رحمانوف رهبر بی رقیب تاجیکستان

در انتخابات ریاست جمهوری تاجیكستان «امامعلی رحمانوف» رئیس جمهور كنونی این كشور پیروز شد. طبق اطلاعات مقدماتی، ۷۹‎/۳درصد از مردم به رحمانوف رای دادند. با توجه به نتایج رقبای وی از حزب كمونیست (۵‎/۱درصد از آراء)، از حزب اصلاحات اقتصادی (۶‎/۲درصد )، از حزب سوسیال-دموكرات (۲‎/۸درصد )، از حزب كشاورزان (۵‎/۳درصد )، رحمانوف با برتری قاطع پیروز شد.از آنجاییكه اپوزیسیون از پیشبرد كاندیدایی واحد امتناع نمود، می شد حدس زد كه انتخاب رئیس جمهور در تاجیكستان از پیش معین است.
اعلامیه های بعدی «رحمت الله ظاهروف» رهبر حزب اپوزیسیونی سوسیال-دموكرات درباره این كه نتایج انتخابات از بالا به كمیسیون مركزی انتخابات دیكته شده بودند و اینكه كمیسیون انتخاباتی كاملاً آماده بود كه به انتخابات ظاهری دموكراتیك بخشد، كلاً گامی استاندارد در چنین اوضاعی بود. درباره ناظرین از سازمان امنیت و همكاری اروپا نیز باید گفت كه آنان محبور شدند به چیز مسلمی اشاره كنند كه در تاجیكستان انتخابات بدون رقابت برگزارشد.
حقیقتاً همین طور است. اما در عین حال باید اعتراف نمود كه رحمانوف همه ملزومات برای پیروزی را نیز داشت. باید به یاد آورد كه در چه شرایطی و در چه وضعیتی رحمانوف كه تنها كاندیدای جبهه ملی بود برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ بعنوان رئیس جمهور تاجیكستان انتخاب شد.در بین جماهیر شوروی سابق، سرنوشت تاجیكستان غم انگیز تر از بقیه بود. بلافاصله پس از فروپاشی شوروی، در این جمهوری جنگ داخلی آغاز شد و هر چند كه قرارداد وفاق ملی در سال ۱۹۹۶ امضا شد، اما اقدامات نظامی تا سال ۱۹۹۹ ادامه یافتند.
می توان گفت كه در این سال ها انقلاب اسلامی در تاجیكستان، آشوب های مسلحانه و در كل نه تنها مقابله جبهه ملی با اپوزیسیون متحد تاجیكستان را به جرات می توان «عصیانی بزرگ» نامید. تمامی این ها با وفاق ملی پایان یافت، اما بهای آن خرابی كامل اقتصاد بود.در سال ۱۹۹۹ این اطمینان وجود داشت كه جمهوری از جنگ داخلی به وفاق ملی روی آورده است و تمامیت ارضی خود را حفظ كرده است.
در این میان رحمانوف بنا به عقیده عموم مردم جمهوری نقش بزرگی را ایفا نمود.به گزارش نووستی اكنون دیگر از تاجیكستان بعنوان یك جمهوری با «ثبات كافی و اوضاع قابل پیش بینی در آینده» سخن می گویند. یك چنین ارزیابی شرط اصلی برای ایجاد پایه هایی برای سرمایه گذاری است.
به عقیده كارشناسان رحمانوف با مهارت سیاست همكاری با همسایه های خود یعنی روسیه، ایران، چین و هند را اجرا نمود. از لحاظ سرمایه گذاری در این جمهوری روسیه در جایگاه اول قرار دارد كه در اقتصاد این كشور تنها در سال ۲۰۰۶ میلادی ۴۰۰ میلیون دلار سرمایه گذاری نمود. در پنج سال آینده میزان سرمایه گذاری روسیه در این كشور می تواند به ۲‎/۵ میلیارد دلار برسد. در عین حال رحمانوف موفق شده مبالغی را نیز از شركای غربی، و در وهله اول از آمریكا دریافت كند.
امروز از رحمانوف بعنوان سیاستمداری باهوش بویژه در زمینه سیاست خارجی سخن می گویند. طرح روابط چند جانبه با قدرت های جهان امروز، معیار در منطقه آسیای میانه است. رحمانوف از مبادله آشكارا با واشنگتن در زمینه پایگاه نظامی دائم آمریكا در تاجیكستان ترس و واهمه ای ندارد، در عین اینكه بخوبی برخورد مسكو نسبت به این مسئله را درك می كند.در سال ۱۹۹۹ در قانون اساسی تاجیكستان اصلاحاتی صورت گرفتند و به رحمانوف اجازه داده شد كه در دو دوره هفت ساله دیگر نیز كاندیدای ریاست جمهوری شود.
نسبت به این مسأله می توان برخوردهای متفاوتی داشت، اما این حقیقت مسلم است كه امروز امامعلی رحمانوف حقیقتاً رهبر كشور است و معترضین قابلی از سوی اپوزیسیون ندارد و بعید است كه در آینده ای نزدیك نیز پدیدار شوند. به احتمال زیاد به این دلیل ساده كه آنانی كه می توانستند رهبر باشند، امروز در برنامه های خود چیز خاصی بجز متهم نمودن رژیم به فساد اداری را ارائه نداده بودند.به احتمال زیاد ۷ سال آینده برای انتخاب جانشین خواهند بود. این مسأله برای رحمانوف كمتر از رئیس جمهور شدن دشوار نخواهد بود. اكنون بسختی می توان گفت كه حمایت از جانشین رحمانوف از سوی مردم همین قدر قاطعانه خواهد بود.

منبع : روزنامه ابرار