|
Papaverine HCl
|
|
پاپاورين هيدروکلرايد
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
برطرف كردن ايسكمي مغزي و محيطي ناشي از اسپاسم شرياني و ايسكمي ميوكارد؛ درمان انسداد كرونر و بعضي از موارد آنژيواسپاستيك مغزي.
بزرگسالان: 150-300 ميلي‌گرم هر 8 تا 12 ساعت يا 120-30 ميلي‌گرم هر سه ساعت تزريق وريدي يا عضلاني مي‌شود. در درمان اكستراسيستول دو مقدار مصرف به فاصله ده دقيقه داده مي‌شود.
کودکان: mg/kg 6 روزانه عضلاني يا وريدي در 4 دوز منقسم تزريق مي‌شود.
ناتواني جنسي
بزرگسالان: مقدار 5/37-5/2 ميلي‌گرم در جسم غاري آلت تناسلي تزريق مي‌شود.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: تزريق وريدي در پاركينسون يا بلوك كامل AV.
موارد احتياط: گلوكوم يا اختلال عملکرد کبد.
|
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
اعصاب مرکزي: سردرد، سرگيجه حقيقي، خواب‌آلودگي، رخوت، كسالت.
قلبي ـ عروقي: افزايش ضربان قلب، افزايش فشارخون (با مصرف تزريقي)، كاهش هدايت AV و داخل بطني، آريتمي.
دستگاه گوارش: يبوست، تهوع، بي‌اشتهايي، درد شكم، اسهال.
ادراري ـ تناسلي: پرياپيسم (با تزريق داخل کاورنوز)
خون: ائوزينوفيلي
كبدي: هپاتيت، زردي، سيروز.
تنفسي: افزايش عمق و سرعت تنفس.
پوست: تعريق، برافروختگي، بثورات پوستي.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: خواب‌آلودگي، ضعف، نيستاگموس، دوبيني، عدم تعادل، سستي، پيشرفت به اغما با سيانوز و ضعف تنفسي.
درمان: براي كاهش جذب، زغال فعال، آب، يا شير به بيمار داده، و سپس محتويات معده را يا با لاواژ يا استفراغ و به دنبال آن تجويز مسهل خارج مي‌كنند. در صورت بروز اغما و ضعف تنفسي، اقدامات لازم انجام شود. فشارخون بايد حفظ شود. همودياليز ممكن است مفيد باشد.
|
|
|
تداخل دارويي:
تداخل دارويي
پاپاورين ممكن است اثرات ضد پاركينسوني لوودوپا را كاهش دهد و علائمي مانند سفتي عضلات و لرزش را تشديد كند. استعمال زياد دخانيات ممكن است با اثر درماني پاپاورين تداخل كند، زيرا نيكوتين عروق خوني را تنگ مي‌كند.
اثرات پاپاورين ممكن است توسط مضعفهاي CNS تشديد شده و با مرفين پاسخ سينرژيستي داشته باشد.
|
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر گشادكننده عروق: پاپاورين به‌طور مستقيم از طريق مهار فسفودي استراز باعث شل‌شدن عضله صاف شده، و در نتيجه غلظت آدنوزين مونوفسفات حلقوي را افزايش مي‌دهد. اثربخشي باليني پاپاورين مورد بحث است. بعضي از پزشكان در رابطه با اين دارو ارزش باليني اندكي يافته‌اند.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: حدود 54% از داروي خوراکي جذب مي‌شود. در بعضي از موارد فرم آهسته رهش دارو به صورت ضعيف و غير قابل پيش‌بيني جذب مي‌شود.
پخش: در بافت چربي و در كبد تجمع مي‌يابد. باقيمانده دارو در سرتاسر بدن انتشار مي‌يابد. حدود 90 درصد به پروتئين پيوند مي‌يابد.
متابوليسم: توسط كبد متابوليزه مي‌شود.
دفع: در ادرار به‌صورت متابوليت دفع مي‌شود. نيمه‌عمر دارو از 12 تا 24 ساعت متغير است.
New Page 14
|
روش مصرف |
شروع اثر |
پيک اثر |
مدت اثر |
|
خوراکي |
نامشخص |
2-1 ساعت |
نامشخص |
|
وريدي، عضلاني |
نامشخص |
نامشخص |
نامشخص |
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection: 40 mg/ml
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مشتق بنزيل ايزوکينولين، آلکالوئيد اپيوئيدي.
طبقه‌بندي درماني: گشاد کننده عروق محيطي.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده C
ملاحظات اختصاصي
1- پاپاورين يك مخدراست؛ ولي خصوصيات دارويي متفاوتي با ساير داروهاي اين گروه دارد.
2- پاپاورين را مي‌توان به صورت خوراکي، تزريق عضلاني و يا در صورت نياز به اثر سريع به آهستگي تزريق وريدي كرد. تزريق وريدي طي 1-2 دقيقه انجام مي‌شود؛ آريتمي و آپنه كشنده ممكن است به دنبال تزريق سريع بروز كند.
3- پاپاورين با محلول رينگر لاكتات ناسازگار است و رسوب تشكيل خواهد شد.
4- علائم حياتي و ريتم قلبي در زمان تزريق وريدي و بعد از آن کنترل شود.
5- سطح آنزيمهاي کبدي کنترل شود.
نكات قابل توصيه به بيمار
1- براي جلوگيري از كمي فشارخون در حالت ايستاده
(orthostatic hypotension)، به آرامي تغيير وضعيت بدهيد.
2- علائمي چون تهوع، ناراحتي شكم، بي‌اشتهايي، يبوست، اسهال، يرقان، بثورات پوستي، تعريق، خستگي، يا سردرد را اطلاع دهيد.
مصرف در سالمندان: بيماران سالخورده بيشتر در معرض خطر كاهش دماي بدن ناشي از پاپاورين قرار دارند.
مصرف در كودكان: اين دارو در كودكان به‌صورت تزريقي تجويز شده است.
مصرف در شيردهي: وجود دارو در شير اثبات نشده است. بي‌ضرري مصرف دارو در دوران شيردهي ثابت نشده است.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
پاپاورين غلظت سرمي ائوزينوفيل و سطح آنزيمهاي کبدي را افزايش مي‌دهد.
|
