آدورنو و اخلاق

کتاب «آدورنو و اخلاق» اثر کریستینا گرهاردت، استاد دانشگاه کالیفرنیا، از سوی انتشارات دانشگاه دوک منتشر شد.
به گزارش مهر، در میان متفکران مکتب فرانکفورت آدورنو به سبب آثاری …

کتاب «آدورنو و اخلاق» اثر کریستینا گرهاردت، استاد دانشگاه کالیفرنیا، از سوی انتشارات دانشگاه دوک منتشر شد.

به گزارش مهر، در میان متفکران مکتب فرانکفورت آدورنو به سبب آثاری که درباره ادبیات و هنر رسمی انجام داده به لحاظ مطالعات زیبایی شناختی مورد توجه است. آدورنو معتقد است که رسالت هنر باید برای هنر باشد و نه برای لذت‌رسانی نفسانی.

این کتاب مشتمل بر مجموعه مقالاتی است که افکار و اندیشه‌های این فیلسوف را درباره اخلاق مورد بحث قرار می‌دهد.

تئودور لودویگ ویزنگروند آدورنو (۱۹۰۳ - ۱۹۶۹) جامعه‌شناس، فیلسوف، موسیقی‌شناس و آهنگساز نئومارکسیست آلمانی است. او به همراه کسانی چون ماکس هورکهایمر، والتر بنیامین، هربرت مارکوزه و یورگن هابرماس از سران مکتب فرانکفورت به شمار می‌رود.

آدورنو در سال ۱۹۴۳ آلمان هیتلری را به مقصد کالج مرتن آکسفورد ترک گفت. در طول سه سال و نیمی که در انگلستان به سر برد، مقالاتی را برای دفتر مجله مؤسسه تحقیقات اجتماعی می‌نوشت که پس از آن، تحت مدیریت دوستش، هورکهایمر اداره می‌شد.

آدورنو سال‌های جنگ را در امریکا سپری کرد. در طول آن دوران با هورکهایمر در تألیف کتاب «دیالکتیک روشنگری» مشارکت داشت. این اثر غالباً به عنوان رکن اصیل نخستین نسل نظریه انتقادی محسوب می‌شود.

آدورنو پس از جنگ به فرانکفورت بازگشت تا به تأسیس مجدد مؤسسه کمک کند. در طول دوازده سال بعد کتاب‌های متعددی پیرامون نقد ادبی و موسیقی، نظریه اجتماعی و فلسفه منتشر کرد.