...
ریاضیدان (1305-1391)
پرویز شهریاری ریاضیدان، نویسنده و مترجم برجسته کشور و از فرهیخته ترین هم میهنان زرتشتی ما، روز جمعه گذشته، 22 اردیبهشت 1391(12 مه 2012) در سن 86 سالگی در گذشت. شهریاری در طول نزدیک به 70 سال نقش عظیمی در ترویج فرهنگ علمی در کشور ما داشت و نسل هایی پی در پی از خلال نوشته ها و ترجمه های بی شمار او با ریاضیات و فیزیک آشنایی یافتند. از این رو باید او را معلم و آموزگاری بزرگ در زمینه ترویج فرهنگ علمی در زبان فارسی و از جمله در مجلات متعددی چون «سخن علمی» و «چیستا»، به شمار آورد. انسان شناسی و فرهنگ یش از این پرونده ای را که در روزنامه شرق به استاد شهریاری اختصاص یافته بود منتشر کرده است و در زیر نوشته هالی متعددی را که به مناسبت درگذشت وی در نشریه الکترونیک امرداد در دسترس است با ذکر دقیق ماخذ بازنشر می کند. ما از دست رفتن این بزرگ مرد اندیشه و فرهنگ را به خانواده محترم وی، به جامعه زرتشتی ایران و به عموم فرهنگ دوستان ایران تسلیت می گوئیم و آرزو می کنیم که تلاش های خستگی ناپذیر استاد شهریاری بتوانند در شکوفایی و رشد علمی و فرهنگی نسل های آتی جوانان ایرانی تا سال های سال بازنمایانند.
شهریاری در ویکیپدیای فارسی
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B2_%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C
پرونده «پرویز شهریاری» در انسان شناسی و فرهنگ
http://anthropology.ir/node/10792
خبر درگذشت استاد شهریاری
ایسنا
http://isna.ir/fa/news/91022212886/
استاد پرویز شهریاری، چهره ماندگار ریاضی کشور درگذشت
» سرویس: علمی و فناوری - علمی
کد خبر: 91022212886
جمعه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ - ۱۵:۵۲
استاد پرویز شهریاری، چهره ماندگار ریاضی کشور بامداد جمعه، 22 اردیبهشت ماه در بیمارستان جم تهران بر اثر سکته قلبی چشم از جهان فروبست.
به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، پیکر این استاد فقید، امروز در آرامگاه زرتشتیان تهران در قصر فیروزه آرام می‌گیرد.
استاد شهریاری از چهره‌های ماندگار در عرصه علم و آموزش کشور، دوم آذرماه 1305 در محله «دولت خانه» کرمان به دنیا آمد.
وی پس از اتمام دوران ابتدایی خود در دبستان کاویانی به دبیرستان ایرانشهر و سپس دانشسرای مقدماتی کرمان رفت و از آنجا که شاگرد اول و دوم‌ها می‌توانستند برای ادامه تحصیل به تهران بروند، در دانشکده ادبیات تهران به تحصیل مشغول شد؛ اما به دلیل شلوغی (350 نفره) کلاس‌های ادبی و از آنجا که در مجموع شش نفر از آنها فارغ‌التحصیل می‌شدند به رشته ریاضی که کمتر از 10 دانشجو داشت، تغییر رشته داد.
وی، پس از پایان کلاس مقدماتی (معادل سال آخر دبیرستان) درصدد ورود به دانشگاه بر آمد.
شهریاری جوان مایل بود که تحصیلات خود را در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه دهد، ولی پس از مدتی دریافت که فارغ‌التحصیلانی نظیر وی جز از طریق ورود به دانشکده علوم یا ادبیات حق تحصیل در دانشگاه را ندارند. بنابراین از سال 1324 در رشته ریاضی دانشکده علوم ثبت‌نام کرد و همزمان به تدریس در دبستان کاخ واقع در میدان رشدیه و کلاس‌های شبانه اقدام کرد.
نخستین کتاب شهریاری در سال 1327 به چاپ رسید و در فروردین سال بعد برای نخستین بار به اتهام فعالیت‌های سیاسی و ضدسلطنتی برای مدت سه ماه روانه بازداشتگاه شد و از شرکت در امتحان نهایی باز ماند.
پرویز شهریاری در دوران زندان، زبان روسی را که یکی از مهمترین زبان‌های علمی روزگار بود، به طور کامل فراگرفت که برکات این امر در طول بیش از نیم قرن تلاش‌های علمی وی در ترجمه ده‌ها کتاب علمی از زبان روسی نمود یافته است.
شهریاری جوان در سال 1329 - یعنی زمانی که هنوز در زندان بود - یک مجموعه کتاب درسی ریاضی دوره اول دبیرستان را تالیف کرد و نخستین اثر ترجمه خود را که یادگار دوران زندان بود در سال 1331 با عنوان «تاریخ حساب رنه تاتون» منتشر کرد.
وی از همان سال، تحصیلات خود در دانشکده علوم را ادامه داد و در کنار آن تا 28 مرداد سال 1333 سردبیری هفته‌نامه «وهومن» را برعهده گرفت.
شهریاری، سرانجام در خرداد ماه سال 1332 لیسانس ریاضی دانشکده علوم و لیسانس دانشسرای عالی را دریافت کرد و با حکم آموزش و پرورش تا خرداد ماه 1333 به تدریس در دبیرستان‌های شیراز پرداخت.
به گزارش ایسنا، استاد در تابستان سال 1334 ازدواج کرد که ثمره این ازدواج پنج فرزند بود که تمامی آنها جز فرزند دومشان که در هشت سالگی در اثر تصادف فوت کرد، به مدارج عالی علمی و تحصیلی دست یافته‌اند.
استاد تا آذرماه 1335 زندگی مخفیانه داشت و در آن مدت با نام مستعار در یک دبیرستان و آموزشگاه شبانه تدریس میکرد تا این که دستگیر شد و مدت 40 روز همراه با زن و فرزندش در خانه‌ای در تهران تحت بازداشت قرار گرفت و پس از آن به زندان پادگان قصر و سپس به قزل قلعه منتقل شد.
استاد شهریاری در فروردین ماه 1337 با قید کفایت آزاد شد و از مهرماه سال 1338 به صورت حق‌التدریسی در دبیرستان‌های مختلف تهران به آموزش دانش‌آموزان همت گمارد.
راه‌اندازی نخستین کلاس کنکور در ایران، گروه فرهنگی خوارزمی، تاسیس دبیرستان پسرانه و انتشارات خوارزمی، تاسیس دبیرستان دخترانه مرجان، تدریس در دانشکده فنی دانشگاه تهران و دانشسرای عالی از جمله اقدامات استاد تا سال 1342 بود.
وی از سال 1342 تا 1349 در کنار فعالیت‌های وسیع آموزشی خود 90 شماره از مجله «سخن علمی و فنی» را منتشر کرد.
به گزارش ایسنا، استاد شهریاری، همچنین از سال 1346 تا 1354 سرپرست دفتر ترویج علوم وزارت آموزش عالی بود و در آن مدت، نشریه‌ای به نام مسائل دانشگاهی برای استفاده استادان دانشگاه‌ها منتشر میکرد. وی در فاصله سالهای 1350 تا آذرماه 1354 گروه فرهنگی مرجان، انتشارات توکا و مدرسه عالی علوم اراک را پایه‌گذاری کرد.
شهریاری، خود تا سال 1356 در این مدرسه عالی که با کمک دکتر عبدالکریم قریب و دکتر حسین گل‌گلاب راه‌اندازی کرده بود، تدریس کرد. استاد همچنین از سال 1354 تا 1362 مسوولیت نشریه‌های جانبی دانشگاه آزاد و از سال 1356 تا اسفند 1371، انتشار 70 شماره از مجله «آشتی با ریاضیات» و «آشنایی با ریاضیات» و هفت شماره از نشریه «آشنایی با دانش» را برعهده داشت.
سردبیری نشریه «چیستا» از جمله‌ی دیگر فعالیت‌های علمی و فرهنگی استاد است که از شهریور ماه 1360 تاکنون تداوم داشته است. علاوه بر این وی از سال 1379 تا مهر ماه 1380، 17 شماره از ماهنامه «دانش و مردم» را منتشر کرد.
در بیست و ششمین کنفرانس ریاضی کشور که فروردین ماه 1374 در کرمان برگزار شد، به پاس یک عمر تلاش علمی و آموزشی استاد پرویز شهریاری از او به عنوان پیشکسوت ریاضی تجلیل شد. در سالهای 1376 و 1378 نیز در نخستین کنفرانس آموزشی ریاضی در اصفهان و سومین گردهمایی شکوفه‌های ریاضی در دانشکده علوم ریاضی دانشگاه شهید بهشتی از وی تقدیر شد.
در سال 1379 به مناسبت سال جهانی ریاضیات (سال 2000) در مراکز مختلف به عنوان پیشکسوت از استاد شهریاری تجلیل شد و در اردیبهشت ماه 81 در مراسمی ویژه با حضور وزیر وقت علوم، تحقیقات و فن‌آوری، دکتری افتخاری ریاضی آن دانشگاه به استاد اعطا شد.
استاد پرویز شهریاری همچنین در آبان ماه 1384 در پنجمین همایش «چهره‌های ماندگار» به عنوان چهره ماندگار آموزش ریاضیات ایران تقدیر شد.
از این استاد بزرگ بالغ بر 60 عنوان کتاب درسی ریاضیات - از جمله دروه کتاب‌های درسی ریاضی سه سال اول دبیرستان نظام قدیم، دروه‌ی کامل ریاضیات دبیرستانی و کتاب‌های مسائل مربوط به آن و جبر سال سوم رشتهی ریاضی فیزیک و سه جلد کتاب آنالیز ریاضی - بیش از 97 کتاب کمک درسی - به صورت ترجه و تالیف - حدود 20 کتاب در زمینه‌های مختلف تاریخ، فلسفه، کاربرد و آموزش ریاضایات و 9 جلد کتاب سرگرمی در ریاضیات به دانش‌آموزان و دانش‌پژوهان ریاضی کشور ارائه شده است.
استاد شهریاری علاوه بر این آثار، حدود 14 عنوان کتاب دیگر در زمینه‌های مختلف تالیف یا ترجمه کرده که در این ارتباط می‌توان به کتاب‌های دانشمندان و هنرمندان، خانه اهریمن، دانش و شبه دانش، دو درس کوتاه درباره دیرین‌شناسی، قطاری که در بعد چهارم گم شد و نظریه نسبیت در مساله‌ها و تمرین‌ها اشاره کرد.
این ریاضیدان پر تلاش همچنین از سال 1325 تاکنون حدود یک هزار مقاله در نشریات مختلف به ویژه نشریه‌های علمی و ریاضی به چاپ رسانده است.
خبرگزاری دانشجویان ایران، درگذشت این استاد و دانشمند فقید را به جامعه علمی و دانشگاهی کشور، خانواده و دوستداران آن مرحوم تسلیت میگوید.
انتهای پیام
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7039
|
|
پرویز شهریاری چهره‌ی ماندگار زرتشتی درگذشت
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد :
|
|
پرویز شهریاری چهره‌ی ماندگار زرتشتی، استاد ریاضیات و سردبیر مجله‌های وهومن، دانش‌و مردم و چیستا پس از ٨٦ سال زندگی پربار علمی و فرهنگی، بامداد امروز، ٢٢ اردیبهشت‌ماه در بیمارستان جم در تهران گذشت.
وی که پیش از این نیز، چند بار دچار حمله‌ی قلبی و مغزی شده‌بود، ساعت ٥ بامداد امروز، بر اثر سکته‌ی فلبی چشم از جهان فروبست.
پیکر این استاد زرتشتی، امروز، حدود ساعت ١٦ در آرامگاه زرتشتیان تهران در قصر فیروزه به خاک سپرده می‌شود.
به همین مناسبت اتوبوس‌هایی از روبروی آدریان تهران در خیابان جمهوری، خیابان میرزاکوچک‌خان، آماده شده‌اند که از ساعت ١٦، شرکت‌کنندگان در آیین خاکسپاری را به آرامگاه زرتشتیان تهران در قصرفیروزه خواهند برد.
پرویز شهریاری، ریاضیدان و چهره‌ی ماندگار زرتشتی، در سال 1305 خورشیدی در کرمان زاده شد.
شهریاری، نخستین کلاس کنکور ایران را به نام «گروه فرهنگی خوارزمی»در ایران پایه‌گذاری کرد.
وی چندین سال سردبیر مجله‌ی سخن علمی نیز بود، نشریه‌ای که تا فروردین‌ماه ١٣٤٩ منتشر شد.
پرویز شهریاری،دبیرستان‌های خوارزمی، مرجان و مدرسه عالی اراک را نیز بنیان‌گذاشت تا بتواند راه‌گشای دانش‌اندوزی فرزندان ایران‌زمین باشد.
