زیکو

▪ تولد: ۳ مارس ۱۹۵۳
▪ محل تولد: ریودوژانیرو - برزیل
▪ باشگاه ها: فلامینگو، اودینزه (ایتالیا) و کاشیما آنتلرز (ژاپن)
▪ افتخارات: مقام سوم جهانی ،۱۹۷۸ قهرمان
جام باشگاه های آمریکای …

تولد:

۳ مارس ۱۹۵۳

محل تولد:

ریودوژانیرو - برزیل

باشگاه ها:

فلامینگو، اودینزه (ایتالیا) و کاشیما آنتلرز (ژاپن)

افتخارات:

مقام سوم جهانی ،۱۹۷۸ قهرمان

جام باشگاه های آمریکای جنوبی ،۱۹۸۱ قهرمان جام باشگاه های جهان ،۱۹۸۱ مرد سال فوتبال آمریکای جنوبی ۱۹۷۷ ، ۱۹۸۱ و ،۱۹۸۲ مرد سال فوتبال جهان ۱۹۸۳و قهرمان جام ملت های آسیا ۲۰۰۴ (به عنوان سرمربی ژاپن)

تیم ملی:

۷۱ بازی، ۴۸ گل

زیکو ابتدا در ۱۳ سالگی به علت مهارت فوق العاده اش در فوتبال سالنی، ورزشی که آن روزها در ریودوژانیرو رواج بسیاری داشت، صاحب اعتبار شد. پزشک تیم فلامینگو که سخت تحت تأثیر مهارت زیکو قرار گرفته بود، مدیران باشگاه را متقاعد به بستن قرارداد با وی کرد. هرچند زیکو از نظر بدنی نوجوانی بسیار ضعیف بود اما با یک برنامه وزنه برداری و تزریق داروهای مقوی اندامی متناسب و قوی پیدا کرد. زیکو استاد ضربات آزاد، جادوگر بازی با توپ و منبع تمام ناشدنی پاس های دقیقی بود که هر دفاعی را بر هم می ریخت اما مصدومیت های پیاپی به طور تأسفباری در دوران فوتبال او اثر نامطلوب گذاشت. با اینکه او در جام جهانی ۱۹۸۲ در اسپانیا به شکل اعجاب انگیزی خوش درخشید اما در جام جهانی قبلی ناامید کننده نشان داد و بدتر از همه درگیری او با مدیر تیم ملی برزیل بود. مصدومیت های شدید، حضور او در جام جهانی ۱۹۸۶ را به تأخیر انداخت و ناکامی بزرگ وی در به ثمر رساندن ضربه پنالتی که به محض ورود به زمین به عنوان بازیکن جانشین مقابل فرانسه به او محول شد، تقریباً به قیمت حذف برزیل و عدم راهیابی به مرحله نیمه نهایی جام جهانی تمام گردید. زیکو ۲۰ سال داشت که در تیم اصلی فلامینگو صاحب مکانی دائمی شد. تمرینات بی وقفه او سرانجام تکنیکی

بی نظیر برای او به ارمغان آورد. وی سال ۱۹۷۶ در ۷۰ مسابقه ۶۳ بار برای فلامینگو گلزنی کرد. سال بعد نیز در ۵۶ مسابقه ۴۸ گل به ثمر رساند. او در سال ۱۹۸۳ به طور غیرمنتظره ای تصمیم به ترک برزیل گرفت و با قراردادی چشمگیر به تیم اودینزه پیوست (تیمی که مشخصاً از باشگاه های پایین ایتالیا بود.) سرمایه گذاری اودینزه بازدهی وسیعی داشت. حضور زیکو و بازی درخشان او در فصل ۱۹۸۴-۱۹۸۳ باعث شد مسابقه به مسابقه تماشاگر بیشتری به ورزشگاه این تیم روآورد و در این فصل حتی یارگیری شدید مدافعان تیم های سری A ایتالیا هم نتوانست او را از به ثمر رساندن ۱۹ گل در ۲۴ مسابقه باز دارد. با این وجود، فصل بعد مصدومیت و مشکلات موجود و قوانین مالیاتی کشور ایتالیا او را وادار به بازگشت به برزیل و پیوستن دوباره به فلامینگو کرد. وی چندی بعد در جریان دیدار فلامینگو با رقیب دیرینه اش فلومیننزه هفتصدمین گل دوران حرفه ای خود را به ثمر رساند. زیکو در اوایل دهه ۹۰ به ژاپن رفت و مدتی در لیگ حرفه ای این کشور بازی کرد، سپس به مربیگری روی آورد و با هدایت او، ژاپن در سال ۲۰۰۴ قهرمان جام ملت های آسیا شد و در سال بعد به جام جهانی راه یافت.