از نگاه عوامل

●ناصر عنصری (تهیه كننده)
تبریزی در تابستان ۱۳۸۳ فیلمنامه یك تكه نان را كه محمدرضا گوهری آن را نوشته بود، به من ارائه كرد و بعد از خواندن فیلمنامه متوجه شدم فیلمنامه اثر بسیار جذاب، متفاوت و تأثیر گذاری است و من را مجاب كرد كه حتماً آن راً تهیه كنم. فیلمنامه را برای پیدا كردن سرمایه گذار به شبكه دو سیما ارائه كردیم و دكتر رضا پورحسین مدیر شبكه دوم سیما نیز بعد از خواندن فیلمنامه اصرار داشت هر چه سریع تر كارهای پیش تولید فیلم آغاز شود تا فیلم در جشنواره فیلم فجر امكان نمایش پیدا كند و به همین دلیل كارهای پیش تولید فیلم سریعاً آغاز شد و فیلم در نهم مهر ماه، در جنگل های اطراف چالوس كلید خورد. كار تولید فیلم با توجه به تغییر شرایط آب و هوایی در فصل پاییز و لوكیشن های متعدد تا اول بهمن به طول انجامید كه این امر فقط با همراهی یك گروه حرفه ای و با برنامه ریزی دقیق حاصل شد. به لحاظ تولید، همه چیز در حد ایده آل بود و اگر فرصت بیشتری قبل از شروع فیلمبرداری برای كار و بازنویسی فیلمنامه داشتیم، قطعاً كار به كیفیت بالاتری دست پیدا می كرد.
اعتقاد دارم فیلم تا حدود ۸۰ درصد در ارائه مفاهیم معنوی موردنظر به توفیق رسیده است هرچند به طور كلی بیان این مفاهیم در سینما كار سخت و دشواری است و با توجه به سابقه كم این ژانر در سینمای ایران، یك تكه نان در این خصوص موفق عمل كرده است. تا اینجا هم یك تكه نان فروش خوبی داشته، ولی متاسفانه علیرغم اینكه فیلم محصول صدا و سیما است، فقط تیزرهای تبلیغاتی آن از شبكه دوم سیما پخش شده و دیگر شبكه های تلویزیونی، اقدامی در جهت پخش تیزرهای تبلیغاتی این فیلم نكرده اند.
●كمال تبریزی (كارگردان)
تمام فیلم هایی كه ساخته ام را دوست دارم و نمی توانم فرقی بین آنها بگذارم. در مسیر ساخت فیلم ها از عبور تا یك تكه نان در عین حال كه معتقدم این فیلم ها از لحاظ مضمون هیچ شباهتی به هم ندارند، اما پختگی در فیلمسازی كه طی این مسیر پدید آمد، باعث شده آخرین فیلمم از نظر ساختار نسبت به بقیه فیلم ها كامل تر باشد، بنابراین می توانم بگویم یك تكه نان كامل ترین و بی اشتباه ترین فیلم من به لحاظ اجرا و كارگردانی است. در فیلمنامه یك تكه نان سعی براین بود كه پدیده معجزه را در عصر حاضر به تصویر درآوریم، بنابراین موضوع حافظان قرآن مبنای حركت قرار گرفت تا به موضوع اصلی كه معجزه بود بپردازیم و سعی كردیم از پیچیدگی ها كم كنیم و به سمت سادگی آن را پیش ببریم و نشان بدهیم این پدیده از فرط ساده بودن است كه برای ذهن بشر قابل فهم نیست. زمانی كه طرح این فیلمنامه مطرح شد در بحث های مفصلی كه با آقای گوهری نویسنده فیلمنامه داشتم به دو راه حل رسیدیم، در ابتدا این سئوال مطرح شد كه طرح موضوع معجزه در زندگی بشری در كدام بستر جواب می دهد؛ در شهر پیشرفته امروزی یا در دامن طبیعت و استفاده از یك جور بدویت و سادگی؟!
معتقد بودم به تصویر كشیدن این موضوع در دل طبیعت نسبت به شهر، باعث می شود یكسری از مخاطبین را از دست بدهیم اما به یك سری مفاهیم می توانستیم دست پیدا كنیم كه امكانش در تصاویر شهری نبود، بنابراین محیط روستایی را برای روایت انتخاب كردیم اما همیشه این موضوع دغدغه من بوده است كه چطور یك چنین موضوع معنوی را در دل شهر و زندگی امروزی به تصویر بكشم.
یك تكه نان یك فیلم خاص است كه براساس تفكر خاصی و برای مخاطبین خاصی ساخته شد. بارها گفته ام در مورد اكران و نحوه تبلیغات به این موضع فكر بكنیم كه فیلم برای كدام دسته از مخاطبین ساخته شده است و براساس آن تبلیغ شود یعنی به گونه ای كه مخاطبین فیلم از اكران آن مطلع شوند، اما متاسفانه در مجموعه سازمان های پخش در ایران هیچ كدام به این موضوع فكر نمی كنند. تقریباً تمام پخش ها بصورت كلاسیك كارشان را انجام می دهند و خیلی هم نمی توان اعتراض كرد، مگر اینكه یك سازمان پخش مجزا تشكیل شود. برای همین فیلم اگر مردمی باشد، دچار مشكل نمی شویم ولی به محض اینكه یك مقدار خاص می شود آن موقع است كه مشكل بوجود می آید و هیچ جور نوآوری در تبلیغات آن صورت نمی گیرد.
●پیمان یزدانیان (آهنگساز)
سعی كردم موسیقی فیلم یك تكه نان را در خدمت مضمون فیلم بسازم. در وهله اول كار كردن با كمال تبریزی برای من مهم بود و البته پیش از این با او در فیلم های فرش باد و گاهی به آسمان نگاه كن همكاری كرده بودم و از این همكاری نكات زیادی هم آموخته بودم و امیدوارم این همكاری تداوم داشته باشد.
در كنار این، فیلم مضمون حائز اهمیتی داشت و نوع نگاه دینی و معنوی حاكم بر فیلم برایم ارزشمند و جالب بود و سعی كردم موسیقی را با نوع نگاه كارگردان همخوان كنم.هر موسیقیدانی كه برای فیلمی موسیقی متن می نویسد، سعی می كند موسیقی در خدمت موضوع فیلم باشد و حضورش را بر فیلم تحمیل نكند. در ساخت موسیقی هر فیلمی از ژانربندی و تفكیك ژانرهای سینمایی پرهیز می كنم و معتقدم رعایت این اصل یك پایبندی شدید ایجاد می كند و باعث محدودیت در كار آهنگساز می شود، موسیقی باید با داستان و فضای فیلم در یك راستا گام بردارد تا بتوانیم شاهد اثری خوب در حیطه موسیقی باشیم. وقتی ساخت موسیقی یك فیلم را به اتمام می رسانم، دیگر در مقام شنونده قرار می گیرم و قضاوت در مورد آن را به مخاطبان واگذار می كنم.در سازبندی عمدتاً از سازهایی نظیر سه تار كه در موسیقی مقامی قرار دارد و مربوط به موسیقی دراویش است و آقای كیا طبسیان نوازنده آن بودند، استفاده كردم و چون یك سری از كاراكترهایی كه رضا كیانیان آنها را بازی می كند، به نوعی حضور متافیزیكی دارند، موسیقی در این قسمت ها، به یك سری از اصوات تمایل پیدا می كند كه در واقع وجود ندارند و تغییر یافته صدای سه تار هستند؛ از صدای تغییر یافته زنگ نیز در این قسمت ها بهره برده ایم.

منبع : روزنامه همشهری