شکل، شیوه، ژاپن

مژگان جهان آرا

شگفتی جهان است که پر از رنگ است و نقش و نگار . از شرق آن تا غرب آن. هر جا به شکلی ساخته اند. شکلی که هم به خود ماند هم به همه.

آن شکل از کجا می آید؟ از دل واز خیال.

از همان نزدیکی های هر کس ، دور و برش – طبیعت اش – خاک اش ،هوایش ، گیاهش و ...

      همه به هم می نشیند و با هم می نشیند و شکلی را برهم زنند که شیوه نامند.

او خاک را برمی دارد  ، با آب می آمیزد ،  شکل می گیرد کاسه ای می شود برای نوشیدنش. او تار مویی را می کشد ،  آن را تاب می دهد ، شکل می گیرد ، پارچه ای می شود برای تن‏اش. او در هر کجا باشد از این شرق تا آن غرب ، با” شیوه” خودش” شکل” را می سازد. با همان دور و برش و این چنین شکل ماندگار می ماند. ومی شود شهر و خانه و پوشاک و وسیله و .... زندگی.

از این همه جا ژاپن ، جایی است در شرق و در انتها که آن را شرق دور می نامند.

شیوه مردم ژاپن از دورها، بسیار دور ها شکل گرفته است. با همان خوبی همراهی تاریخی با هنرمندی های چینی، و پیچیدگی های آسیایی اش. پیچیدگی هایی که در عمقی پنهانی است با صورتی به سادگی.

و سادگی شکلی است پدید آمده از بستر سرزمینی که در پیوستگی طولانی از شمال به جنوب در مساحتی 377835 کیلومتر در میان اقیانوس آرام از سویی ودریای ژاپن از سوی دیگر قرار گرفته است.

این مطلب را در فایل ضمیمه مطالعه کنید.

این مطلب متعلق به ویژه نامه فرهنگ ژاپن است

http://anthropology.ir/publication/13618

پیوست	اندازه
30872-173.docx	415.29 KB