بازگشت راه درخشان

بین ماه‌های آگوست و سپتامبر ۲۰۰۷، سربازان پرو بیش از ۴۵ نفر از اعضای گروه سندرو لومینوزو - همان راه درخشان معروف - را دستگیر کردند.
در سپتامبر گزارش‌های محرمانه‌ای حاکی از سکونت رهبران گروه راه درخشان در منطقه هوناکو پرو دریافت شد. بعدها یعنی در اوایل ماه اکتبر، دریاسالار جورج مونتویا نگرانی خود را از گسترش عقاید راه درخشان در اغلب دانشگاه‌های این کشور اعلام کرد.
شواهدی نظیر اظهارات مونتویا و ادامه حملات این گروه علیه نیروهای امنیتی کشور، تائید می‌کند که راه درخشان قصد دارد مجددا فعالیت‌های خود را از سر بگیرد.
در سال ۱۹۸۰ ابیمل گازمن، استاد فلسفه که به خود لقب هم قطار گنزالو داده بود، گروه راه درخشان را به منظور مبارزه برای تصاحب قدرت و مقام ریاست‌جمهوری کشور، تأسیس کرد. این گروه، شورش‌های خود را از شهر چاسکی در جنوب استان آیوکاچو آغاز کرد.
اما سرانجام در سال ۱۹۹۲ پس از دستگیری گازمن و معاونین او در مرکز شهر لیما، این گروه از هم پاشیده شد. حدود ۷۰ هزار نفر از مردم بیگناه در این جنگ، جان باختند.
درحال حاضر آرتمیو، مبارز معروف و تنها رهبر پر سر و صدای راه درخشان، همچنان آزاد است. وی گروه‌هایی را در منطقه جنگل مرکزی پرو تشکیل داده است. این گروه که نام خود را پراسیگور نامیده، متشکل از ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر شورشی است.
شاخه دیگر گروه راه درخشان که همچنان به صورت قدرتمند و سازماندهی شده باقی مانده، اصطلاحا شرکت جنوبی (منشعب شده از کمیته منطقه مرکزی) نام دارد که در منطقه آیاکاچو (محل راه درخشان) فعالیت می‌کند. این گروه از ۸۰ نفر تشکیل شده که در قالب دسته‌های ۲۰ – ۱۵ نفری عمل می‌کنند.
● مبارزات تبلیغاتی و حملات فعلی راه درخشان
گروه جدید راه درخشان با وجود افراد کمی که در اختیار دارد، به منظور وارد کردن خسارت به ارتش کشور و نیروی پلیس، رهبری می‌شود.
در حال حاظر این گروه فقط می‌تواند به نیروهای گشت پلیس و پلیس اسکورت حمله کند. در دسامبر ۲۰۰۶، راه درخشان، ۵ افسر پلیس به همراه ۲ کارگر شرکت ملی کوکائین که تنها شرکت فروشنده کوکائین در پرو بود را به قتل رساند.
در ژانویه ۲۰۰۷، شورشیان به ۲ پلیس پرو‌ که در حال مسافرت با وسیله نقلیه خود در نزدیکی شهر چرکمپا در منطقه هانکاولیکا بودند، حمله کرده و یکی از آنها را کشته و دیگری را زخمی کردند. در سپتامبر نیز شورشیان راه درخشان حمله مسلحانه‌ای به پایگاه‌های نظامی ضد شورش در مناطق جونین و آیاکاچو داشتند.
مبارزان راه درخشان از طریق غنائمی که از حمله به سربازان و پلیس پرو به دست می‌آورند، خود را تجهیز می‌کنند.
علاوه بر این مبارزات، رهبر راه درخشان تلاش می‌کند تا با افراد و ساکنان مناطق اندس و آمازون، همدردی کند. هم اکنون گروه راه درخشان به جای تهدید روستائیان برای پیوستن به شورشیان سال ۱۹۸۰، با برنامه‌ای صلح آمیز وارد این مناطق شده و به جای مصادره اموال آنان، به مردم غذا، دارو و حتی مواد‌مخدر می‌دهد (اگرچه افراد آن با خود اسلحه حمل می‌کنند).
آنها جو بسیار صمیمی در این شهرها ایجاد کرده‌اند. هر زمانی که گونزالو با ساکنان منطقه مواجه می‌شود، بروشور تبلیغاتی خود را با عنوان «رئیس‌جمهوری گونزالو» توزیع می‌کند. در حقیقت او به‌دنبال ایجاد جنگی دوباره برای مردم است نه چیز دیگر.
در اوایل سپتامبر، شاهدان از چگونگی حضور گروه راه درخشان در خیابان‌های منطقه هوناکو گزارش می‌دادند. جلسات مهمی نیز بین رهبر گروه راه درخشان و مقامات، برگزار می‌شد.
