«مشـق عکاسـی» و توانمنـد‌سازی «کودکـان در وضعیت دشـوار»(8)

حامـد يغمائيــان

بخش هشتم و نهایی
مدرنیته در خلال بازسازی جهان در قالب ساختارهای درهم‌بافته و پیچیدة خود، عزمی را راهبری کرده است تا هر آنچه که هاله‌ای از تفاوت دارد را به حاشیه براند و از بستر عمومی مستثنی سازد. از یک منظر این حاشیه‌ها و استثناها می‌تواند با تعیّن حریم قاعده، تعریفی دیگرگون از ماهیت جهان مدرن به دست دهد. حاشیه‌هایی که به اعتبار تفاوت خود، اغلب با حجمی از خشونت ابزارمند مدرن، در کنار متن جای گرفته‌اند و قابی برای آنچه با پندار یکدستی و یکریختی معقولانه شکل یافته، و بستر زندگی امروز را فراهم آورده، ساخته‌اند؛ نگریستن از بستر این حاشیه‌ها به جهان امروز ما، می‌تواند نگرگاه‌هایی نقادانه را، به منزلة زمان و مکان ملاقاتی با متن زندگی مدرن، بگشاید.
اگر چه این امری متناقض می‌نماید؛ چرا که سعی بر آن بوده است تا با برنهادن ساختارهای نظارتی و کنترل نهادهایی که اعتبار خود را از سازمان مدرن یافته‌اند، حضور و اطلاع از مقتضیات حاشیه، محصور و ممنوع بماند، مگر در زمان و مکانی که متعین شده تا به منزلة سوپاپ‌های اطمینان، تنها از ترک برداشتن جهانی که در حاشیه‌هایش محصور شده است جلوگیری کند. پس خواست بنیان‌گذاردن نگرگاه‌هایی در بستر این حاشیه‌ها چگونه ممکن خواهد بود؟

برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید:

پیوست	اندازه
8853.doc	77.5 KB