انرژی برای حمل و نقل

از طریق پالایش نفت محصولات مختلفی بدست می آید. بعضی از این محصولات شامل سوخت هواپیما، بنزین و گازوئیل، برای حمل و نقل استفاده می شوند. معمولاً سوخت‌های حمل و نقل را از پالایشگاه و مخازن بزرگ توسط تانكرهایی به ایستگاههای بنزین گیری (پمپ بنزین) حمل می‌كنند. ظرفیت هر یك از این تانكرها در حدود ۱۰۰۰۰ گالن است. سپس این تانكرها، بنزین را به ایستگاههای بنزین گیری تحویل می دهند. در ایستگاههای بنزین گیری دو نوع بنزین (معمولی و ویژه) در مخازن زیرزمینی جداگانه ایی نگهداری می شود.
زمانیكه بنزین را در باك ماشین پر می‌كنید، در واقع این بنزین از مخازن زیرزمینی به بالا پمپ می شود. نوعی بنزین دیگر كه تركیبی از دو نوع بنزین معمولی و ویژه است را بنزین متوسط می‌گویند. سایر وسایل نقلیه اعم از كامیون و بعضی ماشین‌های سواری از گازوئیل استفاده می كنند. حمل گازوئیل به ایستگاههای بنزین گیری نیز توسط تانكر صورت می گیرد.
در ایالت كالیفرینا بیش از ۲۶ میلیون وسیله نقلیه در حال تردد در جاده ها هستند. در سال ۲۰۰۱ ، كل وسایل نقلیه موجود در ایالت كالیفرنیا حدود ۴/۱۴ میلیارد گالن بنزین مصرف نمودند. این مقدار بنزین بیش از مصرف سایر كشورها، به جز امریكا و اتحاد جماهیر شوروی سابق بود. به همین دلیل ایالت كالیفرنیا سومین مصرف كننده بزرگ بنزین در جهان است.
۱۴ میلیارد گالن بنزین برای پركردن یك صف طولانی از تانكرهای ۱۰۰۰۰ گالنی، كه بصورت سپر تو سپر از سانفرا نسیسكو تا سان‌دیه‌گو و برگشت تا سانفرا نسیسكو و سپس تا مقداری از راه ساكرامنتو توقف كرده اند ، كافی می باشد.
اما سوخت بنزین باعث آلودگی هوا می شود. به این دلیل شركت های نفتی در حال تولید نوع جدیدی از بنزین می باشند كه تمیزتر از بنزینی است كه ما امروزه استفاده می كنیم. از ابتدای سال ۱۹۹۶، كل بنزین تولیدی در ایالت كالیفرنیا از این نوع ، كه به نام «بنزین فرمول جدید» معروف است، ‌خواهد بود. تركیب اصلی این نوع بنزین ماده ای به نام (MTBE) است كه در صورت نشت باعث آلودگی ذخایر آب می شود. بنابراین، قرار است كه این افزودنی تا سال ۲۰۰۵ از بنزین برداشته شود. مسئله دیگری كه حمل و نقل را تحت شعاع قرار میدهد این است كه قسمت اعظم نفت مصرفی امریكا از كشورهای خاورمیانه وارد می گردد. این وابستگی ایالت متحده را، در صورت وقوع هرگونه ناآرامی سیاسی، بسیار آسیب پذیر می سازد.
در دههٔ ۱۹۷۰ ، امریكاییها صف های طولانی را در پمپ های گاز به عینه دیدند و آن به این دلیل بود كه كشورهای تولید كننده و صادر كننده نفت (OPEC) صدور نفت از خاورمیانه را متوقف نمودند. در سال ۲۰۰۲ شرایط از این هم بدتر خواهد بود، زیرا میزان واردات نفت از خاورمیانه بیش از گذشته بوده و در حال افزایش است.
به دلیل مسائلی از قبیل آلودگی هوا و وابستگی نفت، استفاده از سوخت‌های جدید و تمیز (به غیر از نفت) در حال گسترش است. این سوخت ها شامل متانول، اتانول، گاز طبیعی، پروپان و حتی برق می باشد.
ماشینی را كه در تصویر می بینید از سوخت متانول استفاده می كند. در ماشین های كه در مسابقه سرعت ایندیاناپولیس شركت كردند نیز از این نوع سوخت استفاده گردید.
كلیه این سوخت ها را سوخت های جایگزین (آلترناتیو) می نامند، زیرا آنها جایگزینی برای بنزین و گازوئیل هستند. ماشین‌ها و كامیونهای كه از این نوع سوخت استفاده می كنند را وسایل نقلیه با سوخت جایگزین و یا به اختصار AFVS گویند.
در حال حاضر، صرفاً تعداد كمی از ماشین‌ها و كامیونهای موجود از سوخت های دیگری غیر از بنزین و گازوئیل استفاده می كنند. اما مسئولین انرژی امیدوارند كه تا سال ۲۰۲۵ ،حداقل ۴/۱ از كل وسایل نقلیه با سوخت‌های جایگزین كار كنند.

منبع : سایت مفاهیم