ورزش و رشد اجتماعی کودکان اوتیسمی

مهدی شهبازی

اوتیسم بعد از عقب ماندگی ذهنی و فلج مغزی سومین علت اختلال رشد و نمو کودکان است و میزان شیوع آن به دلایل مختلفی در حال افزایش چشم گیر است. در اوایل دهه گذشته (سال 2000) شیوع این اختلال 1 در 335 نفر برآورد شد. لیکن این میزان در سال های اخیر رو به افزایش بوده است و بویژه با در نظر گرفتن طیف اختلال در خودماندگی به 1 در 150 افزایش یافته است. افزایش شیوع این اختلال و پیچیدگی و اثرات عمیق آن بر خانواده و فرد، توجه متخصصان شاخه های مختلف علوم و برنامه ریزان بهداشت جهانی را به خود جلب نموده. رفتار های اجتماعی نامناسب یک عامل عمده در توفیق نیافتن به زندگی اجتماعی در افراد مبتلا به خودماندگی است، لذا اگر بخواهیم این افراد در جامعه باقی بمانند باید به آموزش مهارت های اجتماعی آنان اهمیت داد. بنابراین پیدا کردن راهی که افراد خودمانده بتوانند با جامعه به سازگاری برسند و در موقعیت های اجتماعی بتوانند رفتار یا عکس العمل مناسب انجام دهند به عهده متخصصین امر و نیازمند انجام تحقیقات وسیع است.

 

متن کامل در فایل پی دی اف ضمیمه است.

 

 

پیوست	اندازه
16872.pdf	282.21 KB