شهادت کریم آل طاها، امام حسن مجتبی (ع) تسلیت باد.

حسن بن علی علیه السلام، سرور جوانان اهل بهشت و آینه تمام نمای غربت و مظلومیت، در آستانه رواق خون رنگ شهادت ایستاده. عزم پرکشیدن تا بی کرانه عرش خدا را دارد و فرشتگان اشک ریز مظلومیت و خرسند ملاقات اویند.
بعد از شهادت امام علی (ع) مردم کوفه با امام حسن مجتبی (ع) بیعت کردند و آن حضرت شش ماه و چند روز خلافت ظاهری را به عهده داشت و در این مدت معاویه که دشمن سر سخت علی (ع) و خاندان او بود و سال ها به طمع خلافت، در ابتدا به نام خونخواهی خلیفه سوم و سپس به دعوی صریح خلافت جنگیده بود، عراق که مقر امام حسن (ع) بود لشکر کشید و جنگ آغاز کرد و از سوی دیگر سردارن لشکر امام حسن(ع) را تدریجا با پول های گزاف و نویدهای فریبنده اغوا نمود و لشکریان را بر آن حضرت شورانید. بالاخره ان حضرت به صلح مجبور شده خلافت ظاهری را با شرایطی (به شرط آنکه پس از درگذشت معاویه خلافت به امام حسن مجتبی (ع) برگردد و خاندان شیعیان از تعرض مصون باشند) به معاویه واگذار نمود. به این ترتیب معاویه خلافت اسلامی را قبضه کرد و وارد عراق شد و در سخنرانی عمومی شرایط صلح را لغو کرده و سخت ترین فشار و شکنجه را به اهل بیت و شیعیان ایشان روا داشت.
امام حسن مجتبی (ع) در تمام مدت امامت خود که ده سال طول کشید، در نهایت شدت و اختناق زندگی نمودند و هیچگونه امنیتی حتی در داخل خانه خود نداشتند و بالاخره در سال پنجاه هجری به تحریک معاویه به دست همسر خود مسموم و شهید شد.

منبع : خبرگزاری ایسنا