فرانسه علیه عرب‌ها؟

از نحوه چینش دولت جدید فرانسه به نظر می رسد كه نیكولا ساركوزی خواستار محو میراث سیاسی دوگل و پیوستن به محور انگلو ساكسونی به رهبری ایالات متحده امریكاست. او با این كار خود می خواهد به هویت و سیاست فرانسه نه فقط در اروپا كه در منطقه عربی، پایان دهد.
برگزیدن برنار كوچز به عنوان وزیر امور خارجه و اظهارات او مبنی بر اینكه دولت گذشته با مخالفت در پیوستن به امریكا در جنگ با عراق ره به اشتباه رفته، نشان از آن دارد كه ساركوزی می خواهد هم پیمان موثوق ایالات متحده امریكا در اروپا باشد. او با این كار خود می خواهد با آنكلا مركل صدراعظم آلمان و گوردون براون نخست وزیر آینده انگلستان برای محبوب شدن نزد رییس جمهور امریكا به رقابت بپردازد.
كوچز از عدم همراهی فرانسه با امریكا در جنگ علیه عراق اظهار تاسف كرده و دیپلماسی فرانسه را در آن مقطع كه جدای از امریكا عمل كرد مورد انتقاد قرار داده و در نهایت گفت تنها راه متوقف كردن جنگ، ایستادن در كنار امریكایی ها بود.
ما این موضوع را كه اگر ایالات متحده امریكا در این جنگ پیروز می شد و اهداف خود را در عراق محقق می ساخت را كاملا درك می كنیم ولی ایالات متحده در عراق پیروز نشده و در تنگنایی خطرناك قرار گرفته كه خروج از آن برایش ممكن نیست ایالات متحده امریكا دریافته كه خروج نیروهایش مشكل آفرین است و باقی ماندنش مشكلی بزرگ تر است.
كوچز، تاسف می خورد اكنون كه جنگ بهره ها داده است، فرانسه در تقسیم غنایم پرچرب شركت ندارد و در واقع از ایفای نقش بزرگ و شركت گسترده در تصمیم گیری جهانی محروم مانده است. فرانسه تاسف می خورد حالا كه جهان به منطقه نفوذ برای برخی كشورها تقسیم شده چرا فرانسه نباید در آن سهمی داشته باشد.
منتهی باید گفت كه دولت بوش نه فقط پیروز نشده بلكه با مخالفت كنگره مواجه شده است و ملت امریكا با برگزیدن دموكرات ها در واقع دولت بوش را مجازات كرده اند. باید پرسید اشتباه دولت گذشته فرانسه چه بوده است زیرا با شركت نكردن در یك جنگ غیرقانونی و غیراخلاقی توانست خود را از فاجعه های آن به دور نگاه دارد.
انگلستان و اسپانیا كه در این جنگ شركتی فعالانه داشتند در راه امنیت و سلامت شهروندان، بهایی سنگین پرداختند. پایتخت های این دو كشور با انفجارهای عظیمی مواجه شدند كه در انگلستان ده ها و در اسپانیا صدها قربانی در پی داشت.
نكته عجیب این است كه ساركوزی و دولتش زمانی به قطار دولت امریكا سوار می شوند كه در جهنم عراق و افغانستان از ریل خارج شده و هم پیمانان امریكا از قطار پیاده می شوند و از ماجراجویی های نظامی شكست خورده دولت بوش تبری می جویند. اسپانیایی ها تنها دولت راستگرای ازنار و ایتالیایی ها دولت برلوسكونی را ساقط كردند و اكنون مردم انگلستان در انتخابات اخیر در هفته گذشته حزب كارگر را با شكستی عظیم مواجه ساختند.
نمی دانیم كه چه عاملی موجب انحراف ساركوزی و دولتش از سیاست های خارجی كه فرانسه را از تروریسم دور نگاه داشته و استقلال آن را تحكیم بخشیده و چهره فرانسه را در نقاط مختلف جهان بهبود بخشیده و مخصوصا در منطقه خاورمیانه و جهان اسلام، فرانسه را به عنوان یك دوست معرفی كرده شده است.
سیاست جایگزینی، كه ساركوزی مطرح می سازد، همه آن دستاوردها را به یك باره از بین خواهد برد و نه فقط برای فرانسه در دوره او نفعی نخواهد داشت بلكه موجب خواهد شد كه بدون هیچ توجیه منطقی، امنیت ملی و اقتصاد و ثبات داخلی این كشور با تهدیدی جدی مواجه شود.
اتخاذ مواضع كینه توزانه علیه عرب ها و مسلمانان از سوی ساركوزی می تواند اقلیت یهودیان فرانسوی طرفدار اسراییل را كه به سود او رای دادند و جرج بوش رییس جمهور امریكا و نومحافظه كارانی كه تصمیم گیری های آنان فقط منافع كشور را تامین می كند و در مقابل، فلسطینی ها و عرب ها را به مسلخ می برد، را خوشحال و راضی كند.
ولی اتخاذ این سیاست ها ۴ میلیون مسلمان و عربی را كه در فرانسه زندگی می كنند و گذرنامه فرانسوی دارند و عملا شهروند درجه ۲ محسوب می شوند را هرگز راضی و خوشحال نخواهد كرد زیرا آنها از اعمال سیاست های راست گرایانه و تندروانه در كشوری كه برای اولین بار پرچم مساوات و آزادی ها و عدالت اجتماعی را برافراشته به شدت در رنج هستند.
مورد نگران كننده این است كه امكان دارد سیاست جدید و انقلابی به سود گروه های تندرویی تمام شود كه خواستار ایجاد عدم ثبات در فرانسه و زنده كردن گرایش های انتقام جویانه هستند. نكته ای كه برای ما اهمیت دارد این است كه سیاست جدید فرانسه باید برای بیش از سیصد و پنجاه میلیون عرب و یك و نیم میلیارد مسلمان، اصول و پایه های محكمی ایجاد كند كه آنها فرانسه را دوست خود بدانند.
ساركوزی كه برای عدم شركت فرانسه در جنگ های امریكا تاسف می خورد باید بداند كه امریكا در همه جنگ ها و خصوصا جنگ علیه تروریسم به پیروزی نرسیده است. فرانسه باید بداند كه پس از تولد القاعده در جمهوری تورابورای افغانستان اكنون سازمان القاعده زایش های متعددی كرده است. در حال حاضر القاعده در عراق و عربستان سعودی و اروپا و سومالی و شمال آفریقا یعنی در نزدیكی مرزهای ساحلی فرانسه حضوری جدی دارد.
هنوز فراروی وزیر خارجه جدید فرانسه و رییس جمهور بوش پیش از كشیده شدن به سوی سیاست های خطرناك و پرشتاب، جای تامل باقی مانده است و انتظار می رود كه آنها با حكمت عمل كنند و از اشتباهات دولت امریكا و سیاست های «جنگ های شكست خورده» آنها، پند بگیرند . آنها باید طوری عمل كنند كه مثل معروف عربی در مورد آنها مصداق نیابد: …«آنها به حج می روند ولی مردم در راه بازگشت از حج هستند.»

عبدالباری عطوان
منبع: القدس العربی چاپ انگستان

منبع : روزنامه جوان