۱۵ مارس ۲۰۰۷ ـ پروپاگاندا، یا دمکراسی

نیمه مارس ۲۰۰۷، خبرگزاری ها با مخابره این عکس از شهر «نواکشوط» گزارش کرده بودند که موریتانیا (جمهوری اسلامی موریتانی واقع در شمال غربی آفریقا، میان صحرا و اقیانوس اطلس) هم دمکراسی …

نیمه مارس ۲۰۰۷، خبرگزاری ها با مخابره این عکس از شهر «نواکشوط» گزارش کرده بودند که موریتانیا (جمهوری اسلامی موریتانی واقع در شمال غربی آفریقا، میان صحرا و اقیانوس اطلس) هم دمکراسی شده و این زنان به این صورت صف کشیده اند تا آراء خود را به صندوق انتخابات بیاندازند. موریتانیا (مستعمره سابق فرانسه) یک میلیون کیلومتر مریع وسعت و تنها نزدیک به ۴ میلیون جمعیت دارد و سرزمینی «بربر» نشین و عمیقا قبیله ای است. به تازگی هم در آنجا نفت یافت شده و آن را صادر می کند.

اصحاب نظر در تفسیر این خبر به روزنامه های اروپایی گفته بودند: در کشوری که از زمان استقلال (سال ۱۹۶۰) تاکنون دمکراسی نداشته، دو کودتای نظامی را پشت سر گذارده و سه دهه، مختار اولدده به تنهایی بر آن حکومت کرده که او را هم فرانسه تعیین کرده بود؛ چگونه می تواند «یکشبه!» دارای دمکراسی کامل شود. دمکراسی شدن؛ به سواد، آگاهی از جزئیات آن و سه چهار دهه تمرین نیاز دارد. شمار باسوادهای موریتانیا از چهل درصد تجاوز نمی کند و ....

این اصحاب نظر سپس با بازخوانی فرضیه های دمکراسی گفته اند: یک سرزمین قبیله ای همانند موریتانیا، افغانستان و ...، آخرین مناطقی در روی کره زمین خواهند بود که دارای دمکراسی واقعی خواهند شد، زیرا که تا دهها سال دیگر، نگاه رای دهندگان به دهان سران قبایل است و بس.