قوم سرخپوست اوسِیج

فرهنگ آنلاین

از اقوام سرخپوست امریکایی، با زبانی تقریباً منقرضشده، متعلّق به گروه زبانهای سویی. شمارشان به حدود 9.400 نفر (1990) میرسد. آنها ازجمله پرخاشجوترین سرخپوستان جلگهنشین امریکا بودند و امروزه در اوکلاهما زندگی میکنند. قوم اوسیج (Osage) برای تأمین معاش خود کشاورزی میکردند و در کنار آن گاومیش (بوفالو)، آهو، خرس و سگ آبی نیز شکار میکردند. آنها در روستاهای نیمهدایم بهسر میبردند؛ این روستاها متشکّل بودند از خانههایی جمعی با سقفهایی پوشیده از پوست جانوران، گرداگرد فضایی باز که برای گردآمدن شوراها و اجرای مراسم دینی از آن استفاده میشد. آنها در زمان شکار گاومیش در چادرهای مخروطی دایرهوار زندگی میکردند. قبیله از طایفههای پدرتباری تشکیل میشد که به دو گروه آسمانی و زمینی تقسیم شده بودند. طایفههای زمینی مسئول مراسم مربوط به غذا و جنگ بودند و طایفههای آسمانی وظیفة کمکخواستن از ارواح را برعهده داشتند. اوسیجها تاریخ آفرینش را در گوش هر نوزاد میخواندند. اگرچه اکثر افراد این قوم در اوکلاهوما بهسر میبرند، بسیاری از آنها نیز در شهرهای مختلف امریکا ساکناند و مشاغل گوناگون دارند. اکثر آنها مسیحیاند، هرچند تعداد رو به کاهشی از ایشان نیز به کلیسای بومی امریکا تعلّق دارند؛ بخشی از مناسک این کلیسا استفاده از موادّ مخدّر توهّمزایی است که از کاکتوس تهیه میشود. تعداد اندکی از افراد این قوم هنوز به زبان بومی سخن میگویند. اوسیجها در اصل در سواحل اقیانوس اطلس، در ویرجینیا و کارولینای شمالی و جنوبی، زندگی میکردند. اما کمی پیش از تماس با اروپاییان به سمت غرب میسوری مهاجرت کردند و تا 1825 در آنجا ساکن بودند؛ در این زمان بود که زمینهای خود را در مقابل حفاظتگاهی در کانزاس به امریکا واگذاشتند. اکثر آنها تا 1839 به آن حفاظتگاه نقل مکان کرده بودند. در این محل نیز به شکار گاومیش ادامه دادند و با سایر قبایل سرخپوستان جلگهنشین پیمانهای نظامی بستند. فرهنگ سفیدپوستان را نیز همچنان رد میکردند و از پوشیدن لباسهای پوستی دست برنمیداشتند. فشار فزایندة مهاجران سفیدپوست پس از 1850 آنان را واداشت که بخشی از حفاظتگاهشان را بفروشند و در 1868 نیز ناچار شدند باقیماندة زمینهای خود را در کانزاس به یک شرکت راهآهن واگذار کنند. اوسیجها پول حاصل از این فروش را صرف خرید زمین در «سرزمین سرخپوستان» کردند. در اواخر قرن 19، در حفاظتگاه قوم اوسیج نفت کشف شد و زمانی که در 1906 آنها وادار شدند زمینهایشان را به برخی از افراد واگذارند، به گونهای عمل کردند که تمامی حقوق مربوط به مواد معدنی در حفاظتگاه را برای خود حفظ کنند. بدینترتیب، سرمایههای حاصل از این حقوق آنان را بسیار ثروتمند کرد. در 1925 هر عضو قبیلة اوسیج سالانه 13.200 دلار دریافت میکرد و جای تعجب نیست که در فاصلة 1920 تا 1970 تعداد سرخپوستان امریکایی که ادعای داشتن تبار اوسیج میکردند، هشت برابر افزایش یافت.Ukrainianاوکْراینیاکثریت گروه قومی ساکن در اوکراین. اوکراینیها بهصورت گروههای اقلیت در سیبری روسیه، قزاقستان، لهستان، اسلوواکی و رومانی نیز پراکندهاند. امروزه در حدود 40 تا 45میلیون اوکراینیزبان وجود دارند. این زبان از زبانهای شاخة اسلاوی شرقی در خانوادة زبانهای هندواروپایی، که رابطة تنگاتنگی با زبان روسی دارد، بهشمار میرود. جماعتهای اوکراینیزبان در کانادا و امریکا نیز دیده میشوند. واژة اوکراین خود از واژهای اسلاوی به معنی «سرزمین مرزی» مشتق شده است و از لحاظ تاریخی به منطقهای اطلاق میشود که زیرسلطة روسها و لهستانیها بوده است. روسها این منطقه را گاه روسیة کوچک نامیدهاند. اما اوکراینیها عموماً چندان این اصطلاح را مناسب نمیدانند. در اوکراین جماعتهای اوکراینی متمایزی در غرب (لمکیها)، در شرق (ورخووینتسیها)، در شمال (والهینیا) و در جنوبغربی (هوتوسولها) مشاهده میشوند. لباس سنّتی جشن برای زنان عبارت است از کلاهی که با روبانهایی تزیینی و لباسی گلدوزیشده (با نام پلاختا)، که به دور کمر میبندند. در جشنها موسیقینوازان، سازهایی چون فلوت، سنتور مجارستانی (دولسیمر) و سازهای زهی با نام باندورا مینوازند.

واژه در ویکیپدیا:
http://en.wikipedia.org/wiki/Osage