زیباترین شئء مصرفی: بدن (انتخاب از مهرداد امامی)

ژان بودریار / پیروز ایزدی

مسر ترجمه: انگلیسی - فارسی
در مجموعة مصرف، شیئی وجود دارد که از همه زیباتر، گران قیمت تر و درخشان تر است- و حتی معانی نهفتة آن از اتومبیل که همة این صفات را در خود جمع کرده بیش تر است: این شئء بدن نام دارد. «کشف مجدد» آن پس از یک دورة هزار سالة پارساگرایی تحت لوای آزادی جسمی و جنسی، حضور همه­جاگیر آن (و به­ویژه بدن زن که باید دید چرا) در تبلیغات، مد و فرهنگ توده-تب مسائل بهداشتی، غذایی و درمانی که در اطراف آن دور می­زند، وسوسة جوانی، شیک بودن، مردانگی/زنانگی، مراقبت ها، رژیم ها و فداکاری هایی که در رابطه با آن صورت می گیرد، اسطورة لذت که آن را احاطه کرده است- همگی امروزه شاهدی بر این هستند که بدن، به موضوع رستگاری تبدیل شده است. بدن در این کارکرد اخلاقی و ایدئولوژیک به تمام معنا جانشین روح شده است.

 

In the consumer package, there is one object finer, more precious and more dazzling than any other—and even more laden with connotations than the automobile, in spite of the fact that encapsulates them all. That object is the BODY. Its ‘rediscovery’, in a spirit of physical and sexual liberation, after a millennial age of Puritanism; its omnipresence (specifically the omnipresence of the female body, a fact we shall have to try to explain) in advertising, fashion and mass culture; the hygienic, dietetic, therapeutic cult which surrounds it, the obsession with youth, elegance, virility/femininity, treatments and regimes, and the sacrificial practices attaching to it all bear witness to the fact that the body has today become an object of salvation. It has literally taken over that moral and ideological function from the soul.

 

منبع: جامعة مصرفی، ژان بودریار ترجمة پیروز ایزدی، 1389، تهران، نشر ثالث، ص 198