این استاد زرتشتی، با نگارش کتاب‌های ریاضی در درازای سالهای ١٣٣٥ تا ١٣٥٢ خورشیدی برای دانش‌آموزان و دانشجویان ایرانی، نقش مهمی در آموزش ریاضیات در ایران ایفا کرد.
وی که دکترای افتخاری ریاضیات را در سال ١٣٨١ خورشیدی از دانشگاه کرمان گرفته، تاکنون صدها کتاب نوشته و برگردان کرده است وی با سردبیری مجله‌های وهومن و چیستا، سهم بسزایی در گسترش فرهنگ و دانش در سطح هازمان ایرانی داشته است.
پرویز شهریاری، چندین سال در دبیرستان فیروزبهرام، به دانش‌آموزان ایرانی، علم ریاضیات را می‌آموخت.
پرویز شهریاری در سال ١٣٤٥ خورشیدی نشان درجهی یک علمی را دریافت کرد و در سال ١٣٨٤ به عنوان چهره‌ی ماندگار علمی در رشتهی ریاضیات برگزیده شد.
«امرداد» درگذشت این چهره‌ی ماندگار و بنام زرتشتی را به همهی ایرانیان آرامش‌باد میگوید.
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7132
|
یادنامه‌ای کوتاه برای «پرویز شهریاری»
|
|
|
|
| |
|
بوذرجمهر پرخیده :
|
|
گاتها، همه جا بر خرد و شناخت آدمی تکیه میکند و بدون آن که در بخشهای ریز و درشت زندگی آدمی دخالت کند، بر چنان اصولی از زندگی اجتماعی تاکید کرده است که می‌توان آنها را سفارش‌هایی فلسفی به حساب آورد که منافع عام بشری را در نظر میگیرند.... زرتشت در گاتها می‌آموزد «آن جا که شناخت باشد، اندیشه‌ها هماهنگ است» و از همین جمله کوتاه می‌توان به رمز جاودانگی فلسفهی او پی برد.»
(رویهی 45 کتاب «تاریخ ریاضیات در ایران»؛ نوشتهی زندهیاد پرویز شهریاری)
پرویز شهریاری در گفتوگویی میگوید: «من بارها گفته‌ام از زندگی گذشته‌ام خرسند هستم. هر چند بر لبهی تیغ زندگی کرده‌ام، هر بار که گرفتار شدم باز همان شیوهی علمی و فرهنگی را پیش گرفتم. شما به مجموعهی کتاب‌ها و مقاله‌هایی که به فارسی برگردان کرده‌ام،
نگاه کنید؛ بیش از 280 کتاب و هزار مقاله، این مجموعه حاصل عمر من است.
برای آشنایی با زندگی و آثار استاد پرویز شهریاری نگاه کنید به:
«سالها باید که تا...» جشن‌نامه استاد پرویز شهریاری، به کوشش دکتر رقیه بهزادی، انتشارات فردوس، ۱۳۸۲.
«ارجنامه شهریاری» به خواستاری واشراف دکتر پرویز رجبی نشر توس.
«یک زندگی» خاطرات ودیدگاهای دکتر پرویز شهریاری در گفتگو با مهندس امیر حاجی صادقی، نشر کوچک
«پس از چهل سال»، زندگینامه استاد پرویز شهریاری، نویسنده: ابوالقاسم پورحسینی، نشر مهاجر، چاپ اول ۱۳۸۰.
«ستارهی اعداد» (پرویز شهریاری) کیست و چه کرد؟، سیدعلی صالحی، انتشارات تهران.
زندگینامهی پرویز شهریاری از انتشارات انجمن آثار و مفاخر ایران.
نوشتن دربارهی زندهیاد «پرویز شهریاری»، هم دشوار است، هم ساده! دشوار از اینرو که در برابر جایگاه والای او در دانش و فرهنگ ایران، هر چه بنویسی به چشم نمیآید و او شایستگیاش بیش از این نوشتههاست، ساده، چرا که چنان دربارهی او و کارهایش به گستردگی نوشته شده است که همهی چشمهها را در دست داری و میتوانی هر چه میخواهی از آنها برداشت کنی.
2 آذر 1305خورشیدی، در محله «دولتخانه» کرمان زاده شد و در 22 اردیبهشت 1391خورشیدی در تهران درگذشت. نداری و دستتنگی خانوادهی او، یکی از روشنترین یادهای او بود که در همهی گفتوگوهایش از آن سخن میگفت: «پدرم که روی زمین‌های اربابی کار میکرد، گهگاهی می‌توانست به خانه سر بزند. ششم ابتدایی بودم که پدرم را که 46سال بیشتر نداشت، از دست دادم». پس از مرگ پدر مادرش، گلستان شهریاری، خانواده را به سختی اداره میکرد.
میگوید: «من به ریاضی علاقه‌مند بودم، اما به ادبیات و فلسفه عشق می‌ورزیدم. رشته ریاضی را انتخاب کردم؛ چرا که کلاس‌های ادبیات خیلی شلوغ بود».
با دشواری‌های مالی به سختی درسهایش را فرا گرفت. همزمان با آموزش در رشته ریاضی، در ایستگاه راه‌آهن کارگری میکرد. پس از دانشآموختگی دانشسرای مقدماتی در کرمان به کار معلمی پرداخت.
نخستین کتابی که نوشت؛ «جنبش مزدک و مزدکیان» بود که در سال 1327خورشیدی به چاپ رسید. نخستین هفته‌نامهای که سردبیر آن بود «وهومن» نام داشت که یک سال چاپ شد.
در سال 1335خورشیدی در زندان قزل‌قلعه زبان روسی یاد گرفت و پس از آزادی به برگردان کتاب‌های ریاضی روسی پرداخت. البته چون زبان تحصیلی او فرانسه بود، پیش از این چند کتاب از فرانسه به فارسی برگردان کرده بود که در زندان، نخستین آن را در سال1331خورشیدی با نام «تاریخ حساب» نوشتهی «رنه تاتون»، به فارسی درآورد.
پرویز شهریاری بر این باور بود که: «ریاضیات آسان‌ترین درسی است که دانش‌آموزان می‌توانند یاد بگیرند. ولی سیستم آموزشی نادرست، بخشی از دانش‌آموزان ما را از ریاضیات گریزان کرده است. سیستم آموزشی نه‌تنها به دانش‌آموز بلکه به دانشجو نیز فشار میآورد که برای پیروز شدن در آزمونهای تستی باید حفظ کنی و روش تستی یاد بگیری. روشن است که ریاضیات را باید فهمید و حفظ کردن طوطی‌وار نتیجه‌ای جز گریزانی از ریاضیات ندارد. من کتابی نوشتم به نام «روش‌های جبر»؛ این کتاب تا پیش از کنکور در برخی از چاپ‌ها تا 22هزار نسخه به فروش می‌رفت، ولی از زمانی که کنکور فراگیر شده این کتاب کمتر مورد علاقه دانش‌آموزان است».
