اطلاعیه «انسان شناسی و فرهنگ» درباره اخبار و گزارش های منتشر شده به نام نویسندگان این وبگاه در سایر رسانه ها

مدیریت

بر اساس نامه های دریافتی از خوانندگان و دوستان، در موارد متعدد مشاهده شده است که رسانه های داخل و خارج از کشور نسبت به انتشار مطالبی از سایت «انسان شناسی و فرهنگ» و یا گزارش هایی از جلساتی که به وسیله این وبگاه در مشارکت با سایر موسسات فرهنگی برگزار می شود، اقدام می کنند. از این رو،  تذکری  اساسی است:  در همه موارد، چه زمانی که گزارش ها و نوشته ها به نام وبگاه «انسان شناسی و فرهنگ» منتشر می شود و چه زمانی که بدون ذکر ماخد و یا پیش از انتشار آنها روی سایت انجام می گیرند ( و به ویژه در مورد سخنرانی ها و جلسات دکتر فکوهی مدیر سایت) هیچ مطلبی تا زمانی که روی سایت «انسان شناسی و فرهنگ» منتشر نشده باشد، مورد تایید ما نیست، و پس از آن نیز تنها نمونه  و عناوینی که روی سایت قرار گرفته اند، مورد تایید ما هستند. استفاده از مطالب سایت و گذاشتن عنوان ها، زیر عنوان ها، برجسته کردن بخش هایی از مطالب ، و استفاده از تیترهای «هیجان انگیز» برای بر انگیختن احساسات یا ایجاد تنش در هر جهت و سویی ،  در تضاد کامل با مشی و روش علمی  «انسان شناسی و فرهنگ» قرار دارد . این امر که متاسفانه در فضای رسانه ای سیاست زده  فارسی زبان   به  به شدت رواج دارد، کاری ناپسند است اما مدیریت سایت در این موارد کاری جز آن نمی تواند انجام دهد جز تقاضا از رسانه ها برای پرهیز از این عمل و تقاضا از خوانندگان  که جز به نمونه رسمی  منتشر شده و رسمی در سایت ارجاع نکنند. نکته نهایی آنکه اگر مطلبی به صورت مشترک با یک رسانه و یا برای انتشار اولیه در یک رسانه ای  نوشته شده باشد (برای نمونه گفتگوها)  این موضوع به دقت در انتهای آن  ذکر می شود و حتی در این حالت تنها نمونه منتشر شده در سایت  مورد تایید ما است. انسان شناسی و فرهنگ،  افزون بر این،  جز در رسانه های منتشر شده در داخل ایران و بر اساس قوانین کشور، مطلبی منتشر نمی کند و هیچ مسئولیتی نسبت به انتشار مطالب در خارج از کشور ندارد و از همه دوستداران خود تقاضا دارد از آلودن این فضای علمی به سیاست زدگی اجتناب کنند.   

افزون بر این، تمام رسانه های کشور می توانند پیش از انتشار خبر، گزارش یا نقل قولی از مطالب و جلسات  انسان شناسی و فرهنگ یا از یکی از مسئولان آن، مطلب خود را با ما  وارسی کنند تا از سوء تفاهم های احتمالی جلوگیری شود. اما به دلیل اصرار ما بر عدم ورود در هر گونه «جنجال مطبوعاتی»  و دفاع از آن چیزی که باید آن را نوعی ژورنالیسم متعهد علمی که به دراز مدت فکر می کند و نه به گردآوردن «سند و مدرک ضبط شده» برای ایجاد جنجال، به هیچ وجه پاسخی به جزآنچه در اینجا آمد به آنچه از  نوشته ها ، گفتگوها و یا جلسات نقل می شود نمی دهیم و نیازی به تکذیب آنچه از ابتدا وجاهت علمی و اخلاقی، ندارد نمی بینیم. این نکته که در یک جلسه عمومی  همواره می تواند در بحث  و پرسش و پاسخ ها مسائلی حاشیه ای و جنجالی وجود داشته باشد، امری اجتناب ناپذیر است اما تمایل به تکیه بر این حاشیه ها به جای پرداختن به مباحث جدی، نوعی سود جویی از جنس نازل ترین  روش های مطبوعات «زرد» (ولو آنکه خود، این صفت را نپذیرند) است که نیازی به پاسخگویی به آنها برای ما وجود ندارد. تکذیب و اصرار ورزیدن بر نظرات پایه ای و اساسی نیز جایی معنا دارد که رواج چنین روش هایی محدود باشد و نه در جایی که روش متعارف چنین باشد. نقطه نظرات و روش و منش افراد و شخصیت ها و نویسندگان و روشنفکران و نظریه پردازان و دانشگاهیان در یک خط سیر طولانی مدت ساخته و شناخته می شود و نه در  بیرون کشیدن این و آن جمله از سخنان آنها در این و  آن  چارچوب «تنش آمیز» و تعمدا «سیاست زده». 

مدیریت انسان شناسی و فرهنگ