در قدمتِ پیشگوئیِ آخرالزّمانیِ زرتشتی(2)

مری بویس ترجمه حنيف رحيمي

بخش دوم و نهایی
نیروی معنویِ متون آخرالزمانی ادامه پیدا می ­کند تا جایی که از خودِ گاتاها گرفته می شود. با این ادراک­شان از قدرت شر که در شُرُفِ غلبه است و فسادهایی که آن با خود می­آورد با قدرت، در بندهای پیشگویی در خصوص پایان زمان، پرداخته می­شود. یکی از این پیشگویی ­ها که در زندِ وهمن یشت 4 حفظ شده است از دهان اورمزد خودش هنگامی که با زرتشت سخن می­گوید گفته می­شود : «13ـ در آن زمان، اسپیتامن زردشت، همه­ی انسان­ها اغفال می ­شوند ... و پیمان های بزرگ عوض می­شوند. 14ـ افتخار و عاطفه و عشق برای روح از جهان رخت برمی­گیرد ... 16ـ اشعه­ های خورشید در سطح پایین خواهند بود و شیب کمی دارند و سال و ماه و روز کوتاه­تر خواهد شد. 17ـ و زمین ... (به بدی و عیب) آلوده می­شود ... 18ـ محصولات دانه به بار نمی­آورند ... 19ـ و گیاهان و درختچه ها و درختان کوتاه خواهند شد. 20ـ و مردم بسیار کوتاه قد به دنیا می­آیند و مهارت یا انرژی کمی دارند ... 42ـ و برای ابر و بادِ مساعد جهت بارشِ باران در زمان و فصل خودش ممکن نیست. 43ـ ابر و مه تمام آسمان را تیره می­کنند. 44ـ باد گرم و باد سرد خواهد آمد و تمام میوه­ها و دانه­های غلات را خواهند برد. 45ـ باران در زمان خودش نخواهد بارید و در عوضِ آب، مخلوقاتِ زیان­آور (مضر) خواهد بارید. 46ـ و آب رودخانه­ها و چشمه­ها کم می­شوند و (آبِ آن­ها) افزایش نمی­یابد. 47ـ شتر و گاو و گوسفند خیلی کوچک­تر و ضعیف­تر به دنیا می­آیند ... 48ـ گاوِ شخم زن بنیه­ی کمی خواهد داشت و اسب تندرو قدرت کمی خواهد داشت و در هر تاخت (چهارنعل رفتن) قادر به [طی ]مسافت کمی خواهد بود. 66ـ آن روحِ شرورِ خبیس، بسیار سرکوبگر و خودکامه خواهد بود، پس زمانِ ضروریِ از بین بردنِ آن فرارسیده است». (...)

برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید: