خیلی دور

سفر با یک آهنگ آغاز شد و زائرین نور، پروازی بی پایان را به دور دست ها آغاز کردند. در طول سفر از تاریکی ها و آسمان تیره به سوی نور پرگرفتند. در راه با دشمنان زیادی برخورد کردند و دوستان بسیاری یافتند و هر شب برای یافتن هر چه سریع تر نور و روشنایی دست به دعا بر می داشتند. روحشان سرشار از آرزو بود و با اشتیاقی وصف ناپذیر، لحظه ها را زندگی می کردند و در رؤیای سرزمین دور دست و نور به سر می بردند تا بالاخره به حقیقت رسیدند و دریافتند که زندگی همراه بودن شادی و غم با هم است. پس با امید بسیار در انتظار طلوع نشستند.

شیما طلوعی

منبع : روزنامه ایران