اندیشمندان فرهنگ معماری معاصر(16): سزار پلی

بهنوش شمس الهی

سزار پلی در21 اکتبر 1926 در سن میگوئل توسومان(San Miguel de Tucumán) ، آرژانتین متولد شد. جایی که دیپلم معماری را از دانشگاه توکومان(Tucumán) بدست آورد. او در آغاز در دفاتر ایرو سارنین (Eero Saarinen) به عنوان یک " طراح پروژه" (Project Designer) به منظور تحقق چندین پروژه ،

سزار پلی در21 اکتبر 1926 در سن میگوئل توسومان(San Miguel de Tucumán) ، آرژانتین متولد شد. جایی که دیپلم معماری را از دانشگاه توکومان(Tucumán) بدست آورد. او در آغاز در دفاتر ایرو سارنین (Eero Saarinen) به عنوان یک " طراح پروژه" (Project Designer) به منظور تحقق چندین پروژه ،شامل ساختمان ترمینال TWA در فرودگاه JFK در نیویرک، و کالجهای مورس و استیل (Morse and Stiles) در دانشگاه ییل(Yale) خدمت کرد. بعد از این کار آموزی، او مدیر طراحی در DMJM و بعد عضو گروه گرون (Gruen Associates) شد که هر دو در لوس آنجلس بودند. در طول این سالها، او چندین پروژه که برنده جایزه شدند، طراحی کرد، شامل ساختمان شهرداری  سان برناردینو San Bernardino City Hall ، کالیفرنیا؛ ساختمان Pacific Design Center  در لوس آنجلس، کالیفرنیا؛ و ساختمان سفارت ایالت متحده امریکا در توکیو، ژاپن.
در سال 1977، آقای پلی رئیس دانشکده معماری در دانشگاه Yale  شد و نیز شرکت سزار پلی و شرکاء را تاسیس کرد. آقای پلی در سال 1984 از سمت خود به عنوان مدیر استعفا داد اما به تدریس معماری ادامه داد. از بدو تاسیس شرکت، سزار پلی شخصا هر کدام از پروژه ها را طراحی و مدیریت می کرد.
سزار پلی در طرح هایش از مفاهیم قدیمی فرمالیستی اجتناب می کرد. او معتقد بود که کیفیت زیبا شناختی ساختمان باید از ویژگیهای خاص هر طرح { ایجاد شود} و رشد کند، همانند موقعیت ساختمان، تکنولوژی ساخت و هدف ساختمان. در جستجو برای مناسب ترین پاسخها به هر طرح، طراحی هایش یک طیف وسیعی ازمواد و و پاسخها را تحت پوشش قرار می داد. کمکهای سزار به انجام فعالیتهای معماری بر اساس اعتقاداش به اینکه ساختمانها باید پاسخگوی شهروندان باشند مشخص شده است که همه آثار، نوشته ها و طرحهایش از این اندیشه بهره می برند.
آقای پلی به طور وسیعی در زمینه معماری نوشته و تدریس کرده است و کارهایش به صورت گسترده منتشر و عرضه شده است، با 10 کتاب و چندین موضوع  مجلات تخصصی تخصیص داده شده به طراحی و نظریاتش. او هشت جایزه افتخاری و بیش از 150 جایزه { به خاطر} برتری طرحهایش دریافت کرده است. او عضو انتستیتو معماری امریکا، آکادمی هنر و ادبیات امریکا، آکادمی ملی طراحی، آکادمی بین المللی معماری و آکادمی معماری فرانسه است.
سزار پلی در سال 2004 برنده جایزه معماری "آقاخان" ( Aga Khan) برای طراحی برجهای " پتروناس" کوالالامپور، مالزی شد. او برجهای دوقلوی ستاره شکل را به منظورانعکاس میراث اسلامی مالزی طراحی کرد. یک گردآوری از مولفه های تشکیل دهده فرهنگ مالزی، هردوبرج برای همپوشانی در یک نقطه ظاهرمی شوند، آوردن آسمان و زمین  با همدیگر برای ایجاد هشت نقطه. ساختمانها بوسیله یک پل در طبقه های 41 و 42 به یکدیگر مرتبط می شوند.  این پروژه و دیگر { طرحها} شامل فرودگاه ملی رونالد ریگان در واشنگتن دی سی؛ و مرکز پول جهانی درشهر نیویرک(World Financial Center) نشان دادند که ساختارهای پیچیده و بزرگ می توانند ویژگی فرهنگی محیط را حفظ کنند و زنده نگه دارند.
 پلی معتقد است که از اواسط قرن بیستم استفاده از مصالح سنگی به دلیل وجود مصالح جایگزین معقول نبوده و متوقف شده است. بنابراین، او می گوید: " کیفییت زیبا شناختی این سیستم بسیار در فرهنگ ما ریشه دار است،  بطوری که سازگاری با از دست دادنشان بسیار دشوار است، و ما شاهد تلاشهای بسیاری برای تجدید فرمهای ارزشمند  قدیمی  با موادی متفاوت هستیم، مانند قالبهای پلاستیکی، و پوششهای سنگی نازک روی دیوارهای  میان تهی."
از مهم ترین پروژه های سزار پلی می توان موارد زیر را بر شمرد:
مرکز پستی راه جهان، لوس آنجلس، کالیفرنیا، 1966.
Worldway Postal Centre, at Los Angeles, California, 1966
آزمایشگاه های COMSAT ، کلارکسبورگ، مریلند، 1967.

COMSAT Laboratories, at Clarksburg, Maryland, 1967
خانه باغ کوکایی، هونولولو، هاوایی، 1967.

Kukai Gardens Housing, at Honolulu, Hawaii, 1967
سان برناردینو سیتی هال، سان برناردینو، کالیفرنیا، 1969.

San Bernardino City Hall, at San Bernardino, California, 1969
مرکز طراحی اقیانوس آرام، لوس آنجلس، کالیفرنیا، 1972.

Pacific Design Centre, at Los Angeles, California, 1972
سفارت ایالات متحده امریکا در توکیو، توکیو، ژاپن، 1972.

US Embassy in Tokyo, at Tokyo, Japan, 1972
برج مسکونی MOMA ، نیویرک،1984-1977

MOMA Residential Tower, at New York, New York, 1977–1984
مرکز پول جهانی، نیویورک،1987-1981

World Financial Centre, at New York, New York, 1981–1987
موزه Mattatuck ، واتربوری، کانتیکات، 1984.

Mattatuck Museum, at Waterbury, Connecticut, 1984
برج Canary Wharf ، لندن، انگلستان، 1986.

Canary Wharf Tower, at London, England, 1986
مرکز NTT Headquarters ، توکیو، ژاپن، 1990

NTT Headquarters, at Tokyo, Japan, 1990.
مرکز اوهایو برای هنرهای نمایشی، سینسیناتی، اوهایو، 1991.

Ohio Centre for Performing Arts, at Cincinnati, Ohio, 1991
برجهای پتروناس، کوالالامپور، مالزی، 1998.

Petronas Towers, at Kuala Lumpur, Malaysia, 1998
موزه ملی هنر معاصر، اوزاکا، ژاپن، 2005.

National Museum of Contemporary Art, Osaka, Japan, 2005

 
منابع:

                              http://www.architectureweek.com/2001/0228/design_2-1.html
                             http://www.arcspace.com/architects/pelli/exhibition/
                             http://www.foundationsakc.com/people/contemporary/c%C3%A9sar-pelli
                            http://www.mmoca.org/aboutus/pressroom/documents/MMoCA-CesarPelli.pdf
                             http://www.ritchiewiki.com/wiki/index.php/Cesar_Pelli