در زمینهی فیزیک هم چندین کتاب دارد، مانند: «سرگذشت حرکت»، «نظریه نسبیت در مساله‌ها و تمرین‌ها» و «در جست‌وجوی هماهنگی».
شهریاری در پیشگفتار کتاب «نگاهی به تاریخ ریاضیات در ایران» نوشته است: «نخستین سود تاریخ ریاضیات در آموزش ریاضی است. تاریخ ریاضیات سودی دو جانبه دارد؛ هم به معلم یاری می‌رساند تا بتواند نظر دانش‌آموزان را به مسئله‌هایی جلب کند که برای مفهومی ریاضی به وجود آمده است و هم به طور طبیعی، دانش‌آموزان را با تلاش‌ها و جست و جوی دانشمندان، به ویژه ریاضیدانان کشور خود و گام‌هایی که در راه ساختن این بنای سترگ که ریاضیات نام دارد و امروز در اختیار ماست برداشته‌اند، آشنا میکند. وقتی دانش‌آموز آگاه شود که برای نمونه، نمادهایی که در حساب یا جبر به کار می‌بریم، تنها از سده شانزدهم میلادی معمول شده‌اند و در طول چند صد هزار ساله تاریخ، بشر به این نمادها دسترسی نداشته است و همه چیز را با توضیح یا به احتمال با هندسه روشن می‌کرده، یا وقتی که بداند «اصل پنجم» اقلیدس در تمام این دو هزار سالی که از زمان کشف آن می‌گذرد، دغدغه‌ای برای ریاضیدانان بوده است، تا این که کوشش‌های آنها در سده هجدهم به بار نشست، یا آگاه شود که برای به کرسی نشاندن «عددنویسی دهدهی»، یعنی همین عددنویسی که ما امروزه از آن استفاده می‌کنیم، از سده سیزدهم میلادی به مدت چند سده، چه مبارزه‌هایی در جریان بوده و ...، بی‌تردید بیشتر دل به درس می‌دهد؛ زیرا خود را پاسدار گذشتگان می‌بیند.»
شهریاری همواره به این نکته اشاره میکرد که پیش از اینکه بسیاری از مفهوم‌های ریاضیات در اروپا پیدا شوند، در ایران به دست دانشمندانی مانند «خوارزمی»، در پیدایش جبر و مقابله، حل معادله‌های درجه اول و دوم، «موسا فرزند شاکر»، در پیدا کردن شکل‌های هندسی و مساحت آنها به ویژه مساحت مثلث برحسب طول ضلع‌های آن، و... پیدا شده بود.
استاد همواره گفته و نوشته بود که: «حساب به وسیله ایرانیها پخش شد، یعنی اینکه تنها با 10 نشانه از 0 تا 9 میتوانید هر عددی را بنویسید، به وسیله ایرانیها و خوارزمی و کتابی با نام «حساب هندی»(این نشانه‌ها را هندی‌ها پیدا کرده بودند)، در جهان پخش شد. پایه‌های مثلثات در ایران ریخته شده است و از سدهی سوم تا نهم هجری همهی راز و رمزهای مثلثات را ایرانیها بررسی و روابط آنها را به دست آوردند. اروپایی‌ها هم پس از سدهی 12 میلادی کمکم از روی نوشته‌های ایرانیها با مثلثات آشنا شدند و توانستند کار دانشمندان ایرانی را دنبال کنند.
شهریاری در آغاز زندگی سیاسی خود، در روزگار پرتنش سیاسی دههی ۲۰ بود. در نوزده‌سالگی به حزب توده ایران و به جریان چپ و مارکسیستی پیوست. در فروردین ۱۳۲۸خورشیدی برای نخستین بار بازداشت شد.
بنیادگذاری دبیرستان‌های «خوارزمی»(۱۳۳۹خورشیدی)، «مرجان»(۱۳۴۰خورشیدی) و «مدرسه عالی علوم اراک»(۱۳۳۵خورشیدی)از کارهای اوست.
با نوشتن کتاب‌های ریاضی و همزمان با آن برگردان صدها کتاب، در تاریخ و آموزش ریاضیات توانست جایگاه برتری در پرورش اندیشهی پرسشبرانگیز میان جوانان به دست آورد.
سردبیری یک سالهی هفتهنامهی «وهومن» تا ۲۸ امرداد ۱۳۳۲خورشیدی، «سخن علمی»(90 شماره)، «اندیشهی ما»،
«آشتی با ریاضیات» و «آشنایی با ریاضیات»(70 شماره) «چیستا»(از شهریور 1360 تا کنون) و «دانش و مردم»
دریافت نشان درجهی یک علمی از وزیر آموزش و پرورش دکتر خانلری (۱۳۴۵خورشیدی).
دکترای افتخاری ریاضیات از دانشگاه کرمان(۱۳۸۱خورشیدی).
چهره‌ی ماندگار در رشتهی آموزش ریاضیات (۱۳۸۴خورشیدی).
فیلم مستند «فانوس گلستان»، مروری بر زندگی، اندیشه، آثار و فعالیت‌های دکتر پرویز شهریاری، از «میلاد درویش»، برندهی جایزهی بهترین فیلم مستند و برنامه تلویزیونی از نخستین دورهی جشنوارهی فرهنگ و رسانهی وزارت علوم شد و در خانهی هنرمندان ایران به نمایش در آمد.
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7130
|
|
|
●
|
آیین پرسه‌ی پرویز شهریاری و همسرش در کرمان
|
|
|
|
| |
|
فرزانه خسروی :
|
|
آیین پرسه‌ی زنده یاد پرویز شهریاری و همسرش روانشاد زمرد بهی‌زاده یکشنبه ٢٤ اردیبهشت‌ماه در کرمان برگزار می‌شود.
پرویز شهریاری دوم آذر 1305 در محله «دولت خانه» کرمان زاده شد و دکترای افتخاری ریاضیات را در سال ١٣٨١ خورشیدی از دانشگاه کرمان گرفت،از روانشاد شهریاری تاکنون صدها کتاب به یادگار مانده‌است. وی با سردبیری مجله‌های وهومن و چیستا، سهم بسزایی در گسترش فرهنگ و دانش در سطح هازمان ایرانی داشته است.
