آینده تکنولوژی و دنیای کامپیوتری

آیا خیلی ناراحت کننده و زجر آور است که کارلی فیورینا، رییس کمپانی (HP) Helwett-Packard را وقتی هنور در حال توضیح و تشریح به مخاطبان خود در یک کنفرانس درباره‌ چشم‌انداز باشکوه تکنولوژی ارتباطی «انطباق پذیر» تماشا کنید. او معتقد است که باید درباره بناهای ارجاعی داروینی‌ها و نیز با «بخش بندی کردن» و «یکپارچه‌سازی» کارهایی انجام داد، همچنانکه درباره بسیاری از تواناسازی‌ها و فرآیندها باید کاری کرد. IBM دیگر رقیب سرسخت HP، با ریخت و پاش حسابی در بازاریابی برای آنچه این کمپانی آن را On-demand Computing می نامد. بیل گیتس رییس و صاحب کمپانی مایکروسافت نیز سخن از کامپیوتری کردن مداوم و بی‌وقفه می‌گوید.
دیگر فروشندگان کامپیوتری کردن عبارت‌های «همیشه حاضر» «مستقل» و مفید را ترجیح می‌دهند.
ری سرچ فورتر، یک مشاور، کامپیوتری کردن «ارگانیک را دوست دارد. گارتنر،یک رقیب «کامپیوتری کردن زنده» Real-time را انتخاب کرده است.
ظاهرا، باید اتفاقات به یاد ماندنی و مهم در دنیای کامپیوتری کردن به طور همزمان برای این غول‌های تکنولوژی اتفاق بیفتد تا این کمپانی‌ها بعضی مسائل مهم‌تر و ژرف‌تر را کشف کنند، مسائل مهمی که مشکل بتوان نامی برای آنها یافت. پیپ کو بورن، یکی از تحلیلگران UBS معتقد است، آنچه که قطعاً خیلی به یاد ماندنی و مهم است، هوچیگری و جاروجنجال است که نگران کننده است چیزی که تا به حال روی آن کار نشده است. فرانک جن، یکی از مشاوران تکنولوژی از مؤسسه IDC معتقد است که در سال ۲۰۰۴ کامپیوتری کردن «مفید و سودمند» تبدیل به کامپیوتری کردن بی‌ثمر و بی‌فاید می‌شود.
اما به عنوان چشم‌انداز درازمدتی برای کامپیوتری کردن چگونه شایعه پراکنی، کمپانی‌هایی مثل مایکروسافت، آی. بی. ام و HP و ... قابل فهم است؟ سئوال این است که این موضوع چقدر زمان خواهد برد؟
روزی، سرانجام این کمپانی‌ها، سیستم‌های کامپیوتری گران، پیچیده و عظیم خود را که اغلب عاطل و باطل نشسته و نمی‌توانند با کامپیوترهای عرضه‌کنندگان و یا مشتریان ارتباط برقرار کنند را تعطیل خواهند کرد.
در عوض آنها می‌توانند خدمات کامپیوتری را برای عده خاصی (IBM, HP) عرضه کنند و برای آن خدمات، به اندازه زمانی که آنها استفاده می‌کنند، پول پرداخت کنند، درست مانند استفاده ما از برق، گاز و آب که به اندازه استفاده‌ای که از آنها می‌کنیم، پول می‌دهیم. بنابراین وقتی استفاده و کارکردهای سنتی آن رواج پیدا کند، پیچیدگی سیستم عرضه برای کاربران کاملا از بین خواهد رفت.
● Matrix, ER را ملاقات می کند
ظرفیت برای بنیادهای کامپیوتری که بهره‌وری و کارآیی را بالا ببرد، بسیار زیاد است. ایروینک ولادوسکی – برگر که در آی. بی. ام کار می‌کند یک آمبولانس را مجسم می‌کند که بیمار بی‌هوش را به یک بیمارستان اتفاقی تحویل می‌دهند.
