رودلف دیزل

Rudolf Diesel در سال ۱۸۵۸ در فرانسه متولد شد و كار خود را به عنوان یك كارشناس یخچال برقی آغاز كرد. برای مدت ده سال او روی موتورهای حرارتی مختلفی، ازجمله موتور هوا با نیروی خورشیدی كار كرد. ایده‌های دیزل برای یك موتور وقتی احتراق در سیلندر رخ می‌دهد در سال ۱۸۹۳ منتشر شد، یك سال بعد از آن كه برای اولین حق امتیازش درخواست داده بود.

Rudolf Diesel در سال ۱۸۵۸ در فرانسه متولد شد و كار خود را به عنوان یك كارشناس یخچال برقی آغاز كرد. برای مدت ده سال او روی موتورهای حرارتی مختلفی، ازجمله موتور هوا با نیروی خورشیدی كار كرد. ایده‌های دیزل برای یك موتور وقتی احتراق در سیلندر رخ می‌دهد در سال ۱۸۹۳ منتشر شد، یك سال بعد از آن كه برای اولین حق امتیازش درخواست داده بود. Rudolf Diesel امتیاز ۶۰۸۸۴۵ را برای موتور دیزلی دریافت كرد. موتورهای دیزلی امروزی، نسخه‌های تصحیح شده و بهبود یافته از مفاهیم اصلی Rudolf Diesel هستند. آنها اغلب در زیردریایی‌ها، كشتی‌ها، لوكوموتیوها و باركش‌های بزرگ و در دستگاه‌های تولیدی برقی استفاده می‌شوند.

اگرچه او بیشتر به خاطر اختراع موتور گرمایی اشتعالی با فشار كه اسم او را بر خود گرفته است، مشهور بود، Diesel هم‌چنین به عنوان یك كارشناس حرارتی و یك متخصص علوم اجتماعی قابل احترام بوده است. اختراعات Diesel سه نقطه مشترك دارند: آنها برمبنای قوانین یا فرایندهای طبیعی فیزیكی به تبدیلات گرمایی مربوطند. آنها مشخصاً درگیر طراحی مكانیكی هستند و انگیزه ایجاد آنها در اصل فكر مخترع درباره نیازهای جامعه‌شناسی بوده است. دیزل در واقع با انگیزهٔ قادر ساختن صنعت‌گران مستقل برای رقابت در صنعت، به ایدهٔ موتور دیزلی رسیده است. در Augsburg در دهم اگوست ۱۹۸۳، مدل اولیه دیزل، یك سیلندر آهنی ده فوتی با یك چرخ طیار در پایه‌اش، برای اولین بار با نیروی خودش به كار در آمد. دیزل دو سال دیگر را برای ایجاد اصلاحات گذراند و در سال ۱۸۹۶ مدل دیگری با كارآیی تئوری ۷۵% در مقابل موتور بخار با كارآیی ۱۵% معرفی كرد. در ۱۸۹۸، دیزل یك میلیونر بود. موتورهای او برای دادن نیرو به خطوط لوله‌كشی، دستگاه‌های الكتریكی و آبی، اتومبیلها، باركش‌ها و كمی پس از آن در معدن‌ها، كارخانه‌ها، عرصه‌های نفتی و حمل و نقلهای اقیانوسی استفاده می‌شدند.