زیانبخش، بدون ارزش غذایی و حرام

به خاطر نرمی و حجم کم پاستیل، مصرف کننده به راحتی مقدار زیادی از آن را می خورد اما احساس سیری نمی کند و به همین خاطر به سرعت چاق می شود پاستیل ارزش غذایی ندارد و خسارت آن وقتی است که مرتباً در سبد غذایی خانواده باشد برخی از انواع پاستیل به خاطر موادی که در آن به کار می رود حرام است
تشویق بچه ها با دادن خوراکی به آنها، یکی از روش هایی است که بسیاری از ما از آن استفاده می کنیم. هر چقدر آن خوراکی خوش آب و رنگ تر باشد، کودک مشتاق تر می شود، اما خوراکی هایی که به عنوان یک وعده به بچه ها می دهیم، معمولاً همان موادی هستند که متخصصان تغذیه خوردن آنها را بخصوص برای کودکان در سنین رشد توصیه نمی کنند. در کنار انواع چیپس ها و پفک ها یکی از جذاب ترین تنقلات برای بچه ها، پاستیل است؛ خوراکی نرم و چسبنده ای که در اشکال مختلف و با رنگ های گوناگون تولید می شود. با این که بسیاری از خانواده ها در مورد محتویات این خوراکی اطلاعات کافی ندارند، پاستیل را تقریباً در هر فروشگاه مواد غذایی می توان پیدا کرد و در سبد خرید بسیاری افراد دیده می شود.
مریم یزدان پناهی کارشناس ارشد تغذیه، دلیل علاقه کودکان و البته بزرگسالان به پاستیل را خوش خوراک بودن این خوراکی می داند و می گوید: «وقتی شما یک تکه کیک، بیسکویت یا شکلات را گاز می زنید و در دهان می گذارید، به خاطر حجم و نوع آن، احساس می کنید که مقدار زیادی از آن ماده غذایی را خورده اید، در حالی که به خاطر نرمی و حجم کم پاستیل، شخص به راحتی مقدار زیادی از آن را می خورد، اما از لحاظ روانی احساس سیری نمی کند و به همین دلیل بدن، حجم زیادی پاستیل دریافت می کند.»
لازم است ابتدا نگاهی به مواد سازنده پاستیل بیندازیم: طعم دهنده ها، رنگ های خوراکی، شکر، شربت گلوکز و ژلاتین موادی هستند که در ساخته شدن پاستیل به کار می روند. میزان کالری که از طریق پاستیل جذب بدن می شود، مربوط به شکر موجود در آن است. دکتر مسعود کیمیاگر، متخصص تغذیه و مدیر گروه تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره انرژی جذب شده از پاستیل می گوید: «کالری زایی پاستیل از قند ساده و خالص موجود در آن است که برخلاف قندهای پیچیده مانند نان و برنج که دارای فیبر، آهن و ویتامین های گروه ب هستند، به سرعت در بدن جذب می شوند. بطور متوسط هر ۱۰۰ گرم پاستیل، ۳۵۰ کالری دارد و از آنجایی که در گروه تنقلات و در رأس هرم غذایی قرار دارد، مصرف مرتب آن توصیه نمی شود.»
ژلاتینی که در ساخت پاستیل استفاده می شود، از استخوان گاو گرفته می شود. حالت چسبندگی پاستیل از همین ماده است و به همین دلیل به دندان می چسبد. این خاصیت شاید برای کودکان جذاب باشد، اما می تواند موجب پوسیدگی دندان هایشان شود و مشکلات دندانی ایجاد کند. این ژلاتین اگر با روش آنزیمی فرآوری شود، استحکام مناسبی دارد و بخوبی در بدن جذب می شود. در عین حال مریم یزدان پناهی بر این نکته تأکید دارد که پاستیل ارزش غذایی خاصی ندارد: «گروه هدف این ماده خوراکی، کودکان است، اما بزرگ ترها هم به خوردن آن تمایل دارند. باید توجه داشته باشیم که پاستیل تنها باید به عنوان یکی از انواع تنقلات و به صورت تفریحی به کودک داده شود، نه این که مرتباً در سبد غذایی خانواده باشد و به عنوان یکی از اجزای تغذیه کودک و بخشی از میان وعده های مورد نیاز او در نظر گرفته شود.»
معمول ترین شکل پاستیل، خرس های کوچک رنگی است که به نظر کارشناسان هر هشت تا ۱۰ عدد از آن ۵۰ تا ۶۰ کالری دارد. دکتر کیمیاگر در خصوص اسانس ها و رنگ هایی که در تولید پاستیل به کاربرده می شود، می گوید: «در پاستیل هایی که توسط کارخانه های شناخته شده تولید شده و در فروشگاه های معتبر به فروش می رسند، از رنگ های خوراکی استاندارد استفاده می شود، اما همین افزودنی های مجاز هم نباید زیاد مصرف شوند، زیرا در کبد رسوب می کنند و مقدار زیاد آنها برای بدن ضرر دارد.» ژلاتین بطور معمول دارای ۸۰ درصد پروتئین، ۱۶ درصد مواد معدنی و چهار درصد رطوبت است. پروتئین موجود در ژلاتین، اسیدآمینه هایی دارد که به عقیده مریم یزدان پناهی نمی توان پاستیل را به این دلیل که دارای این مواد است، دارای ارزش غذایی دانست و این اسیدآمینه ها را باید از غذاهای دریایی و گوشتی و منابع دیگر پروتئینی تأمین کرد. در مورد پاستیل ها این باور وجود دارد که ژلاتین استفاده شده در این خوراکی خاصیت غضروف سازی دارد و برای استخوان ها مفید است، در حالی که این تصور اشتباه است و صحت ندارد.»
مانند تنقلات دیگر، در مورد مصرف پاستیل نیز به این نکته باید توجه کرد که نباید از این خوراکی پیش از غذا استفاده شود زیرا شیرینی آن جلو اشتها را می گیرد. به خاطر شکر موجود در این خوراکی، مصرف متناوب آن می تواند موجب چاقی در کودکان شود.
آخرین خبر هم درباره پاستیل های فله ای منتشر شد. این نوع از پاستیل به علت مواد به کار رفته در آن حرام است و متأسفانه اکنون در بسیاری از مراکز از جمله پایانه های فرودگاه ها به فروش می رسد.

الهه ستوده

منبع : روزنامه ایران