نمایش فیلم مستند«گفتگو در مه» و سخنرانی خانم دکتر نرسیسیانس

گروه اخبار

اولین جلسه ی نمایش فیلم مستند و سخنرانی از مجموعه برنامه های سال دانشگاهی 89-90، به وسیله ی موسسه «انسان شناسی و فرهنگ» و گروه انسان شناسی انجمن جامعه شناسی، روز سه شنبه 27 مهرماه 1389 در سالن انجمن جامعه شناسی  واقع در  دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، زیر پل گیشا، برگزار خواهد شد. شرکت در برنامه برای  همه علاقمندان آزاد است .

سایر برنامه های موسسه  در هفته های آینده به اطلاع خواهد رسید.

این برنامه شامل بخش های زیر خواهد بود:

"گفت و گو درمه"

کارگردان : محمدرضا مقدسیان

 

سخنران: دکتر امیلیا نرسیسیانس

زمان: سه‏شنبه 24/1/89    ساعت: 17
مکان: تهران، بزرگراه جلال آل احمد، پل گیشا، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، طبقه اول، سالن کنفرانس انجمن جامعه‏شناسی ایران

 

- محمدرضا مقدسیان متولد سال 1326 است و از سال 1352 فعالیت حرفه‌ای خود را در زمینه ی پژوهش و تولید فیلم‌های مستند آغاز کرده است. از جمله آثار وی می‌توان به «شاعر قاصدک‌ها»، «گفت‌و‌گو در مه»، «سرود دشت نیمور» و ... اشاره کرد.

- گفتگو در مه، در جشنواره مارسی حضور داشته و در یک نمایش عمومی در شهر کلن به روی پرده رفته است. مقدسیان، سازنده فیلم می گوید: این فیلم در باره زنی است که در انتخابات شورای شهر و روستای دهستان دستجرد که سه سال پیش برگزار شد، رأی آورد ولی اما مردها به خاطر حضور او حاضر به تشکیل جلسه نیستند.

- عنوان سخنرانی دکتر نرسیسیانس، " توسعه پایدار در روند فرآیند مشمولیت زبان و فرهنگ مردم بومی" خواهد بود.

 

چکیده ی سخنرانی دکتر امیلیا نرسیسیانس:

توسعه پایدار در روند فرآیند مشمولیت زبان و فرهنگ مردم بومی

امیلیا نرسیسیانس

گروه انسانشناسی دانشکده علوم اجتماعی

دانشگاه تهران

[e-mail]

 

مسائل مربوط به انحطاط محیط زیست بی ارتباط با نادیده گرفتن زبان ها و فرهنگ های اقوام حاشیه ای و فرودست نیست. این بررسی فراتر از یک پژوهش در باب نقش زبان و فرهنگ در برنامه ریزی های توسعه است. عدم ارتباط صحیح کلامی و ضعف در فرایند بحث و تبادل افکار بین دو گروه زبانی مبدأ و مقصد، مانعی جدی از درونی کردن و بومی شدن ایده ی توسعه تولید در گروه مقصد است. به عنوان مثال، به کارگیری تکنولوژی و فن شناسی مدرن با هدف ارتقاء کارایی، منجر به تهدیدهای جدی و ایجاد شرایط شکننده و ضعیف بوم شناختی در منطقه دریای خزر شده است. نادیده انگاشتن دانش بومی نهفته در زبان و اذهان مردم منطقه همچنین بلا استفاده گذاشتن تجارب و ناشنیده انگاشتن روایات، افکار و عادات و سنن مردم بومی در ارتباط با بهره برداری از محیط زیست همه دست به دست هم داده اند تا منطقه را به بهانه توسعه پروژه های عمرانی با شکست و زندگی مردم را با خطر جدی مواجه کنند. در حالیکه با مشمولیت (inclusion) افراد بومی و ارج نهادن به دانش ضمنی (implicit knowledge) و ارتقاء دانش صریح (explicit knowledge) می توان به توسعه پایدار دست یافت.