تفاوت ویتامین ها و مواد معدنی

اگر چه بسیاری از مردم ویتامین ها و مواد معدنی را یکسان می شناسند، اما این دو با هم تفاوت بسیاری دارند. بدن نیز برای سلامت خود به میزان مشخصی از هر یک از آنها نیاز دارد. اطلاع از عملکرد هر یک از آنها در انتخاب تغذیه مناسب بسیارمؤثر است.
● ویتامین ها
بدن برای حفظ سلامت و تأمین موادمغذی و رشد نیازمندکمک است و ویتامین ها بهترین و آسان ترین راه برای کمک رساندن به بدن هستند. ویتامین ها ترکیباتی آلی هستند که از گیاهان و ویتامین ها به دست می آیند. برخی از انواع ویتامین ها برای عملکرد بدن ضروری هستند، برای مثال ویتامین «آ» برای سلامت سیستم ایمنی، ویتامین «ث» برای داشتن استخوان هایی محکم و ویتامین «ای» برای جلوگیری از صدمات رادیکال های آزاد مورد نیاز است.
ویتامین ها در دو نوع محلول درآب و محلول در چربی وجود دارند. ویتامین های محلول در آب برای حل شدن باید همراه با آب مصرف شوند، اما درون بدن ذخیره نمی شوند در حالی که ویتامین های محلول در چربی درون سلول های چربی بدن حل شده و ذخیره می شوند.
هنگام استفاده از ویتامین ها باید سن، وضع سلامت و شیوه زندگی افراد نیز مورد توجه قرار بگیرد.
ویتامین را می توان به صورت تک و یا ترکیبی به صورت مولتی ویتامین دریافت کرد.
استفاده از مولتی ویتامین ها تنها در صورت کمبود نوع خاصی از ویتامین در بدن توصیه نمی شود.
همانند ویتامین های مورد نیاز برای گروه سنی خاص برخی از انواع ویتامین ها نیز وجود دارند که تنها مخصوص زنان و یا مردان هستند.
مشورت باپزشک هنگام استفاده از ویتامین ها برای تعیین میزان مصرف آنها ضروری است. بیشتر ویتامین ها را تنها باید روزی یک بار و همراه با غذا مصرف کرد تا جذب آن سریع تر باشد.
● مواد معدنی
موادمعدنی نیز همانند ویتامین ها برای بهبود عملکرد بدن مورد نیاز است و بر عکس ویتامین ها، مواد معدنی غیر آلی بوده و در خاک و آب جذب شده توسط گیاهان و یا مصرف شده توسط حیوانات وجود دارند.
پتاسیم، آهن، روی و منیزیم نمونه هایی از مواد معدنی هستند. بدن انسان برای اطمینان از عملکرد صحیح اندام ها، استخوان ها، بافت ها و سیستم ایمنی خود نیازمند دریافت مقدار زیادی موادمعدنی به صورت روزانه است. به دلیل از دست رفتن مواد معدنی با افزایش سن، تأمین نیاز بدن با منابع مواد معدنی مانند غذا و مکمل ها امری حیاتی است.
بسته به نیاز بدن مواد معدنی به ۲ دسته تقسیم می شوند. برخی از آنها به مقدار زیاد مورد نیاز بوده و برخی دیگر در مقیاس کم مورد نیاز هستند.
در صورت مصرف رژیم غذایی غنی از مواد مغذی، احتمال نیاز به مواد مکمل کم است.
همچنین یافتن مواد غذایی حاوی مواد معدنی ضروری نیز آسان است. برای مثال غذاهای غنی از آهن عبارتنداز: گوشت قرمز، تخم مرغ، حبوبات، برخی از انواع ماهی، سبزیجات با برگ سبز و غلات کامل. کلسیم به دلیل نقشی که در تحکیم استخوان ها دارد نیز یکی از مهم ترین و حیاتی ترین انواع موادمعدنی به شمار می رود.
میوه هایی مانند موز و پرتقال و همچنین حبوبات حاوی پتاسیم هستند. باید توجه داشت در صورت کمبود نوع خاصی از مواد معدنی، باید با پزشک در رابطه با میزان مورد نیاز بدن مشورت شود زیرا ویتامین ها و مواد معدنی، علاوه بر این که موردنیاز بدن هستند، مصرف زیاد شان خطرناک بوده و منجر به مسمومیت می شود.


زینب سادات محسنی

منبع : روزنامه ایران