پزشکان آن‌لاین می‌شوند تا اطلاعات بیمار را از روی شبکه بگیرند (تاریخ بیماری، آلرژیهای او نسبت به دارو و ...) که ممکن است اتفاقا در کامپیوتر یک بیمارستان در آن سوی دنیا قرار داشته باشد. آنها اسکن‌های بیمار را روی شبکه می‌فرستند و داده‌ها و اطلاعات بیمار را با قدرت پردازش صدها کامپیوتر با کنترل از راه دور پردازش می‌کنند.
این دیدگاه برای پیچ و مهره‌هایش به دو تکنولوژی بی فروغ متکی هستند. اولین آنها «خدمات وب» است، نرم‌افزاری که در یک «سرور» مشترک و بزرگ قرار دارد و می‌تواند مورد استفاده کاربران دیگر سرورها هم قرار گیرد، حتی اشخاصی که خیلی دور و متعلق به سازمانهای مختلف هستند. بیمارستان آقای ولادوسکی – برگر می‌تواند اطلاعات بیمار را از کلینیک اصلی او از طریق چنین سروری دریافت کند.
دومین تکنولوژی شبکه‌ای «توری» است. این مسأله قدرت پردازش مشترک را در برمی‌گیرد. نمونه معروف و شناخته شده این تکنولوژی «جست وجو برای هوش و ذکاوت فوق زمینی» است، پروژه‌ای که Seti@home نامیده شده بود و به وسیله دانشگاه‌ کالیفرنیا در برکلی ارائه شده بود. نزدیک به ۵ میلیون نفر در ۲۲۶ کشور یک Screen Saver را که کامپیوترهایشان را در دسترس قرار می‌دهد، دان لود کردند، هر وقت بیمار نشسته بود، علائم رادیویی که از فضای خارجی و بیرونی گرفته بود را پردازش می‌کرد. هدف آن پیدا کردن الگو و چیزی بود که ممکن بود بیگانه و غریبه باشد. بیمارستان ولادوسکی – برگر به همین گونه داده‌ها و اطلاعات بیمار که در اینترنت استفاده می‌شد و یا شبکه می‌شد، پردازش کردند، گویی که آن یک مایکرو پردازشگر مجازی و مجرد اما برای اهدافی که به زمین محدود می‌شود است.
هر دوی این تکنولوژیها اخیرا پیشرفت‌های زیادی کرده‌اند، برای مثال، سرویس‌های وب به پروتکل‌ها و استانداردهای مشترکی احتیاج دارند. برخی از استانداردهای اساسی و بنیادین که در حال حاضر وجود دارند، اختصارات نامناسبی هستند مثل XMI، Soap و یا WSDL که قوانین ناچیز و جزئی ارائه می‌دهد و به کامپیوترها اجازه می‌دهد که با یکدیگر سخن بگویند. اما به قول فیلیپ سریک، رییس Web Method یکی از پیشگامان این عرصه، معتقد است نکته مهم که از بسیاری از مسائل و مشکلات دیگر با اهمیت‌تر است، لزوم پروتکل‌های امنیتی درباره نقل و انتقال اعتبارات و ... است.
گام اول دراین ارتباط در ماه اکتبر برداشته شد، وقتی دو ابرقدرت دنیای تکنولوژی ارتباطات یعنی مایکروسافت و IBM به یک توافق رسیدند و پروتکل‌های مورد استفاده خود را اعلام کردند. این مسأله که WS Splat نام گرفته باید مورد پذیرش و استفاده سرویس‌های Web قرار گیرد و به سرعت گسترش یابد.
