اشعار ولادت امام علی (ع) از برجسته ترین شاعران معاصر

شعر ولادت امام علی (ع)

جشن میلادِ شمس ولایت شد

شادی اهل ولایت بی نهایت شد

ساقی کوثر مولا علی حیدر

ای به عالَم تاج سر مولا علی حیدر

چشم عالم شد محو تماشایش

خانه کعبه مُزیّن بر قدمهایش

عشق ناب او طعم عسل دارد

فاطمه بنت ِ اسد گل در بغل دارد

ماهِ روی او شد قبله مقصود

کعبه تا روز ابد نازد بر این مولود

ای همه جانها بادا به قربانش

آیه های مؤمنون گلواژه جانش

شکر للّه که بر او گرفتاریم

ما تمسّک بر ولای مرتضی داریم

زندگی ما شد فانی عشقِت

آرزو داریم شویم قربانی عشقِت

شعر ولادت امام علی (ع)

حال دل حور و ملک گردیده عالی

آمد به دنیا حضرت مولی الموالی

ذکر محبین، نور و تبارک، میلاد مولا، بادا مبارک

بر کلّ مخلوقان ولی آمد به دنیا

نجل ابوطالب علی آمد به دنیا

بادا مبارک مقدم مولود کعبه

تفسیر آیات وفا آمد خوش آمد

جان نبی مصطفی آمد خوش آمد

خاک حریمش، فخر و سعادت، قرآن بخواند، وقت ولادت

سیمای قرآن در کلام او عیان است

نور عیانش را چه حاجت بر بیان است

بادا مبارک مقدم مولود کعبه

من که به عشق ناب حیدر مبتلایم

در اعتکاف کنج ایوان طلایم

ذکر یا حیدر، اوج عبادات، بر معتکف ها، روح مناجات

یا رب به حقّ شیعیان مرتضایی

ما را نما با یا علی کرببلایی

بادا مبارک مقدم مولود کعبه

شعر ولادت امام علی (ع)

چنین روزی خجسته بی نظیر است

مبـارک شـیعیان عـید غـدیر است

در این عـیـد ولایـت گـشـت ثابت

علی مولاست گر چشمی بصیـر است

امامت واجب است بعد از نبوت

که فرمان خداوند کبیر است

خـلافـت پیـش ما معنـا ندارد

چو مولایـم علی تنها امـیر است

علی را نیست در عالم نــظیری

علی بــس که شجاع است و دلیـر است

علی بی حدّ غـنی و بی نیاز است

که دنـیا پـیـش چشمانش حقیر است

عـلی لطف و کـرم دارد فراوان

که قارون هم به نزد او فقیر است

شعر ولادت امام علی (ع)

برق چشمان تو بر ظلمت میدان تابید

کوه لرزید و به یمن قدمت ویران شد

خوب فهمید خودش تیغ علی یعنی چه

آن که از دیدن شمشیر دو دم عریان شد

تیغ در مرحله ی آخر تعریف علی ست

پدرم گفت از این وصف کمی دلگیر است

همه ی زندگی ات بوی عطوفت دارد

چه کسی گفته علی یکسره با شمشیر است

از علی گفتم و یک بند جسارت کردم

کاش می شد بزنم از بدنم دستم را

کاش قصاب جوانمرد تو باشم آقا

تا به دستم بزنی خوب ترین مرهم را

پدرم گفت خدا را به خدا در عالم

آنکه اول به تو رو کرد فقط می فهمد

شانه ی زخمی ات از عشق حکایت دارد

پینه ی دست تورا مرد فقط می فهمد

پدرم گفت همانند پیمبر هستی

جان خود می دهی و مال امانت را نه

پدرم گفت چه بسیار یلان از دستت

تیغ خوردند ولی زخم زبانت را نه

هر کسی پیش من از وصف خدا می گوید

اصلاً انگار فقط از تو به من می گوید

پدرم گفت نبی در شب معراج شنید

که شبیه تو خداوند سخن می گوید

پدرم گفت پس از مرگ پیمبر دیگر

هرکسی مدعی دین پیمبر شده بود

فصل افراط شد و خانه نشین ات کردند

از علی هرکسی انگار علی تر شده بود

پشت هم زخم زبان خوردی و ساکت ماندی

چقدر خوبی ناگفته به مردم کردی

چقدر حرف که پشت سر تو گفتند و

صبر کردی و به یک شهر تبسم کردی

پدرم روز پدر گفت برایم از تو

تا از این پس پسرش هم پی راهش باشد

پدرم زندگیم بوده و من میخواهم

که فقط دست خودت پشت و پناهش باشد

شعر ولادت امام علی (ع)

علی كسی است كه كوثر از او سبو دارد

جهان نظام خودش را فقط از او دارد

فقط به خاطر حُب و ولایت مولاست

اگر بهشت خداوند رنگ و بو دارد

علی كسی است كه عالم گدای قنبر اوست

اگرچه گوشه پیراهنش رفو دارد

برای اینكه علی پا به سینه اش بنهد

خداست شاهد من كعبه هم وضو دارد

علی كسی است كه هرشب كنار سجاده

بدون واسطه با دوست گفتگو دارد

ولادتش هدف كعبه را مشخص كرد

ز خاك پای علی كعبه آبرو دارد

علی كه پشت نبردش زره نمی خواهد

اگر چه لشگری از سنگ روبرو دارد

شعر ولادت امام علی (ع)

پدر خاك آمده به زمین

از فراسوی قله ادراك

رونمایی شده است در خلقت

دومین قید جمله لولاك

من چه گویم ز شان مادر او

بی نظیری كه بی نظیر آورد

غیر از این نیست وصف بنت اسد

دختر شیر بود و شیر آورد

مستجیری به مستجار آمد

روح تازه گرفت بیت عتیق

كعبه ای كه علی درونش نیست

چون ركابی شود بدون عقیق

صاحب خانه رفته در خانه

دیگر اذن دخول لازم نیست

حیدر از حفظ بود قرآن را

با وجودش نزول لازم نیست

بین آغوش احمد مكی

آیه هایی ز مومنون می خواند

عقل كل بود و با كراماتش

عاشقان را سوی جنون می خواند

شعر ولادت امام علی (ع)

كعبه تنها نه زادگاه علی

در نجف نیز خاك او كعبه است

سجده آورده ایم سمتش چون

اولین سینه چاك او كعبه است

ملك الموت پیشمرگش بود

او كه شاگرد ذوالفقار علی است

خلقت اهل بیت كار خداست

مابقی هرچه هست كار علی است

كیست مولا، همان كه در كعبه

بر روی شانه پیمبر رفت

شانه های نبی همان عرش است

حیدر از عرش هم فراتر رفت

شعر ولادت امام علی (ع)

گردش روزگار دست علی است

كهكشان دانه های تسبیحش

درِ خیبر شكسته، چیزی نیست

فتح آن قلعه بود تفریحش

چند سالی درست قبل ازل

زندگی را شروع كرده علی

هر زمان رزق می رسد از راه

شك ندارم ركوع كرده علی

شب معراج مصطفی حس كرد

در پس پرده روبروی علی ست

به گواه فمن یمت یرنی

بازگشت همه به سوی علی ست

گردآوری: مجله اینترنتی وب