بنزین و قصه های دیگر...

سیاه یا سفید؟! صفر یا بی نهایت؟! آیا در تصمیم گیری ها راه میانه ای وجود ندارد. در خصوص بحران بنزین در كشور آیا فقط راه كوپنی كردن و رساندن آن به قیمت جهانی؛ و یا شرایط غیر منطقی و نابسامان فعلی مطرح است. تهیه ضوابط و مقررات مربوط به ساماندهی مصرف بهینه و منطقی بنزین در كجای تصمیم گیری مسئولان جای دارد؟!
حكایت جایگاه های توزیع بنزین از جمله مسایلی است كه علی رغم اهمیت و تاثیر فوق العاده آن مورد بی توجهی مسئولین در گذشته تا حال قرار گرفته است. بدون مقدمه با طرح چند سوال اهمیت موضوع را روشن می نماییم؟
۱- آیا می دانیم چند درصد مردم برای سوخت گیری ماشین خود لازم است در صف هایی حداقل ۱۰ تا ۳۰ دقیقه ای بایستند؟
درصد به دست آمده از توقف خودروها را بر زمان توقف ضرب نموده و با احتساب آلودگی و مصرف چندین برابر توقف ماشین به صورت روشن میزان مصرف سوخت اضافه را محاسبه نمایید؟ كه رقم سرسام آوری به دست خواهد آمد.
۲- هر یك از شما تا به حال چند كیلومتر مسافت را پیموده اید تا به پمپ بنزین برسید؟ چند درصد مردم برای سوخت گیری ماشین خود لازم است كیلومترها برای رفت و سپس برگشت به مبدا صرفاً برای سوخت گیری و نه هدف دیگر مسافت اضافی را طی نمایند؟ محاسبه وقت و عمر مردم به اضافه سایر استهلاك ها (جاده، لاستیك، و سایر قطعات و ...) بی مورد رقم جبران ناپذیر و تكان دهنده را خواهد داد.
مسئولیت شرعی و قانونی آن نیز به عهده تمامی مسئولان مربوطه می باشد. كه هیچ تدبیری و اقدام عملی را در این خصوص نداشته اند.
بدون شك چنانچه با تغییرات مهندسی پس از انقلاب در خیابان ها جایگاه های بنزین و محل های مناسب هرچه بیشتر شود فواید بسیاری همچون رفع آلودگی هوا، صرفه جویی در تمامی زمینه ها خصوصاً وقت مردم و رفع استرس های نابجا و عصبانیت های گوناگون و تاثیرات جانبی آن و كاهش مصرف سوخت غیرضروری و اشتغال زایی غیرقابل تصوری كه در ذیل به آن اشاره می شود را به همراه خواهد داشت.
۳- به راستی علیرغم كمبود ملموس جایگاه های سوخت كه اعتراض همه اقشار مردم را به همراه داشته است علت عدم صدور مجوز و پیچیدگی های عجیب در تاسیس جایگاه های سوخت بنزین در شهرهای بزرگ و تهران چیست!؟ (شاید فكر كرده اند اگر پمپ بنزین بیشتر باشد مردم بیشتر مصرف می كنند؟!)
گفته می شود برخی از كسانی كه در محل پمپ بنزین كار می كنند نه تنها حقوقی دریافت نمی كنند بلكه ماهی بیست تا سی هزار تومان می دهند تا صرفاً آنجا كار كنند. موضوع از چه قرار است و علت چیست؟! این موضوع به اضافه هواگیری پمپ ها جزء مسایلی است كه باید مسئولین مربوطه پاسخگو باشند و علت عدم اقدام سریع و شاید عدم تمایل برای ورود قطعات استاندارد را به صورت شفاف برای مردم بیان نمایند.
۴- لازمه زندگی شهری رعایت اصول اولیه شهروندی متناسب با فرهنگ جامعه می باشد كه در فرصت مقتضی باید مورد نقد و بررسی قرار گیرد اما آنچه مربوط به بحث اخیر می باشد این است كه اگر ماشینی تولید می شود حداقل های الزامی مراقبت های پس از فروش و آگاه سازی مردم نیز باید انجام گرفته و به حال خود رها نشود و حداقل در بعد آگاه سازی مردم هر یك از كارخانجات و سایر مسئولان مربوطه بخشی از هزینه فرهنگ سازی را بعهده بگیرند.
ایجاد جایگاه های متعدد بنزین با تجهیزات كامل كه سرویس هایی همچون كارواش و تنظیم باد ماشین و اطلاع رسانی به مردم كه تنظیم نبودن باد چرخ چه تاثیر به سزایی در بالا رفتن مصرف بنزین ماشین داشته و ضرورت این كه باید در هر نوبت سوخت گیری بادها نیز كنترل شود و بسیاری از لوازم ضروری كه ادامه آن در محل جایگاه های بنزین همچون تمامی كشورهای پیشرفته میسر و الزامی است.
همچنین تاسیس سوپری مخصوص پمپ بنزین و ارائه لوازم و امكانات مربوطه دست كم امكان اشتغال مستقیم ۲۵ نفر و با حواشی تا ۴۰ نفر را در هر جایگاه فراهم می نماید. كه در صورت ایجاد هزار جایگاه سوخت گیری جدید در شهرهای بزرگ میزان اشتغال زایی را خود محاسبه كنید.
چنانچه برنامه ریزی دقیق علمی در شهرهای حداقل بزرگ كشور صورت گیرد درصد اشتغال زایی بر اساس تاسیس جایگاه های جدید سوخت به همراه سایر خدمات مورد اشاره به مراتب بیش از برخی صنایع مطرح در كشور خواهد شد.
به راستی با عنایت به موارد مطروحه علت عدم صدور مجوز برای تاسیس جایگاه های جدید سوخت در محل های مورد نیاز چیست؟!!
جا داشت با توجه به سفرهای فراوان مسئولین مربوطه به بسیاری از كشورهای پیشرفته حداقل بخشی از تجربیات علمی و ارزشمند آنها را در خصوص موارد مطروحه براساس شرایط فرهنگی كشور انتقال داده و به مورد اجرا درآوریم.
هر چند كه امروز هم دیرنشده كه ان شاءالله با تدبیر و تعجیل در چنین تصمیماتی از تلف شدن سرمایه های ملی كشور جلوگیری به عمل آمده و به نحو شایسته ای از منابع ارزشمند متعلق به تمامی نسل ها استفاده نماییم.

محسن ظهوری

منبع : روزنامه کیهان