آرای داروین

امروزه نظریه داروین كه به وسیله ژنتیك روزآمد شده، بیش از هر زمان دیگر در جامعه علمی از قدرت برخوردار است. در آغاز قرن بیستم علم داروینی به نظر فاقد مدارك لازم برای اینكه در زمره …

امروزه نظریه داروین كه به وسیله ژنتیك روزآمد شده، بیش از هر زمان دیگر در جامعه علمی از قدرت برخوردار است. در آغاز قرن بیستم علم داروینی به نظر فاقد مدارك لازم برای اینكه در زمره نظرات قابل اعتماد علمی قرار گیرد بود. اما امروزه داروینیسم هسته اصلی علوم زیستی است. در واقع در حال حاضر تكامل داروینی تبدیل به مفهومی منسجم كننده در برخی از دیگر علوم شده است.اما اگر به واسطه كشفیات كشیش كاتولیك گرگور مندل ۱۸۸۴۱۸۲۲ نبود در حال حاضر آرای داروین اوضاع بسیار سخت تری را پشت سر می گذاشت. نظریه خود داروین فاقد فهم دقیقی از وراثت بود. او هیچ چیزی درباره ژن ها نمی دانست. امروزه ما می دانیم كه ژن ها واحدهای وراثت هستند.

داروین به اشتباه می پنداشت كه ویژگی های موجودات زنده با «مخلوط شدن» خصوصیات والدین كه در خون آنها موجود است شكل می گیرد. در ۱۸۶۶ مندل نشان داد كه ویژگی های مختلف موجودات زنده از جمله رنگ گل های نخودفرنگی توسط واحدهای مجزایی كه اكنون ما آنها را ژن می نامیم منتقل می شود و نه اینكه این ویژگی ها حاصل مخلوط شدن اسرارآمیز ویژگی های والدین باشد.ژنتیك، نظریه تكاملی داروین را مورد حمایت و بازبینی قرار داد. آنچه كه داروین تغییرات تصادفی می نامید را امروزه جهش های ژنتیكی بدون جهت می خوانند. در دهه ۱۹۴۰ ژنتیك مندلی با نظریه داروین تركیب

شده و جولین هاكسلی آن را نظریه «تركیبی جدید» نامید چیزی كه امروزه آن را نوداروینیسم می نامیم. متعاقبا بسیاری از زیست شناسان انتخاب طبیعی را به جای آنكه به وسیله بقای فرد یا گروه در نظر بگیرند در قالب بقای خزانه های ژنی بیان كردند. برای برخی از دانشمندان، تكامل اساسا موضوع انتخاب ژن ها و انتقال آن به نسل های بعدی است.همچنین علم ژنتیك با نشان دادن شباهت های سلولی و مولكولی كه بیانگر نظریه نیای مشترك در حیات بود از نظریه تكامل حمایت كرد. مطالعات ژنتیكی بیانگر خویشاوندی ما با دیگر اشكال حیات است. برای مثال ژنوم انسان ژن هایی كه در گونه انسانی وجود دارند به میزان قابل توجهی با ژن های دیگر حیوانات تیره نخستینیان هم پوشی داشته و حتی با ژنوم باكتری ها نیز شباهت هایی دارد. ژنتیك به همراه كالبدشناسی تطبیقی، جنین شناسی، دیرین شناسی، زمین شناسی و دیگر علوم شواهد غیر قابل بحث بیشتری را برای تكامل فراهم كرده اند.

منبع: جان هاوت ۲۰۰۱ پاسخ هایی به ۱۰۱ سئوال درباره خدا و تكامل

هادی صمدی