به حرف آمدن کودک, چگونه

هر بار که با کودک صحبت می کنید تلاش کنید تماس چشمی داشته باشید تا او بتواند حرکات لبان شما را واضح ببیند

هر پدر و مادری منتظر لحظه طلایی به حرف آمدن فرزندش است و می‌خواهد هرچه زودتر اولین کلمات را از زبان فرزندش بشنود. گاهی برخی والدین فکر می‌کنند کودکشان نسبت به دیگر همسالانشان در به حرف آمدن تاخیر دارد و برای همین دنبال راهی برای هرچه زودتر شنیدن صدایش می‌گردند. اگر می‌خواهید فرزندتان به طورطبیعی بتواند این مرحله رشدی را هم با موفقیت پشت سر بگذارد، بهتر است چند راه را امتحان کنید.

چه زمان کودک باید حرف بزند؟

قبل از اینکه کوچولوی‌تان اولین کلماتش را ادا کند شما صداهایی را از زمان نوزادی او می‌شنوید. اما باید بدانید که رسیدن به مرحله صحبت کردن زمان می‌برد. به طور معمول او بین سال اول تا سوم زندگی‌اش شروع به حرف زدن می‌کند.

مانند دیگر مراحل رشد، مرحله به حرف آمدن هم در کودکان مختلف متفاوت است. برخی خیلی زود شروع به صحبت می‌کنند در حالی که برخی دیگر تا ۳ سالگی لام تا کام حرف نمی‌زنند. همه اینها طبیعی است مگر اینکه پزشک تشخیص دیگری بدهد. اما شما میتوانید به تسریع این روند به کودک نوپای‌تان کمک کنید.

با نشانه‌ها شروع کنید

گام اول برای به حرف در آوردن کودک‌تان استفاده از نشانه‌هاست نه کلمات. حتی از زمانی که او خیلی کوچک است باید برای برقراری ارتباط با او از زبن اشاره استفاده کنید.

اولین نشانه‌هایی که خیلی زود از آنها استفاده میکنید نشانه‌های مربوط به آب، نوشیدنی، شیر، خواب، غذا، سلام و خداحافظ است. استفاده از زبان اشاره برای القای نیاز به او یاد می‌دهد که خودش را بیان کند و دیگران را وادار کند نیاز او را درک کنند.

برای هر نشانه‌ای که استفاده می‌کنید مطمئن شوید با کلمه مربوط است وقتی از نشانه مربوط به شیر استفاده میکنید کلمه شیر را هم بلند ادا کنید. این کار را در مورد همه نشانه‌ها استفاده کنید.

به همسر و دیگر از اعضای خانواده هم یاد دهید که از این نشانه‌ها استفاده کنند. استفاده مداوم از نشانه و ادای کلمه مربوط به آن ذهن کودک را تقویت می‌کند. او ممکن است قادر به تقلید کامل از نشانه شما نباشد اما او قطعا نسخه خودش را تولید خواهد کرد.

حرف بزنید، زیاد

صحبت کردن مداوم با کودک نوپا یکی از مهم‌ترین راه‌های تشویق او به حرف زدن است. کودک نوپا اولین کلماتش را از شما یاد می‌گیرد. پس بهتر است درباره امور روزمره هم با او صحبت کنید. شما نباید برای حرف زدن با او کلمات‌تان را فیلتر کنید هرچند نباید حرف‌هایی که دوست ندارید ادا کند را بزنید و گوشش را با آن آشنا کنید. وقتی در حال آشپزی هستید و فرزندتان کنار شما در حال بازی کردن است میتوانید درباره جزئیات کاری که انجام می‌دهید با او صحبت کنید. مثلا بگویید « خبار را برداشتم، گوجه را پوست کندم، گوجه قرمزه و ...» این جمله‌ها کوتاه و ساده را بارها و بارها تکرار کنید. وقتی که توانست کلمات اولیه را ادا کند یک گام به جلو بروید. برای مثال زمانی را در نظر بگیرید که با کودک‌تان در حال توپ بازی هستید از عبارت‌هایی مانند « توپ رو بده به من» « مچکرم» یا « بده، بگیر» استفاده کنید. این عبارتها باید بین ۳ تا ۵ کلمه باشد.

کلمه‌ها را درست و واضح ادا کنید

در حالی که به کودک‌تان یاد می‌دهید که صحبت کند باید یاد بگیرید که چطورکلمات را ادا کنید. کودک بامزه حرف میزند و در بسیاری از موقعیت‌ها برای درک بیشتر کودک ممکن است شما هم از لحن او تقلید کنید، در حالی که باید کلمات را صریح و شفاف ادا کنید. وقتی کلمه جدید است باید آن را آهسته ادا کنید تا کودک آن را خوب بشنود. هر بار که با او صحبت میکنید تلاش کنید تماس چشمی داشته باشید تا او بتواند حرکات لبان شما را واضح ببیند.