آیین پرسه‌ی روانشاد پرویز شهریاری و همسرش ساعت ١٦ فردا ٢٤ اردیبهشت‌ماه در تالار آدریان گرمان برگزار می‌شود.
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7118
|
آیین خاکسپاری استاد ریاضیات و چهره‌ی ماندگار زرتشتی در تهران
|
|
|
●
|
پرویز شهریاری، در خاک ایران آرام گرفت(1)
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد - اشکان خسرو پور :
|
|
پرویز شهریاری، چهره‌ی ماندگار ریاضیات ایران، پسین‌هنگام آدینه، ٢٢ اردیبهشت‌ماه، با باشندگی بیش از ٢٠٠ تن از دوستداران، همکاران و شاگردانش در آرامگاه زرتشتیان در قصرفیروزه تهران برگزار شد.
در این آیین که از ساعت ١٧ برگزار شد، گروهی از دوستدارانش دربارهی این ریاضیدان زرتشتی به سخنرانی پرداختند.
نماینده‌ی زرتشتیان در مجلس، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران و گروهی از چهره‌های دانشگاهی و هنری، از سخنرانان این نشست بودند.
توران شهریاری، چکامه‌سرای زرتشتی، پدرام سروشپور، هموند انجمن موبدان، فریبرز رییس‌دانا، اقتصاددان ایرانی، «عمویی»، از همدوره‌های روانشاد شهریاری، رسول مهربان، استاد دانشگاه و اردشیر فرهمند، از چهره‌های شناخته‌شده‌ی زرتشتی، در این آیین سخنرانی کردند.
فرتورها از گاتا ضیاتبری است.
6744
|
|
توران شهریاری، چکامه‌سرای زرتشتی در آیین خاکسپاری چهره‌ی ماندگار ریاضیات ایران
|
|
|
●
|
کتاب‌های پرویز شهریاری، او را جاودان کرده‌است
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد - اشکان خسرو پور :
|
|
توران شهریاری، چکامه‌سرای زرتشتی، در آیین خاکسپاری پرویز شهریاری، چهره‌ی ماندگار زرتشتی، تاکید کرد: «تا کتاب‌های پرویز شهریاری، وجود دارند، او در میان ما هست. استاد بزرگ، جاودان خواهد ماند.»
شهریاری در این آیین که ٢٢ اردیبهشت‌ماه با باشندگی بیش از ٢٠٠ تن از ایرانیان برپا شد، تاکید کرد: «پرویز شهریاری یکی از خردمندترین فرهیختگان زرتشتی در جامعه‌ی ایران بود. پرویز شهریاری از کسانی است که سعدی درباره‌شان گفته، سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز/ مرده آن است که نامش به نکویی نبرند.»
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7122
|
فرنشین انجمن زرتشتیان تهران در آیین خاکسپاری پرویز شهریاری:
|
|
|
●
|
آرزوی استاد که بی‌سرانجام ماند
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد - اشکان خسرو پور :
|
|
آرزوی استاد، گشایش کتابخانه‌ای جدید بود تا بتواند کتاب‌هایش را در اختیار دانش‌آموزان بگذارد، آرزویی که نتوانستیم برآورده‌اش کنیم.
رستم خسرویانی، فرنشین انجمن زرتشتیان تهران، در آیین خاکسپاری پرویز شهریاری، ریاضیدان و چهره‌ی ماندگار زرتشتی که ٢٢ اردیبهشت‌ماه، با باشندگی بیش از ٢٠٠ تن از ایرانیان، در آرامگاه قصرفیروزه برگزار شد، افزود: «امروز استادی از میان ما رخت بربسته است که استوره‌ی ویژگی‌های اخلاقی و انسانی بود.»
وی گفت: «استاد شهریاری، تا ١٥ سال پیش در کلاس‌های درس حاضر می‌شد. او به تدریس، دلبستگی ویژه‌ای داشت.»
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7121
|
نماینده‌ی زرتشتیان در مجلس، در آیین خاکسپاری چهره ماندگار زرتشتی:
|
|
|
●
|
پرویز شهریاری، آموزگار انسانیت بود
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد - اشکان خسرو پور :
|
|
پرویز شهریاری، در کلاس درس، تنها ریاضی را آموزش نمی‌داد. او آموزگار انسانیت بود.
اسفندیار اختیاری، نماینده‌ی زرتشتیان در مجلس، در آیین خاکسپاری پرویز شهریاری، استاد ریاضی و چهره‌ی ماندگار زرتشتی، که روز گذشته در آرامگاه زرتشتیان تهران برپا شد، افزون بر آنچه در بالا آمد، گفت: «به عنوان کسی که پیشینه‌ی ٢٠ سال آموزش دادن در دانشگاه‌ها را دارم، باید بگویم که ارایه‌ی ٣٠٠ مقاله، به هیچ روی کار آسانی نیست. استادان دانشگاه، ارایه‌ی ٣٠ مقاله هم در ذهنشان نمی‌گنجد، چه برسد به ٣٠٠. اما استاد شهریاری، با تلاش بی‌وقفه، ٣٠٠ مقاله ارایه داد و این، کار بسیار بزرگی است.»
به گفته‌ی اختیاری، یکی از شوندهایی (:دلایلی) که پرویز شهریاری را چهره‌ی ماندگار ایران کرده، تاکیدش برروی انسانیت و علاقه‌اش به ایران بود.
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=7120
|
هموند انجمن موبدان، در آیین خاکسپاری چهره‌ی ماندگار زرتشتی
|
|
|
●
|
درگذشت پرویز شهریاری، به اندازه‌ی از دست دادن ارباب کیخسرو شاهرخ، دردناک است
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد - اشکان خسرو پور :
|
|
امروز درگذشت پرویز شهریاری، به همان‌اندازه‌ای تن جامعه‌ی زرتشتیان ایران را لرزاند که ٧ دههی پیش، از میان رفتن ارباب کیخسرو شاهرخ، ایرانیان را در سوگ فروبرد. مردمی همچون او، تا سالهای سال دیگر به وجود نخواهد آمد.
پدرام سروشپور، هموند انجمن موبدان، در آیین خاکسپاری، پرویز شهریاری، استاد ریاضیات و چهره‌ی ماندگار زرتشتی، افزون بر آنچه در بالا آمد، گفت: «پرویز شهریاری، چهره‌ی ماندگار زرتشتیان و ایرانیان بود. او بزرگمردی بود که زندگی را برپایه‌ی دانش و اندیشه بنا کرد.»