۲رهبر راه درخشان به نام‌های هم قطار لی و هم قطار مارادونا از حضور خود در جلسات گروه امنیتی متشکل از ۲۵-۲۰ شورشی خبر دادند.
● عملیات‌های ضد شورش
ارتش پرو چندین عملیات با نتایجی قابل قبول، در پرونده خود دارد. در اواسط ماه آوریل در منطقه تینگومارایا (تقریبا ۵۰۰ کیلومتری یا ۳۱۱ مایلی جنوب لیما) پلیس، یکی از افراد درجه بالای گروه راه درخشان به نام جیمی رودریگرز را که بسیار نزدیک به آرتمیو است و قصد انجام ۴ قتل دیگر را داشت، بازداشت کرد.
بزرگترین موفقیت دولت پرو دستگیری ۴۵ نفر از اعضای راه درخشان، شامل مبارزان و طرفداران این گروه در ماه‌های آگوست و سپتامبر بوده است و بخش مهم آن، عملیات تورمنتا بود که در آن پلیس توانست ۱۰ تن از محافظ‌های شخصی آرتمیو را دستگیر کند.
اوسالادو هرتادو کاکرس، فرمانده پلیس و رئیس گروه ضد تروریسم، گفت: با این عملیات باشکوه، ما یکی از شاخه‌های اصلی مواد‌مخدر و محافظ‌های شخصی آرتمیو را ازکار انداختیم و به این ترتیب حلقه دستگیری رهبر این گروه، تنگ‌تر شده است.
علاوه بر آن در اواخر اکتبر ۳ نفر از اعضای گروه راه درخشان به نام‌های هم قطار الکس، هم قطار شگو و هم قطار هامن، دستگیر شدند و برای همه این افراد به خاطر قتل‌هایی که مرتکب شده بودند (ازجمله کشتن ۳ پلیس)، حکم اعدام صادر شد.
با وجود این‌که هویت آرتمیو تاکنون شناسایی نشده، اما او باید دستگیر شود. هنوز از اعضای گروه راه درخشان، ۱۲ نفر باقی مانده و حتی ممکن است که تعداد آنها بیشتر از چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم.
● زنجیره مواد‌مخدر
از آنجایی که عملیات‌های نظامی کلمبیا برای برچیدن گروه چریکی F.A.R.C فارک، ادامه خواهد داشت، به‌نظر می‌رسد کشتزارهای کوکائین در منطقه کلمبیا به همسایگانش، از جمله پرو منتقل شود.
بیشترین هراس دولت پرو، همکاری راه درخشان و گروه چریکی فارک با هدف قاچاق مواد‌مخدر است که به این ترتیب زمینه جهت تشکیل زنجیره مواد‌مخدر در مناطق مرزی این کشور فراهم شود.
طی چندین سال، گزارش‌ها دال بر حضور گروه چریکی فارک در اطراف رودخانه پوتومایو (مرز پرو و کلمبیا) است.
این گروه چریکی نفوذ زیادی در جنگل‌های پرو دارد که به احتمال زیاد این نفوذ از طریق ملاقات با تولید‌کنندگان کوکائین، قاچاقچیان مواد‌مخدر و بیشتر از همه آنها، اعضای گروه راه درخشان به دست آمده است.
به علاوه، مدارک قابل قبولی وجود دارد که نشان می‌دهد قاچاق مواد‌مخدر، منبع ثابت درآمد گروه راه درخشان است. این گروه حدود ۱۵۰ هکتار زمین سمت چپ رودخانه را برای کشت کوکائین اختصاص داده است. اعضای این گروه درصدد هستند که انحصار قاچاق مواد‌مخدر را در دست گیرند.
آخرین ترفند آنها، به‌کارگیری قاطر برای انتقال کوکائین از شهر اندز و شهرهای ساحلی بود که به این وسیله از تجمع افراد در این مناطق کاسته می‌شد.
روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا اخیرا در گزارشی نوشت، گروه راه درخشان به ازای انتقال موفق هر کیلوگرم مواد‌مخدر، ۱۰ دلار آمریکا دریافت می‌کند. اغلب این مواد از کشور پرو و شهرهای ساحلی آن، انتقال می‌یابند.
این درحالی است که تقاضای کوکائین برای مردم خود این کشور نیز مطرح است.
درصورتی‌که اقدام فوری از جانب دولت و پلیس پرو برای ازبین بردن گروه راه درخشان صورت نپذیرد، این گروه به همراه گروه چریکی فارک و قاچاقچیان مواد‌مخدر می‌تواند به‌عنوان تهدیدی جدی برای دولت پرو محسوب شوند.

ترجمه زهرا صدری

منبع : روزنامه همشهری