زنان متأهل و مساله ای به نام فراغت

روشنك يزدان‏پناه

موضوع که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته، وضعیت فراغت زنان ایرانی است. از سویی ارزشها و نگرش های زنان دگرگون شده و میزان تحصیلات عالی واشتغال در آنان افزایش یافته و در نتیجه خواهان حقوق و امتیازات بیشتری هستند و از سوی دیگر همچنان به تنهایی مسئولیت نقش‏های خانگی را به عهده دارند و نقش مقدمه
موضوع که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته، وضعیت فراغت زنان ایرانی است. از سویی ارزشها و نگرش های زنان دگرگون شده و میزان تحصیلات عالی واشتغال در آنان افزایش یافته و در نتیجه خواهان حقوق و امتیازات بیشتری هستند و از سوی دیگر همچنان به تنهایی مسئولیت نقش‏های خانگی را به عهده دارند و نقشهای متعدد شان اوقات فراغت آنها را مشروط و محدود می سازد. از این روست که زنان همیشه مشغولیت زیادی دارند ، خسته اند و برای پرداختن به نیازها و علایق شخصی خویش وقت کافی ندارند؛ در حالی که توجه به علایق شخصی در انسان ایجاد هیجان می کند و پرداختن به فعالیتهای گوناگون به انسان هدفی والا ، دیدی مثبت و احساس امنیت و آرامش می دهد. به نظر می رسد حتی در روزهای تعطیل و زمان فراغت خانواده نیز، زنان غالباً نقش هماهنگ کننده را به عهده می گیرند تا دیگران از اوقات فراغتشان لذت ببرند. اصولا فراغت برای زنان فعالیتی پنهان و مخفی و یا آمیخته با سایرفعالیتهاست.
جامعه شناسان زندگی انسان را به سه بخش تقسیم می کنند، کار(اشتغال درآمدزا)،اوقات فراغت و  کارهای ضروری روزمره (زمانی که برای خواب و خوراک و بهداشت صرف می شود). تحلیل های فمینیستی بویژه فمینیسم مارکسیستی نشان داده اند که این الگو با زندگی بیشتر زنان جور درنمی آید برای اینکه خدمات بی اجر خانگی معمولاً در زمره «کار» جای نمی گیرد و برای زنان متأهل اوقات فراغت متمایزی وجود ندارد. به علاوه اوقات فراغت مردان، غالباً برای زنان ایجاد کار می‏کند. مردان از این رو می‏توانند در درون یا بیرون خانه به فعالیت‏های فراغتی بپردازند که مسئولیت عمده کارهای خانه از جمله کارهای روزمره، خرید و نگهداری از بچه‏ها به عهده زنان است (والاس و آبوت، 1385: 171). شواهد گویای آن است که با افزایش نرخ زنان متأهل شاغل ، مشارکت شوهران در کارهای خانگی افزایش نیافته بلکه اشتغال زن و شوهر تنها باعث افزایش مسئولیت های زن می شود. آنچه سبب تداوم تقسیم جنسیتی کار خانگی می‏شود، انتظارات خانواده به‏طور کلی و تمایل شوهران به‏طور خاص است. بسیاری از شوهران ترجیح می دهند که همسرانشان شاغل باشند، اما مشکل زمانی بروز پیدا می کند که کار دستمزدی ، وقت زنان را برای انجام کارهای خانگی و امور مربوط به فرزندان، محدود می‏کند( Green, 1990: 110).

برای خواندن متن کامل در زیر کلیک کنید:

پیوست	اندازه
8231.doc	91.5 KB