آمفتامین

آمفتامین ها, گروهی از مواد محرک مغزی هستند و به نام داروهای مقلد سمپاتیک یا محرک یستم عصبی مرکزی نیز معروف هستند

● آمفتامین گروه دارویی: محرك سیستم اعصاب مركزی

آمفتامین‌ها، گروهی از مواد محرک مغزی هستند و به نام داروهای مقلد سمپاتیک یا محرک یستم عصبی مرکزی نیز معروف هستند. آمفتامین ها آزادسازی دوپامین را افزایش می‌‏دهند. افزایش دوپامین باعث روانی پریشی می‌گردد.‏

این دارو مصرف ‏پزشکی دارند و تحت نظر روانپزشک برای درمان بیماری های خاص به کار می‌رود.‏و معمولاً به شکل پودر سفید و گاه متمایل به قهوه ای روشن و بلورهای کریستالی ‏شفاف، یا مایع زرد ـ قهوه ای دیده می شوند. گونه‌ای از این مواد گاهی اوقات مصرف آمفتامین‌ها دارای اسامی خیابانی مانند: یخ ( ‏ICE‏ ) سرعت ( ‏Speed‏) ـ شیشه ـ کریستال ‏‏ـ میتسی بوشی ـ تعقیب اژدها ـ شابو ـ سولفات ـ آپرز ـ دانه ژلاتینی ـ یابا ـ تینا ـ ‏شالک ‏Armani‏ و ‏Hermes‏ هستند. گاهی برخی از مواد مخدر (مانند هرویین) به نام ‏آمفتامین به فروش می‌رسد.‏

● شیوه‌ی مصرف:

خوراکی ، بویایی، انفیه، کشیدن، تزریق و سیگاری، در صورت مصرف با ‏مشروبات الکی ممکن است فرد دست به کارهایی بزند که در شرایط عادی هیچ گاه حاضر به انجام آن نیست. خطرناک‌ترین شیوه‌ی مصرف این ماده روش تزریقی آن می‌باشد و‏عوارض زود هنگام‌تری دارد.‏

آمفتامین سریع از راه دهان جذب می شود و آثار آن ۱ تا ۲ روز طول می‌کشد مصرف‏مداوم آن باعث می شود که فرد در هر بار دوز ( مقدار مواد) مصرف را افزایش دهد.‏

● عوارض

الف) عوارض جسمانی

افزایش ضربان قلب ـ افزایش دمای بدن ـ فشار خون ـ آسیب به رگ‌های مغزی ـ سکته‏مغزی ـ مشکلات تنفسی ـ بی‌نظمی ضربان قلب ـ بی‌اشتهایی شدید ـ خشکی دهان ـ ‏تعریق ـ کاهش اشتها ـ تهوع ـ تخریب سلول‌های مغزی ـ ـ تخریب پایانه‌‏های عصبی و ایجاد ضایعات پوستی مثل آکنه ‏

ب ) عوارض روانی ‏

احساس سرخوشی ـ احساس قدرت دروغین ـ بی خوابی ـ تشنج ـ افزایش انرژی و ‏هوشیاری ـ افزایش تمرکز کاذب ـ احساس خستگی ـ توهم ـ اضطراب ـ دلهره ـ ‏نوسانات خلقی ـ برآشفتگی و تحریک پذیری بالا ـ کاهش کارایی ذهن و حافظه ـ ‏فراموشی. ولی مهم‌ترین و خطرناک‌ترین عارضه‌ی روانی آمفتامین بیماری به نام روان‌‏پریشی‌ مت آمفتامین است. روان‌پریشی یک حالت مغزی شبیه شیزوفرونیا می‌باشد، و ‏اثرات آن عبارتند از: بی‌قراری شدید اضطراب ، ترس، شک، وحشت ، سراسیمگی، هذیان‌‏گویی، بدبینی ( پارانویا)، عقاید بیش بها داده شده، در حالت بسیار شدید توهم بینایی، ‏شنوایی و لامسه، احساسات ناخوشایند ( احساس گزش توسط حشرات) بروز می‌کند این ‏حالت به علت توهم و بدبینی .

● علایم مسمومیت با آمفتامین ها: ‏

خونریزی شدید مغزی به علت فشار خون، شوک ناشی از افت شدید فشار خون، افزایش ‏بیش از حد دمای بدن، آریتمی قلبی، تشنج، هذیان، کما و مرگ. از مهم‌ترین علل مرگ و میر ‏معتادان آمفتامینی حملات قلبی است. یکی از خطرناک ترین مشکلات آمفتامین مصرف هم ‏زمان آن با سایر مواد مخدر یا داروها ( داروهای ضد افسردگی و ...) است.‏

● علایم بازگیری ( ترک) آمفتامین:‏

اضطراب ـ برافروختگی ـ ترس ناگهانی ـ توهم ـ هذیان ـ تشنج ـ رعشه ـ بی حالی ـ‏خستگی ـ کابوس شبانه ـ بی قراری ـ اختلال خواب ـ سردرد ـ تعریق شدید ـ گرفتگی ‏عضلات ـ گرسنگی و سیر ناپذیری ‏

وابستگی: وابستگی به آمفتامین ها سریع اتفاق می افتد ‏

ـ نکته‌ی مهم: کار بسیار مهم تعیین افرادی است که وابستگی آنها نیاز به درمان دارد.‏

آمفتامین اغلب برای بهبود كارآیی، كاهش خواب و ایجاد سرخوشی مورد استفاده قرار می‌گیرند. معمولاً ورزشكاران، دانشجویان و رانندگان مسافتهای طولانی، از این مواد استفاده می‌كنند. مصارف طبی آمفتامین‌ها : شامل پرتحركی كودكان، ناركولپسی، چاقی و برخی موارد افسردگی مقاوم به درمان است.

● نشانه‌های سو استعمال:

كسی كه آمفتامین مصرف می‌كند بطور غیرعادی فعال، شاد و بیش از حد حراف است. بی‌قراری و برانگیختگی نیز جیء خصوصیات شخصیتی او میشوند. به غذا بی‌میل نشان می‌دهد و خوابهای غیرطبیعی دارد. ممكن است این دارو را برای دو سه شب بیدار ماندن و سپس خوابیدن به مدت ۴۸ ساعت مصرف كند. نوسانات در رفتار و روحیه او بوجود می‌اید.

● استفاده‌های مجاز:

در سالهای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، آمفتامین‌ها را به عنوان كاهش‌دهنده اشتها تجویز می‌كردند. این مورد استعمال به علت خطر وابستگی و سوء استفاده كاملاً قدغن شده است. در حال حاضر برای فعالیت بیش از حد كودكان و خواب‌آلودگی شدید تجویز میشود. مصرف این دارو بدون نسخه ممنوع است.