وی با اشاره به تلاش‌هایی که پرویز شهریاری در راه آموزش ریاضیات، داشته است، گفت: «او آموزگاری بود که ریاضی را با زندگی پیوند داد. آموزگاری راستین که باور داشت باید در برابر دروغ، ایستاد. او باور داشت که زندگی در مبارزه‌ی شکوهمند با دروغگویان، معنادار می‌شود.»
سروشپور تاکید کرد: «پرویز شهریاری، شیفته‌ی عدالت بود و آرزویش را همیشه در سرداشت.»
به گفته‌ی پدرام سروشپور، این چهره‌ی ماندگار زرتشتی، به ما چگونه زندگی کردن را آموخت. وی دراین باره گفت: «پرویز شهریاری به ما آموخت که چگونه باید زرتشتی باشیم. او به ما یاد داد که زرتشتی بودن به نام، لباس و کلاه نیست. برای زرتشتی بودن باید آزاداندیش باشیم و در گذشته‌ها زندگی نکنیم. برای زرتشتی بودن نباید دروغ گفت و باید در برابر دروغ ایستاد.»
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=5033
|
گفت‌وگو با پرویز شهریاری، ریاضیدان زرتشتی:
|
|
|
●
|
آدمیزاد باید به دنبال راهی برود که دوست دارد
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد :
|
|
پرویز شهریاری، ریاضیدان و چهره‌ی ماندگار زرتشتی، در سال 1305 خورشیدی در کرمان زاده شد.
وی که دکترای افتخاری ریاضیات را نیز از دانشگاه کرمان در سال 1381 تاکنون گرفته، تاکنون صدها کتاب نوشته و برگردان کرده است و ی با سردبیری مجله‌های وهومن و چیستا، سهم بسزایی در گسترش فرهنگ و دانش در سطح هازمان ایرانی داشته است.
روزنامه‌ی اطلاعات، در شماره‌ی 25100 خود که 19 امردادماه منتشر شده‌است، در گفتوگویی با این چهره‌ی ماندگار زرتشتی، از دیدگاه وی دربارهی فلسفه زندگی و زیبایی‌های آن پرسش کرده‌است که متن این گفت‌وگو را در دنباله می‌خوانید:
* اولین سؤالی که در باب زندگی مطرح است، تعریف زندگی است. تعریفی که به عنوان استاد ریاضی از زندگی دارید چیست؟
فکر می‌کنم زندگی عبارتست از جریانی که انسان خواسته یا ناخواسته در آن می‌افتد ولی باید بکوشد که در جریان آن، تا حدودی و آن مقدار که ممکن است هم برای خودش و هم برای دیگران مفید باشد. این تعریفی است که من می‌توانم از زندگی ارائه کنم.
* طبق این تعریف، مهمترین مساله‌ی زندگی را چه می‌دانید؟
مهمترین مساله‌ی زندگی عبارت از این است که آدمیزاد به دنبال راهی برود که آن را دوست دارد و به آن علاقمند است و در آن زمینه تلاش کند. البته جریانهای زندگی گاهی اجازه نمی‌دهد که انسان درست در چیزی که دوست دارد کار کند و به تلاش ادامه بدهد. در نتیجه، انسان ناچار می‌شود که در جریان زندگی‌اش تغییر ایجاد کند ولی روی هم رفته، باید در راهی گام گذاشت که مورد علاقه انسان است.
* اجازه بدهید این سؤال را طرح کنم که: زیبایی زندگی را در چه می‌بینید؟
زیبایی زندگی را در مجموعه کارهای دوست‌داشتنی دیدم و می‌بینم. البته باید اعتراف کنم که آنچه مورد پسند و خواست و دوست داشتن من بوده، تا حدودی با آنچه دیگران دوست می‌دارند، فرق داشته است. برای عده‌ای ادب و ادبیات مطلوب بوده و در زمینه‌هایی از این نوع کار کرده‌اند و می‌کنند ولی من از ابتدا ریاضیات را دوست داشتم و به همین جهت هم دنبال ریاضیات رفتم و عمرم را در آن به سر بردم.
* در واقع، ریاضیات را دوست داشتید و برای شما در حکم زندگی و حتی زیبایی آن بوده است.
بله، من به دنبال ریاضی رفتم و آن را دوست داشتم.
* شاید موضوع را بتوان به علم ارتباط داد که در این صورت باید به ارتباط علم و زندگی هم توجه داشت. به نظر شما آیا میان علم و زندگی رابطه وجود دارد؟
بله، میان زندگی و علم کاملاً رابطه برقرار است. اساساً علم به خاطر زندگی پدید آمده و به خاطر زندگی است. زندگی بدون علم ناممکن است و از طرف دیگر ، علم هم وابسته به زندگی است. علم نمی‌تواند راهی برخلاف زندگی طی کند. بناچار باید درست در راه زندگی حرکت کند. از این جهت، علم با زندگی نه تنها ارتباط دارد، بلکه اتحاد هم دارد.
* من احساس می‌کنم که جوابهای شما به گونه‌ای است که باید تا حدودی آنها را عادی و شاید هم محافظه‌کارانه ارزیابی کنم. البته می‌دانم که شما شخص محافظه‌کاری نیستید. با این حال، برای اینکه ریتم و روند بحث عوض شود می‌خواهم از ابهامی سخن به میان بیاورم که گاهی در خلال زندگی پدید می‌آید. قبول دارید که گاهی زندگی در معنای خودش دچار ابهام می‌شود؟
بله، گاهی در زندگی ابهام ایجاد می‌شود ولی این ابهام بیشتر در زمانی ایجاد می‌شود که حرکت‌های زندگی برخلاف میل انسان باشد؛ یعنی انسان نتواند آن چیزی را که می‌خواهد به دست بیاورد و در راهی که دوست دارد قدم بزند و ادامه کار بدهد. باز در چنین موارد و شرایطی هم انسان باید تاحدی که ممکن است و تا آن مقدار که می‌تواند، خوددار باشد. جالب است بدانید که من در زندگی خودم 7 بار سر از زندان درآوردم، بخصوص قبل از انقلاب. در زندان گاهی احساس فشار می‌کردم ولی با تحمل فشارها و تحمل آنچه که پیش می‌آمد، خودم را اداره کردم و تا اینجا رسیدم که اکنون در خدمت شما هستم.