سرویس‌های وب که در حال حاضر در مدل تجاری به اصطلاح ارائه‌دهندگان سرویس اجرایی قابل رویت هستند. اینها کمپانی‌هایی هستند که نرم‌افزارهای اجرایی میزبان و نیز پایگاه داده برای مشتریان با قیمت ثابت ماهیانه عرضه می‌کنند، یک نمونه آن می‌تواند کمپانی‌هایی باشد که ای‌میل‌هایشان را از طریق یاهو و خریدهایشان را از طریق Ebay انجام می‌دهند. یک نمونه موفق‌تر آن Sales foree.com کمپانی در سانفرانسیسکو می‌باشد و همچنان که از نام آن پیداست، در تولید نرم‌افزارهایی، دادن اطلاعات به مشتریان و بازاریابی متخصص است. اعتقاد بر این است که تولید نرم‌افزارهایی از این‌ دست، تجارت را از دست فروشنده سنتی نرم‌افزار Customer-relations یعنی Siebel System خارج ساخته بود، شرکتی که مدل خود را در طراحی نرم‌افزارها داشت در ماه اکتبر Siebel با آی. بی. ام همکاری کرد و حالا نرم‌افزارهای خود را در سراسر شبکه اینترنت عرضه می‌کند.
با این وجود، رائول سوود،‌ مشاور یک بنگاه تکنولوژی می‌گوید، این شکل خاص از سرویس‌های وب بسیار پرهیاهو و جنجالی هستند. چنین سرویس‌هایی عمدتا برای بنگاه‌ها و کمپانی‌های کوچک که نیازی ندارند که فرم‌های درخواست خود را خیلی با آداب و تشریفات جدید هماهنگ کنند، مناسب است. در چشم‌انداز وسیعتری باید تغییرات زیادی در این حوزه رخ دهد.
در چشم‌انداز کامپیوتری کردن کارها و خدمات،‌ مسأله اصلی «انعطاف» است، یک کمپانی باید بتواند هزینه‌های عملیاتی و اطلاعاتی آن را پرداخت کند، هزینه‌هایی که به‌طور کلی متغیر است و در بازار بالا و پائین‌ می‌رود. کمپانی‌هایی می‌توانند این کار را بکنند، یعنی نسبت به هزینه‌ها منعطف باشند که درگیر فروش یک نوع کالا هستند، مثل IBM یا اینکه آنها یکی از کارکردهای کامپیوتری را عرضه کنند، مثل انبار و ذخیره داده‌ها وگرنه سالهای زیادی طول خواهد کشید تا کمپانی‌هایی که کامپیوتری کردن را به منظور بهره‌وری و سود انجام می‌دهند،‌ به سود حاصل از این خدمات دست یابند.
IBM در حال حاضر عملا هر یک از حراج‌های کمپانی‌های بزرگ را توصیف می‌کند، خواه از سرورهای ملال‌آور و کسل‌کننده باشد و خواه سرورهای مشاوره‌ای جامع که با دیدگاه (on-demand) کار می‌کنند.
این موضوع به کمپانی‌ HP رقیب سرسخت آی. بی. ام فشار آورده است که تلاش‌هایش را برای ارائه راه‌حل دو چندان کند.
تولید کنندگان و عرضه‌کنندگان نرم‌افزار در حال حاضر آماده هستند تا مدل درآمدی متفاوتی را بپذیرند: به جای پول حق نظارت آنها از حق استفاده ماهانه کاربران پول بگیرند.
با این وجود، برخی وسوسه می‌شوند که این نتیجه را بگیرند که هیاهوی بازاریابی متعارف کمپانی‌های بزرگ کامپیوتر، اساسا برای سرپوش گذاشتن بر این حقیقت تلخ است که هزینه تکنولوژی دوباره به دوره شکوفایی و رونق باز نمی‌گردد. بلکه در عوص به قول تحلیل‌گران مدل جدید استفاده از کامپیوتر یعنی استفاده ماهانه و پرداخت به اندازه میزان استفاده، اجتناب ناپذیر و مهم است، البته خیلی «کسل کننده و ملال‌آور» است.

منبع : مرکز توسعه و تبادل دانش فناوری اطلاعات