آمریکا اسد را ساقط می خواهد یا ضعیف شده

بندر بن سلطان شاهزاده سرشناس سعودی و جفری فلتمن معاون وزیر امورخارجه امریکا در امور خاورمیانه پشت پرده تحولات دو ماه اخیر سوریه هستند

"بندر بن‌سلطان شاهزاده سرشناس سعودی و جفری فلتمن معاون وزیر امورخارجه امریکا در امور خاورمیانه پشت پرده تحولات دو ماه اخیر سوریه هستند." این خبری است که پس از ناآرامی‌های سوریه منتشر شد و حتی جزئیاتی از سفر سال ۲۰۰۸ بن‌سلطان به سوریه و دو میلیارد دلاری که آن‌ها برای متزلزل کردن پایه‌های حکومت اسد جوان کنار گذاشتند، به رسانه‌ها راه یافت.

به گزارش رجانیوز، پایگاه اینترنتی نیلکا که به سازمان های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی نزدیک است با انتشار گزارش مبسوطی، جزئیات یک طرح محرمانه برای براندازی دولت اسد را فاش کرد.

این سایت نوشت که بن‌سلطان و جفری فیلتمن با همکاری هم طرحی برای ساقط کردن اسد تهیه کرده اند. این طرح در سال ۲۰۰۸ با دو میلیارد هزینه تهیه شده و کاملاً با تحولات سوریه انطباق دارد.

نیلکا می نویسد: در این طرح از نظر راهبردی به سوء استفاده از تمایل قانونی مردم برای آزادی و تبدیل تمایل های آنها به انقلاب علیه نظام، از طریق متقاعد کردن آنها به بسته بودن راه اصلاح از داخل نظام و ضرورت انقلاب فراگیر و همچنین استفاده از عبارات جذاب و مورد توافق مردم تکیه شده است. از نظر تاکتیکی این طرح سوریه را به سه منطقه (شهرهای بزرگ، شهرهای کوچک و روستاها) تقسیم و پنج باند ایجادکرده است:

- باند نخست که محرک اصلی است، از جوانان تحصیل کرده و بیکار تشکیل شده که به صورت غیرمستقیم به صحنه کشانده می شوند.

- باند اراذل و اوباش از قانون شکنان و افراد دارای جرایم سنگینی تشکیل می شود که از مناطق دور دست به مناطق درگیری آورده می شوند و ترجیحاً افراد غیرسوری هستند.

- باند فرقه گرایان که از جوانان زیر ۲۲ سال که دارای تحصیلات کمتری هستند، تشکیل شده است.

- باند اصحاب رسانه که از رهبران نهادهای جامعه مدنی که توسط اروپا و نه آمریکا تامین مالی می شوند، تشکیل شده است.

- باند سرمایه داران که از تاجران و صاحبان شرکت ها، بانک و مراکز تجاری فقط در دمشق حلب و حمص تشکیل شده است.

اعتراض‌های دو ماه گذشته عمدتاً در درعا، حمص و لاذقیه بوده و کمتر به پایتخت کشیده شد. البته در لاذقیه که ساکنان آن، عمدتاً از قبیله اسد هستند، ماجرا متفاوت‌تر بود و موج ناآرامی‌ها نیز در آن ماندگار نبود اما در حمص و درعا که هم‌مرز با اردن است، ماجرا به‌گونه دیگری است و هنوز نیز ناآرامی‌ها ادامه دارد.

سوریه از ابتدا در کنار ایران بوده و برای فعالیت‌های از جنس مقاومت فضا در اختیار گروه‌های مقاومت گذاشته و آن‌ها را تقویت کرده است، به‌طوری که بر خلاف برخی پیش‌بینی‎ها این همکاری‌ها حتی پس از مرگ حافظ اسد و روی کار آمدن بشار افزایش یافت و اگر رژیم‌های حاکم بر مصر و اردن نیمی از همین فضایی را که سوریه به نفع مقاومت ایجاد کرد، در کشورهای خود فراهم می‌کردند، ممکن بود سرنوشت رژیم صهیونیستی تاکنون کاملاً‌ تغییر می‌کرد.

اما معارضان اسد اکنون عمدتاً بخشی از اخوان‌المسلمین یا همان اخوان سوریه هستند که اگرچه رویکردهای ایدئولوژیک‌تری نسبت به اسد حتی در قبال اسرائیل دارند اما عربستان نقش مؤثری در تحریک آن‌ها دارد و بر اساس ردیابی‌های سیستم امنیتی سوریه، تماس‌ها از ریاض با معترضان درعا به‌طور دائم ادامه دارد.

رژیم سعودی در حالی جبهه‌های متعددی در بحرین، یمن و سوریه را گشوده که به‌نظر می‌رسد متوجه فرآیند گذار مورد نظر امریکایی‌ها شده است و قصد دارد خود را از موج این تحولات با جلوگیری از تسری آن‌ها و هل دادن به سمت رژیم‌های رقیب یا معارض خود محفوظ نگه دارد.

اما در این شرایط، به‌نظر می‌رسد امریکایی‌ها و رژیم صهیونیستی نیز چندان مایل به سقوط کامل اسد نیستند. در تمام سال‌های گذشته علی‌رغم پناه دادن به گروه‌های مقاومت، مرزهای سوریه با اسرائیل جزو امن‌ترین مرزها بوده و از مرزی مانند جولان یک تیر هم به سمت اسرائیل شلیک نشده است. همچنین ناآرامی در سوریه مستقیماً قابل انتقال به سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری است. اما از همه مهم‌تر اینکه امریکایی‌ها نسبت به حکومت جانشین اسد در صورت سقوط او به‌شدت نگران هستند و می‌دانند که اخوانی‌های سوریه به‌دلیل رویکردهای ضد امریکایی و ضد اسرائیلی‌شان حتی می‌توانند غیرقابل مهارتر باشند. از این رو می‌گویند "دشمنی را که می‌شناسیم، بهتر از دشمنی است که چندان او را نمی‌شناسیم." همچنین معتقدند اسد به صلح اعراب و اسرائیل کمک می‌کند و اصلاحات مورد نظر آن‌ها را با توجه به روحیات جوانانه خود دنبال می‌کند اما اخوانی‌ها چنین کاری نمی‌کنند.

بنابر این، مهم‌ترین راهبرد امریکا در شرایط فعلی، تضعیف اسد است، چرا که معتقدند رئیس‌جمهور جوان وقتی پای موجودیتش در میان باشد، امتیاز می‌دهد.

همچنین امریکایی‌ها معتقدند اسد در نهایت خواهد توانست شرایط را کنترل کرده و در قدرت بماند و در این صورت، به‌دلیل قدرت قابل توجه دستگاه امنیتی خود، تلافی خواهد کرد.

در عین حال، راهبرد ایران در مقابل سوریه، ماندن اسد و تضعیف نشدن او است، چرا که تضعیف اسد و امتیاز دادن او، به نفع جبهه مقاومت نخواهد بود. با این حال، رئیس‌جمهور جوان اگر توصیه سال‌های قبل برخی مقام‌های ایران در مورد انجام برخی اصلاحات را و شکستن فضای بسته و تقویت آزادی‌های سیاسی را جدی می‌گرفت، امروز کار به‌جایی نمی‌رسید که بخواهد در ظرف مدت کوتاهی، در داخل و خارج چنین امتیازهای بدهد.

منبع: سایت خبری رجانیوز