* همانگونه که می‌دانید در فرهنگ بشری مفهوم‌هایی وجود دارد از نوع خوب و درست زندگی کردن. جنابعالی راه خوب زندگی کردن را چه می‌دانید؟
در اینکه انسان به دنبال کاری برود که دوست دارد. این به نظر من راه خوب و درست زندگی کردن است.
* احساس نمی‌کنید که این حرف را باید کمی توضیح داد؟
فکر نمی‌کنم نیازی به توضیح باشد.
* چرا اتفاقاً. به عنوان مثال کسی را در نظر می‌گیریم که به دنبال کار موردپسند و رضایت خودش می‌رود و در آن حرفه یا شغل مشغول می‌شود. در این صورت او کار مورد علاقه خودش را پیدا کرده است، ولی این کار است، نه زندگی. فکر نمی‌کنید که در این فرض، مسائل دیگری هم وجود دارد که با زندگی ـ فراتر از کار ـ مرتبط است؟
اگر کار انسان کار محبوب و مورد علاقه‌اش باشد، مسئله دیگری باقی نمی‌ماند.
* حرفتان بسیار عجیب است، چون انسان فقط کار نیست و فقط کار نمی‌کند. علاوه بر این، انسانهای دیگر و روابط دیگر هم مطرح است.
قبول دارم ولی در موضوع انسانهای دیگر و روابط دیگر مشکلی به نظر نمی‌رسد که قابل طرح باشد و خود به خود حل و فصل می‌شود، چون انسان وقتی راهی را انتخاب کند که دوست دارد، به تدریج انسانهای مطلوب و همراه خودش را می‌یابد و پیدا میکند و با آنها رابطه برقرار میکند؛ یعنی همه چیز در جریان زندگی حل می‌شود. من بیشتر روزها یعنی تقریباً همه روزها در منزل هستم، جز دو روز که به دفتر مجله‌ها می‌روم و این زندگی من است که دقیقاً بر اساس کار و چیزی که به آن علاقمندم سامان گرفته است. فکرمی‌کنم دیگران هم یا چنین هستند یا می‌توانند چنین باشند.
* به ناچار باید از این بحث عبور کنیم، چون به نظر می‌رسد موضوع کمی شخصی است. بحث بعدی ما هنر و زندگی است. در باب هنر و زندگی چه فکر می‌کنید؟
از نظر من هنر عین زندگی است، با این توضیح که هنر باید به گونه‌ای باشد که با زندگی مطابق باشد. بد نیست بگویم که من سالها پیش کتابی نوشتم با عنوان: هنر و ریاضیات و در آن، راههایی را که با آنها می‌توان از طریق هنر به زندگی رسید، توضیح دادم و الآن هم عقیده‌ام این است که میان هنر و زندگی جدی‌ترین روابط وجود دارد و اصولاً هنر باید نشان‌دهندة راه زندگی باشد. ما انسانها هنر را دوست داریم و این قدرت را داریم که با هنر آغشته بشویم و اتحاد پیدا کنیم.
* طبق بیان شما، هنر را باید از اصول و ارکان زندگی به شمار آورد. با این وصف، جای این پرسش هست که اگر هنر نبود، زندگی چه شکلی پیدا میکرد؟
حقیقت این است که نمی‌دانم اگر هنر نبود، زندگی چه شکل و حالتی پیدا میکرد. فقط می‌توانم بگویم که با فرض نبود هنر، زندگی برمی‌گردد به زندگی انسانهای اولیه که هیچگونه چیز ارزشمندی در آن یافت نمی‌شد. شاید بتوان گفت: اگر هنر نبود، هیچگونه اعتقادی به مجموع زندگی پدید نمی‌آمد. از این رو، باید بگوییم: هنر وسیله‌‌ای است که انسان را با زندگی در تماس قرار می‌دهد و با زندگی آشنا میکند.
* استاد شهریاری معروف است به معلمی پیشکسوت در امر ریاضی و آموزش‌وپرورش و تعلیم آن. حق این است که کمتر کسی به اندازة شما در باب ریاضیات تألیف و تحقیق دارد. به همین جهت می‌خواهم از شما بپرسم که از دریچة ریاضی و ریاضی محض زندگی به چه صورتی دیده می‌شود؟
من اگر بجای شما بودم، از ریاضی محض حرف نمی‌زدم. بنابراین از شما می خواهم نگویید زندگی از دریچه ریاضی محض به چه صورت است، برای اینکه انسان وقتی ریاضی می‌خواند، با ریاضیات کاربردی بیشتر در ارتباط است. در واقع، ریاضی محض و ریاضی کاربردی، با هم و در کنار هم با زندگی مرتبطند و زندگی را برای ما توضیح می‌دهند. به مناسبت اشاره می‌کنم که کـــتابی در دست تألیف دارم با عنـــوان «جامعه‌شناسی و ریاضیات» که نیمه‌کاره است و هنوز تمام نشده است. در این کتاب نشان داده شده است که اگر در جامعه‌شناسی ـ و بعضی رشته‌های دیگر ـ اگر کسی ریاضی بداند و به قوانین ریاضی مسلط باشد، بسیار موفق‌تر عمل میکند، نسبت به کسی که از ریاضی محروم است.
* به نظر می‌رسد بازگشت موضوع به تأثیر ریاضیات در ذهن و ذهنیت آدمی است. شما این تأثیر را در ارتباط با خود زندگی چگونه تبیین می‌کنید؟
تأثیری که ریاضیات در ذهن و ذهنیت انسان ایجاد میکند، منحصر به فرد است، به گونه‌ای که واقعاً اگر کسی در مسیر دانش ریاضی قرار بگیرد، نمی‌تواند راهی جز آن را انتخاب کند و پشت سر بگذارد. به همین جهت، یک ریاضیدان در تمام عمر و زندگی خودش کوشش میکند با تمام آنچه در اطراف و پیرامونش می‌گذرد ارتباط برقرار کند و به آنها توجه نشان می‌دهد. این کار ریاضیات است.
البته درجامع شلوغ ما ـ که هر روز شلوغ‌تر می‌شود و این شلوغی در شهرهای بزرگی مثل تهران محسوس است ـ درک این موضوع مشکل است. شما وقتی در خیابان‌های تهران راه می‌روید، می‌بینید که از هر طرف انسان و ماشین می‌آید و اصلاً هم حواسشان نیست که باید مراقب باشند. بنابراین توجه و تمرکز انسان را میگیرند و کم می‌کنند. به هرحال، باید با این مسائل کنار آمد و ساخت و زندگی کرد.
