منفور مثل حرمله

گفتگو با بازیگر سریال مختارنامه

انوش معظمی در سریال تلویزیونی «مختارنامه» نقش حرمله را بازی می‌کند. حرمله همان کسی است که حضرت علی‌اصغر(ع) را به شهادت رساند. او معتقد است بعد از بازی در این سریال نه ‌فقط چهره منفوری برای مردم و هنرمندان نشده، بلکه با پیشنهادهای زیادی هم برای بازی روبه‌رو شده است.

او در فیلم سینمایی «روز رستاخیز» نقش شمر را بازی کرده است. همچنین این روزها مشغول بازی در سریال تلویزیونی «جلال‌الدین مولانا» است. او در این سریال نقش سردار جهانگیرخان را ایفا می‌کند.

با شروع محرم سریال «مختارنامه» از چند شبکه بازپخش می‌شود و بینندگان شاهد بازی شما در نقش حرمله هستند. اولین مواجهه‌تان با این نقش چگونه بود؟ فکر نمی‌کردید ممکن است با ایفای نقش حرمله در میان مردم به چهره منفور تبدیل شوید؟

نه، این‌طور فکر نمی‌کردم. من بچه هیات عزاداری امام حسین(ع) هستم. بنابراین با شناخت کافی این نقش را بازی کردم و کاملا اعتقادی به این موضوع نگاه کردم و حسن ثواب را در نظر گرفتم. البته اطرافیانم هم در طول بازی‌ام بارها این مساله را به من گوشزد می‌کردند که این خطر وجود دارد مردم از من متنفر شوند، اما لطف خدا و اباعبدالله نصیبم شد و با ایفای این نقش نه‌تنها بر آبرویم افزوده شد، بلکه پیشنهادهای زیادی هم برای بازی داشتم.

اطلاعات‌تان درباره حرمله فقط مربوط به هیات‌های عزاداری می‌شد یا کتاب‌های تاریخی هم مطالعه کردید؟

در ذکر مصیبت‌های عزاداری درباره او شنیده بودم و نسبت به کلیت زندگی‌اش آشنایی داشتم و بعد از آن چند کتاب تاریخی هم مطالعه کردم، اما خیلی اطلاعات درباره او موجود نبود و فقط چند سطری درباره او نوشته شده بود. در مجموع توانستم این نقش را با هدایت صحیح داوود میرباقری بازی کنم.

یکی از ماندگارترین سکانس‌های سریال مختارنامه صحنه مبارزه رودرروی مختار و حرمله است. درباره این صحنه‌ها بگویید.

این سکانس فوق‌العاده نفسگیر و اجرای آن دشوار بود. با وجود سختی‌هایی که این سکانس داشت، اما با یک برداشت آن را ضبط کردیم. به یاد دارم زمانی که این صحنه ضبط شد عظیم جوانروح مدیرفیلمبرداری به داوود میرباقری گفت که دوباره صحنه را تکرار می‌کنیم اما او تاکید کرد این صحنه خیلی خوب درآمده و مطمئن است در تکرار اجرای آن خوب نخواهد شد. قبل از ضبط این صحنه داوود میرباقری با تدبیری من را به لحاظ روانی اذیت کرده بود تا بتوانم این صحنه را بخوبی دربیاورم. بعد از ضبط این صحنه متوجه تدبیر او برای این صحنه شدم. اگر حمل بر خودستایی نشود، ولی هنوز هم هر وقت این صحنه را می‌بینم خیلی لذت می‌برم.

فکر می‌کردید این صحنه مبارزه نفسگیر بتواند تا این میزان ماندگار شود؟

نه، اصلا این تصور را نداشتم. زمانی که این صحنه پخش شد هر پنج دقیقه تلفن من زنگ می‌خورد و دوستان برای بازی‌ام در این صحنه تبریک می‌گفتند. اتفاقا بعد از این صحنه ۲۵ دفتر فیلمسازی به من پیشنهاد بازی در آثار مختلف را دادند، اما نپذیرفتم.

هم نقش منفی و هم مثبت به من پیشنهاد می‌شد تا این ‌که بازی در نقش شمر در فیلم سینمایی «روز رستاخیز» به‌کارگردانی احمدرضا درویش را قبول کردم. در این فیلم نقش شمر را خیلی متفاوت اجرا کردم.

فکر می‌کنم با ایفای نقش شمر دیگر مردم ذهنیت خوبی درباره شما نداشته باشند؟

من همیشه نقش منفی بازی نکردم و در آثاری همچون «همه فرزندان من» مرضیه برومند و «روزی بود روزی نبود» مختاری نقش مثبت ایفا کردم. مردم دیگر مثل گذشته نگاه نمی‌کنند، حتی در شهرستان‌ها هم نسبت به نقش‌های منفی متعصب نیستند و ذهنیت‌شان اصلاح شده است.

در آثار نمایشی معمولا چهره شمر کریه نشان داده می‌شود. آیا این اتفاق در فیلم روز رستاخیز هم افتاده است؟

نه، ما در این فیلم ظاهر کریه از شمر نمی‌بینیم، بلکه احمدرضا درویش تلاش کرده به درونیات و تفکر شمر بپردازد. گرچه چهره‌اش کریه‌ نیست، اما اندیشه‌های پلید او نشان داده می‌شود. همچنین من در بخش‌هایی از بازی‌ام خوی وحشی شمر را به تصویر کشیدم.

قبل از این هم بازیگران دیگری نقش شمر را بازی کردند. آیا از بازی این هنرمندان هم الگو گرفتید یا نه؟

با احترامی که برای هنرمندان قائل بوده و شاگرد همه آنها هستم، اما احساس کردم باید شمر این فیلم سینمایی را به‌گونه دیگر به تصویر بکشیم، به همین دلیل الگویی نگرفتم و با راهنمایی احمدرضا درویش آن را بازی کردم.

این روزها مشغول بازی در سریال تلویزیونی جلال‌الدین مولانا به کارگردانی شهرام اسدی هستید. در این سریال چه نقشی را بازی می‌کنید؟

در این سریال نقش سردار جهانگیر خان را که در اواخر دولت محمد خوارزم شاه حضور داشت، بازی می‌کنم. این نقش خاکستری است و سعی کرده‌ام آن را تا حدودی شیرین اجرا کنم. ده سکانس از بازی من در این سریال باقی‌مانده است. علاوه بر بازی در این سریال، درگیر چند تئاتر هم برای جشنواره فجر هستم که در آنها مسئولیت نگارش و بازی را دارم.

فاطمه عودباشی