|
Cloxacillin Sodium
|
|
کلوکساسیلین
|
موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
عفونتهاي سيستميک ناشي از ارگانيسمهاي حساس
بزرگسالان و کودکان با وزن بيش از 20 كيلوگرم: mg 500-250 هر 6 ساعت مصرف مي شود.
کودکان بالاي 1 ماه (ز ير 20 كيلوگرم ): mg/kg 100-50 روزانه در 4 روز منقسم ، هر 6 ساعت تا حداکثر دوز روزانه g 4 مصرف مي شود.
|
موارد منع مصرف و احتياط:
موارد منع مصرف و احتياط
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط شناخته شده به هر يک از پني سيلينها
موارد احتياط: اختلال کار کليه (اين دارو از طريق کليه دفع مي شود و کاهش مقدار مصرف در نارسايي متوسط تا شديد کليوي ضروري است )، بيماراني که وارفارين مصرف مي کنند، حساسيت به سفالوسپورين ها.
|
عوارض جانبي:
عوارض جانبي
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، کوليت سودوممبران، کلستاز داخل کبدي.
ادراري ـ تناسلي: نفريت بينابيني حاد.
خون: ائوزينوفيلي، لکوپني، گرانولوسيتوپني، ترومبوسيتوپني، آگرانولوسيتوز.
ساير عوارض: حساسيت مفرط (بثورات پوستي، کهير، لرز، تب، عطسه، خس خس سينه، آنافيلاکسي)، عفونت ثانويه قارچي و باکتريايي.
مسموميت و درمان
تظاهرات باليني: تشنج يا تحريک پذيري عصبي - عضلاني.
درمان: هيچ توصيه‌اي در اين زمينه وجود ندارد. درمان علامتي است؛ طي چهار ساعت بعد از مصرف دارو ، با واداشتن بيمار به استفراغ يا شستشو، معده را تخليه کرده و به دنبال آن ذغال فعال براي کاهش جذب دارو تجويز مي کنند. همودياليز يا دياليز صفاقي دارو را به طور کامل از بدن خارج نمي کند.
|
|
|
تداخل دارويي:
تداخل دارويي
مصرف همزمان با آمينوگليکوزيدها اثرات سينرژيک باکتري کش بر روي استاف يلوکوکوس اورئوس ايجاد مي کند. با اين وجود، اين داروها از نظر فيزيکي و شيميايي ناسازگارند و در صورت مخلوط شدن و يا مصرف همزمان ممكن است غيرفعال شوند.
اثرات وارفارين ممکن است تشديد شود. پني سيلينها سطح متوترکسات را افزايش مي‌دهند.
|
مکانيسم اثر:
مکانيسم اثر
اثر ضد باکتري: کلوگزاسيلين يک باکتري کش است. اين دارو به پروتئين‌هاي مخصوص پني سيلين در باکتري متصل مي شود و ساخت ديواره سلولي باکتر ي را مهار مي کند.
کلوگزاسيلين در برابر اثرات آنزيم پني سيليناز که پني سيلين را غيرفعال مي سازد، مقاوم است، بنابراين، بر بسياري از گونه هاي باکتري توليدکننده پني سيليناز مؤثر است. فعاليت اين دارو بيشتر در مقابل استافيلوکوکهاي توليدکننده پني سيليناز است، ولي بعضي از گونه ها ممکن است مقاوم باقي بمانند. همچنين، کلوگزاسيلين بر باسيلهاي بي هوازي و هوازي گرم مثبت مؤثر است ولي بر روي باسيلهاي گرم منفي تأثير قابل توجهي ندارد.
|
|
|
فارماكوكينتيك:
فارماكوكينتيك
جذب: از دستگاه گوارش به سرعت ولي ناقص (60-37 درصد) جذب مي شود. اين دارو نسبتاً در مقابل اسيد پايدار است. حداکثر غلظت پلاسمايي طي 2-5/0 ساعت حاصل مي شود. غذا ممکن است سرعت و مقدار جذب دارو را کاهش دهد.
پخش: به طور گسترده در بدن انتشار مي يابد. نفوذ اين دارو در مايع مغزي - نخاعي (CSF) بسيار ناچيز است، ولي در التهاب مننژ افزايش مي يابد. از جفت عبور کرده حدود 96-90 درصد به پروتئين پيوند مي يابد.
متابوليسم: کبدي.
دفع: کلوگزاسيلين و متابوليتهاي آن از طريق ترشح توبولي و فيلتراسيون گلومرولي در کليه دفع مي شوند. در شير مادر ترشح مي شود. نيمه عمر دفع آن در بزرگسالان 1-5/0 ساعت است، ولي در بيماران مبتلا به اختلال کار کليه به 5/2 ساعت مي رسد.
|
اشكال دارويي:
اشكال دارويي:
Injection, Powder: 250, 500mg, 1g
Tablet: 25, 100, 250, 500mg
Capsule: 250, 500mg
|
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندي فارماكولوژيك: پني سيلين مقاوم به پني سيليناز.
طبقه‌بندي درماني: آنتي بيوتيک.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده B
ملاحظات اختصاصي
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامي پني سيلينها، رعايت موارد زير نيز توصيه مي شود:
دارو با يک ليوان آب مصرف مي شود. اسيد موجود در آب ميوه و کربنات موجود در نوشيدني ها موجب غيرفعال شدن دارو مي شود.
دارو با معده خالي مصرف شود ، زيرا غذا جذب دارو را کاهش مي دهد.
مصرف در كودكان: دفع کلوگزاسيلين در نوزادان کاهش مي يابد. بي ضرر ي اين دارو در نوزادان ثابت نشده است.
مصرف در شيردهي: کلوگزاسيلين در شير مادر ترشح مي شود. بنابراين، مصرف اين دارو در دوران شيردهي با يد با احتياط صورت گيرد.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
کلوگزاسيلين نتايج آزمون پروتئين‌هاي سرم و ادرار را تغيير مي دهد. اين دارو موجب افزايش و يا بروز پاسخ مثبت کاذب در آزمونهاي توربيديمتريک پروتيئن سرم و ادرار با استفاده از اسيد سولفوساليسيليک يا اسيد تري کلرو استيک مي شود.
کلوگزاسيلين ممکن است سبب افزايش گذرا در نتايج آزمونهاي کبدي و کاهش گذرا در تعداد پلاکتها ، گلبولهاي سفيد و گلبولهاي قرمز خون شود.
بالا رفتن نتايج آزمون عملکرد کبدي ممکن است نشانگر هپاتيت يا کلستاز ناشي از دارو باشد. کلوگزاسيلين ممکن است غلظت‌هاي سرمي آمينوگليکوزيدها را به طور کاذب کاهش دهد.
|
