رنگ کردن مرکبات از شایعه تا واقعیت

واقعیت رنگ کردن مرکبات چیست

رنگ کردن مرکبات سال هاست به عنوان چالشی جدید در حوزه باغداری و صادرات مرکبات به شمار می رود تا جایی که هشدارهای جدی درباره مصرف میوه های رنگ شده به چشم میخورد .

ایران یکی از کشورهای مهم تولید کننده مرکبات است. محصولات گیاهی به ویژه میوه ها، در دوره پس از برداشت هنوز زنده اند و به حیات خود ادامه می دهند ولی با سرعت زیادی بسوی مرگ پیش رفته به صورتی که اگر در عملیات برداشت، جابجایی، بسته بندی و نگهداری آنها دقت لازم به عمل نیاید، مقدار زیادی از محصول به عنوان ضایعات از بین خواهد رفت و این یکی از مشکلات بزرگ در کشاورزی است. برآورد شده که در ایران 25 تا 80% از میوه ها و سبزی های تازه بعد از مرحله برداشت از بین می روند.
در ایران مرکبات سواحل دریای خزر به علت رطوبت هوا دارای پوست نازک و ترش مزه اند ولی درمناطق جنوبی مثل جیرفت و جهرم و مناطق بندر عباس دارای پوست کلفت و مزه شیرین تر هستند .
رنگ آوری یا سبززدایی کنترل شده در میوه ها بدو شکل صورت می گیرد.

الف- استفاده از گاز اتیلن:میوه هایی که بصورت نابالغ برداشت شده اند، در شرایط کنترل شده می توان بوسیله گاز اتیلن در آنها تغییر رنگ ایجاد کرد.

ب- استفاده از رنگهای مصنوعی:این بخش خود به دو صورت انجام می پذیرد.
1- استفاده از گاز اتیلن و سپس غوطه وری در محلول رنگی. از مزایای این روش آن است که از دز کمتر رنگ شیمیایی استفاده می شود. که در کشورهایی مانند مصر از این روش استفاده می گردد.
2- استفاده از رنگهای مصنوعی بدون گاز دهی

رنگ کردن مرکبات اگر با رعایت استانداردها همراه باشد خطری به دنبال ندارد

استادیار بیوتکنولوژی و اصلاح درختان و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:یکی از پیام های نگران کننده ای که این روزها در فضای مجازی دست به دست می شود، خبر رنگ کردن پرتقال و نارنگی و هشدار برای عدم مصرف یا سرطان زا بودن آنها است. واقعیت این است که گاهی برخی از انواع مرکبات مانند پرتقال و نارنگی را برای بازارپسندی بیشتر، رنگ بَری می کنند. یعنی با تغییر رنگ آنها از سبز به زرد، تلاشی برای جذب مشتری بیشتر، صورت می گیرد.

این رنگ بری با کمک هورمون اتیلن اتفاق می افتد. یعنی یا هورمون مایع اتیلن را با آب مخلوط می کنند و به پوست مرکبات می زنند و یا مانند گاز در انبارها از آن کمک می گیرند تا تغییر رنگی در پوست مرکبات اتفاق بیفتد.

هورمون اتیلن یا گاز اتیلن، همان گازی است که به طور طبیعی از میوه های فرازگرایی مانند سیب هم ساطع و باعث رسیدن میوه های دیگری مانند کیوی می شود. این هورمون به هیچ عنوان سمی و سرطان زا نیست.

از طرف دیگر، خوشبختانه مرکباتی مانند پرتقال دارای پوست بیرونی و غشای داخلی متراکم و سفتی هستند و بسیار بعید به نظر می رسد که ترکیباتی مانند اتیلن به داخل گوشت آنها نفوذ کند و باعث به خطر افتادن سلامتی شان شود.

درنهایت اینکه گاهی ممکن است تعداد محدودی از عرضه کنندگان میوه برای جذاب تر شدن رنگ پوست مرکبات، از رنگ هایی که ما شناختی هم نسبت به آنها نداریم، استفاده کنند که بازهم امکان نفوذ این رنگ ها به داخل گوشت میوه، بسیار ضعیف خواهد بود و نباید نگرانی خاصی نسبت به آنها داشته باشیم.

رنگ کردن مرکبات از شایعه تا واقعیت