من در روزهایی که به دفتر مجله می‌روم، صبح‌ها ساعت 7 می‌روم که تاحدودی خلوت است. به همین جهت، در کمتر از 10 دقیقه به محل کارم می‌رسم. زمان بازگشتنم ظهر است که به دلیل شلوغی، تاحدودی طول می‌کشد و به جای 10 دقیقه یک ساعت و نیم یا 90 دقیقه طول می‌کشد تا به منزل برسم. با این حال، به حکم ریاضیات می‌دانم که باید به محیط اطرافم توجه کنم و آنچه را که باید بدانم و بفهمم، درک کنم.
* یکی از مسایلی که در باب زندگی می‌توان آن را هم طرح کرد و مورد بحث قرار دارد، مساله‌ی اخلاق است. در باب اخلاق و زندگی چه دیدگاهی دارید؟
در مورد اخلاق تفسیرهای مختلفی صورت گرفته است. هرکسی تفسیری از اخلاق ارائه میکند ولی به نظرمن اخلاق عبارتست از سلسله کارهایی که هم مورد رضایت خود انسان باشد، هم مورد رضایت اطرافیان و نزدیکان او. هرکاری که مورد رضایت انسان و اطرافیان او نباشد، اخلاقی نیست و نمی‌تواند اخلاقی محسوب شود. اخلاق باید مورد توجه و رضایت خود شخص و غیر او باشد.
* در واقع، اخلاق را امری هم فردی و هم جمعی می‌کنید. سؤال بعدی این است که: اگر زندگی را یک معما حساب کنیم، راه‌حل کردن این معما را چه می‌دانید؟
هیچ نمی‌دانم که راه حل کردن معمای زندگی چیست! واقعاً نمی‌دانم. مسائل زیادی وجود دارد که انسان نمی‌داند، از آنها مطلع نیست و امیدی هم ندارد که نسبت به آنها علم پیدا کند. بنابراین، باید صبر کرد تا نه اینکه حل شود، بلکه ببینیم چه می‌شود.
* مثل یک مسئله تاریخی که فقط تاریخ از عهدة حل کردن آن برمی‌آید.
نمی‌دانم که آیا تاریخ حل میکند یا نه، فقط می‌دانم آنچه اکنون پیش آمده، حالتی است که نمی‌دانیم چیست و پاسخ آن هم نمی‌دانم است.
* اگر از شما بخواهم از شخصی به عنوان سمبل و نماد زندگی اسم ببرید، از چه کسی اسم به میان می‌آورید؟
انسانهای زیادی رامی‌توان نام برد که نماد زندگی بوده‌اند. به عنوان مثال، پاستور به عقیده‌ی من از جمله کسانی است که سمبل زندگی است.
|
امرداد
http://www.amordadnews.com/neveshtehNamyesh.aspx?NId=2003
|
در واپسین روز همایش «تاریخ، فرهنگ و تمدن اسلامی و ایران» برگزیده‌شد:
|
|
|
●
|
پرویز شهریاری، برجسته‌ترین چهره‌ی پژوهشی در زمینهی تاریخ ریاضیات
|
|
|
|
| |
|
خبرنگار امرداد - فیروزه فرودی :
|
|
پرویز شهریاری، چهره‌ی ماندگار زرتشتی، عنوان «برجسته‌ترین شخصیت در حوزه¬ی فعالیت‌های پژوهشی در زمینه¬ی تاریخ ریاضیات» را از آن خود کرد
در واپسین روز از همایش «تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی و ایران» در شاخه ی «ریاضیات و نجوم» مراسم ویژه‌ای برای گرامی‌داشت استاد شهریاری انجام شد و از پرویز شهریاری به شوند خدماتش به تاریخ ریاضیات، سپاسداری شد.
شهریاری که در سال ١٣٤٥، نشان درجه یک علمی و در سال ١٣٨٤ عنوان چهره‌ی ماندگار ایران را از آن خود کرده‌است، در حالی که در میان تشویق و شور باشندگان به پشت تریبون می‌رفت، رو به آنان گفت: «ریاضی پایه¬ی همه ی علوم است و در واقع اگر کسی ریاضی بداند، می‌تواند در همهی دانش‌ها سررشته‌داشته باشد و کار بکند.»
به باور او که تاکنون صدها جلد کتاب در زمینه‌های گوناگون به‌ویژه ریاضیات، نگاشته و برگردان کرده‌است، کسی که می خواهد ریاضی یاد بگیرد باید با همه ی علوم آشنا باشد در غیر این صورت هیچ فایده ای نخواهد داشت.
در بخش دیگری از این مراسم، راستای تقدیر از مقام دکتر پرویز شهریاری ، دکتر علی ایرانمنش، دبیر علمی همایش، زندگینامهی پرویز شهریاری را برای باشندگان بازخواند.
پروفسور انصاری از دیگر سخنرانان این نشست بود که به زبان انگلیسی در باره¬ی موفقیت بین المللی تاریخ فرهنگ و تمدن ایران سخن گفت. وی از کنگره جهانی علوم تاریخ که ایران هم در آن هموند است سخن گفت. وی با اشاره به اینکه این کنگره هر ٤ سال یکبار در یکی از کشورهای هموند این کنگره برگزار می‌شود، افزود: «واپسین کنگره‌ی این سازمان، امسال برگزار شد اما هیچ هیاتی از سوی ایران در آن باشنده نبود.»
دکتر علیرضا متقالچی، فرنشین (: رییس) انجمن ریاضی ایران ، از 40 سال فعالیت این انجمن سخن گفت و دکتر پرویز شهریاری را شایسته ترین فردی دانست که از سوی این انجمن برای نامزدی این جایزه معرفی شده‌بود.
دکتر وحیده دستجردی و دکتر لاهیجانی و گروهی از دانش پژوهان در زمینه¬ی فرهنگ و علوم میهمانان دیگر این نشست بودند.
نخستین همایش «تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران» به مدت سه روز در تالار مطهری دانشگاه تربیت مدرس برپا بود. این همایش در درازنای سه روز برگزاری خود به آزمان‌هایی چون، شناساندن ریاضیدانان و ستاره‌شناسان برجسته‌ی ایران و اسلام، بازشناسی آثار دستاوردها و نوآوری های ریاضی دانان و اخترشناسان اسلام و ایران و بررسی کاربرد ریاضیات و ستاره‌شناسی در تمدن اسلامی و ایرانی پرداخته‌بود.
|
برای مشاهده این مطلب همراه با عکس ها در زیر کلیک کنید:
