جنگ نرم آمریکا علیه ایران؛ چیستی و چرایی

“مارک پالمر” یکی از استراتژیست‌های معروف آمریکایی است که از او به عنوان یکی از نوآوران سیاست خارجی ایالات متحده نام می‌برند. پالمر در دولتهای نیکسون، کارتر، ریگان و بوش در وزارت خارجه مشغول بوده و اکنون علاوه بر اینکه مدیر دپارتمان تحقیقاتی “مرکز سیاست خارجی سابان” در موسسه بروکینگز می‌باشد، عضو “کمیته خطر جاری” است که اخیرا و در پی تحولات پیش آمده پس از یازده سپتامبر ۲۰۰۱ گزارشی تحت عنوان “ایران- آمریکا، رهیافت جدید” را به نگارش درآورد. لازم به توضیح است کمیته خطر جاری در اوج جنگ سرد و در دهه ۱۹۷۰ میلادی و با مشارکت اساتید برجسته علوم سیاسی و مدیران سابقه‌دار سازمان سیا و پنتاگون تاسیس شد و یکی از موفقیت‌آمیزترین اقدامات در جریان رقابت دو ابر قدرت شرق و غرب طراحی و اجرای مراحل مختلف سناریوی فروپاشی ابرقدرت شرق از طریق “جنگ نرم”‌ (Soft War) در سالهای پایانی دهه ۱۹۸۰ بود. در آن مقطع و در پی اصلاحات گورباچف مبنی بر ایجاد فضای باز سیاسی و تغییر در قوانین اقتصادی (پروسترویکا) این کمیته با منتفی دانستن جنگ سخت و رودر رو با اتحاد جماهیر شوروی تنها راه به زانو درآوردن بلوک شرق را جنگ نرم و فروپاشی از درون معرفی کرد. سیاستگذاران پنتاگون و سیا با سه راهبرد دکترین مهار، نبرد رسانه‌ای و ساماندهی نافرمانی مدنی اتحاد شوروی را به فروپاشی و شکست واداشتند.
مارک پالمر نویسنده گزارش “ایران- آمریکا، رهیافت جدید” در استدلال خود صراحتا باایده تهاجم نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران نیز مخالفت کرده و اعلام نموده ایران به لحاظ وسعت سرزمینی، کمیت جمعیت، کیفیت نیروی انسانی، امکانات نظامی، منابع طبیعی سرشار و موقعیت جغرافیایی ممتاز در منطقه خاورمیانه و هارتلند نظام بین‌الملل به قدرتی کم نظیر تبدیل شده که دیگر نمی‌توان با یورش نظامی و جنگ (Hard War) آن را سرنگون کرد بلکه تنها راه سرنگون سازی نظام جمهوری اسلامی پیگیری مکانیسم‌های جنگ نرم و استفاده از تکنیک‌های عملیات روانی تبلیغاتی با استفاده از ۳ تاکتیک دکترین مهار، نبرد رسانه‌ای و ساماندهی و پشتیبانی از نافرمانی مدنی است. در پایان این گزارش همچنین با منتفی دانستن هرگونه گفتگو و مذاکره مستقیم با مقامات ایرانی آمده است: “گفتگو فقط حکومت ایران را تقویت و محکم می‌کند و باید از طریق انزوا و تقویت مخالفان داخل و خارج حکومت در جهت تغییر این رژیم تلاش کرد.
”اما به راستی جنگ نرم چیست و تکنیک‌ها و روشهای اجرایی آن کدامند؟ و چرا مقامات کاخ سفید برای اجرای آن علیه ایران وارد عمل شده‌اند؟...“جنگ نرم” در برابر “جنگ سرد” (Hard War) در حقیقت شامل هرگونه اقدام روانی و تبلیغات رسانه‌ای است که “جامعه هدف” یا گروه هدف را نشانه می‌گیرد و بدون درگیری نظامی و گشوده شدن آتش رقیب را به انفعال یا شکست وا می‌دارد.
اصطلاح “جنگ روانی” خود مقوله مفصلی است و با شگردها و شیوه‌های متنوعی اجرا می‌شود و باید آن را یکی از اشکال و زیر مجموعه‌های جنگ نرم دانست. جنگ رایانه‌ای و اینترنتی و راه‌اندازی شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی و... نیز اشکال دیگر جنگ نرم هستند. کلید خوردن جنگ نرم علیه ایران در مقطع فعلی را باید ناشی از گسترش حس تنفر از آمریکا در جهان دانست که به نظر سران کاخ سفید “ایران” مرکز اصلی ایجاد این تنفر و گسترش آن است و در آمریکا برای مقابله با این موج “نیروی واکنش سریع” تشکیل شده تا اولا به خنثی سازی نفوذ معنوی ایران در کشورهای اسلامی و منطقه خاورمیانه بپردازد و ثانیا با القای خطرناک بودن ایران برای امنیت همسایگان اذهان عمومی از اقدامات و نقشه‌های ایالات متحده منحرف شود. ایالات متحده با ۴۴۴ میلیارد دلارسرمایه‌گذاری درزمینه اطلاعات (IT) در رتبه نخست این فناوری قرار دارد. بنابراین از بستر لازم برای راه‌اندازی جنگ مجازی (سایبر) علیه هر کشوری که در مغایرت با سیاست‌ها و منافع آن باشد برخوردار است.
جنگ نرم در پی از پای درآوردن اندیشه و تفکر جامعه هدف است تا حلقه‌های فکری و فرهنگی آن را سست کند و با بمباران خبری و تبلیغاتی در نظام سیاسی- اجتماعی حاکم تزلزل و بی‌ثباتی تزریق کند. پروژه “ناتوی فرهنگی” که چندی پیش مقام معظم رهبری آن را مورد تاکید و توجه قرار دادند مشتمل بر خط تهاجمی دشمن و تلاش معاندان نظام برای ورود از عرصه‌های فرهنگی، هنری و رسانه‌ای است تا به سیاه نمایی علیه ایران بپردازند. رویکرد اصلی ناتوی فرهنگی جنگ نرم و هدف اصلی آن فروپاشی علقه‌ها و پیوندهای همگرایانه ملتی است که حدود سه دهه با تمام فشارها و کاستی‌ها، صبر و مدارا پیشه کرده و راه پیشرفت و مقاومت در برابر زورگویی وانحصارطلبی دشمنان را برگزیده است. آمریکا و جریان صهیونیسم بین‌الملل برای عملیاتی ساختن جنگ نرم و ناتوی فرهنگی علیه جمهوری اسلامی ایران طی سالهای گذشته و همچنین برای سالهای آینده راهبردها و شیوه‌های زیر را طراحی کرده‌اند:
الف) پیگیری پرونده هسته‌ای ایران و القای غیرصلح‌آمیز بودن این فناوری و اینکه ایرانی‌ها تلاش دارند بمب اتمی بسازند واین نه تنها برای امنیت و ثبات منطقه و جهان خطرناک است بلکه موجب تقویت جبهه تروریست‌ها و جریان بنیادگرایی افراطی در جهان خواهد شد.
ب) سرمایه‌گذاری در رسانه‌های دیداری و شنیداری، آژانس‌‌های تبلیغاتی و خبری و کمپانی‌های فیلمسازی برای ارائه تصویری سیاه و خطرناک از جمهوری اسلامی ایران برای افکار عمومی جهان که آخرین نمونه آن ساخت و پخش فیلم ضدایرانی ۳۰۰ بوده نمونه دیگری از این اقدامات به شمار می‌آید. فیلم دیگری نیز تحت عنوان “فرار از تهران” توسط کمپانی برادران وارنر در حال تولید است.
ج) ایجاد فضای رسانه‌ای درباره دخالت ایران در عراق، لبنان و... به عنوان “بزرگترین مدافع تروریسم” که به عوامل ناامنی در این کشورها تسلیحات داده و آنها را آموزش نظامی می‌دهد.
د) حمایت از اصلاح طلبان و ایده جنبش دموکراسی خواهی و مقوله حقوق بشر، حقوق زنان و دامن زدن به مطالبات صنفی و اجتماعی در جنبش دانشجویی، جنبش کارگری و اعتراضات معلمان و همچنین سازماندهی نارضایتی‌ها و نافرمانی مدنی از طریق مطبوعات و احزاب و...
هـ) راه‌اندازی سایت‌های اینترنتی و ارائه نرم افزارهای جاسوسی به عوامل خود در داخل کشور تا ابعاد مختلف جنگ رسانه‌ای به شکل اثربخش‌تر طراحی واجرا شود.
و) تلاش برای تحلیل مغرضانه از اوضاع داخلی و ایجاد فضای وحشت‌زا و موهوم از احتمال بروز جنگ، آغاز دوره بحران اقتصادی و مشکلات عظیم ناشی از آن
ز) سوءاستفاده تبلیغاتی از اجرای طرح‌هایی چون طرح امنیت اجتماعی به عنوان محدودکننده آزادی و حقوق زنان و نقش آزادی‌های مدنی و اجتماعی
ح) ایجاد تقابل‌های سیاسی بین سران ارشد نظام اسلامی و القای اینکه جنگ قدرت در جمهوری اسلامی بین چند طیف در جریان است و نهایتا فلان طیف یا فلان گروه پیروز شده و یا شکست می‌خورند.
نهایتا اینکه باید گفت پازل رسانه‌ای آمریکا برای تحت فشار قراردادن ایران اسلامی طراحی شده و راهکار خنثی سازی و بی‌اثر کردن تلاش‌های دشمنان، ایجاد فضای تک صدایی و همگرایی بین نیروهای درون نظام و عمل به شعار “اتحاد ملی” (به عنوان رهیافت استراتژیک نظام اسلامی در سال ۱۳۸۶) می‌باشد. افشای حقایق و اوضاع داخلی آمریکا و نیز برملا کردن توطئه‌های غرب در خاورمیانه و جهان اسلام و تقویت زمینه‌های انسجام ملی در زمره راهکارهایی هستند که می‌توانند در ناکامی نقشه‌های مراکز استراتژی‌سازی دولت آمریکا در ایجاد جنگ نرم علیه ایران تاثیرگذار باشند.

محمدمهدی انصاری

منبع : شبکه خبر دانشجو