مقایسه تاثیر تزریق داخل هیپوکامپ انسولین بر تثبیت حافظه در موش‌های سفید بزرگ نر سالم و دیابتی

● زمینه و هدف:
دیابت قندی یکی از شایعترین بیماریها در جهان است. بروز بالای برخی اختلالات در اعمال شناختی و حافظه در بیماران دیابتی سبب شده است که در سالهای اخیر مطالعات بیشتری در زمینه تاثیر انسولین بر سیستم عصبی صورت بگیرد. برخی شواهد حاکی از این است که گیرنده های انسولین با تراکم زیاد در برخی نواحی از سیستم عصبی شامل قشر مغز، پیاز بویایی، هیپوکامپ، مخچه و هسته های هیپوتالاموس وجود دارند. اما موارد گزارش شده در ارتباط با تاثیر انسولین بر حافظه تا حدودی ضد و نقیض بوده و نیاز به مطالعه بیشتر در این زمینه است. با توجه به اینکه هیپوکامپ ناحیه ای مهم در مغز برای تشکیل حافظه است از اینرو در این مطالعه سعی بر این است که با تزریق موضعی انسولین در ناحیه CA۱ هیپوکامپ اثر آنرا در تشکیل حافظه بررسی شود.
● روشها:
پنجاه رت نر نژاد ویستار به ۵ گروه برابر تقسیم شدند. ۱. گروه کنترل ۲. گروه شاهد ۳. گروه انسولین ۴. گروه دیابتی- سالین ۵. گروه دیابتی- انسولینی. در گروه ۴ و ۵ رتها با تزریق ۵۰ mg/kg استروپتوزوسین دیابتی شده و در دو گروه ده تایی مطالعه شدند. در تمام گروهها بجز گروه کنترل دو کانول بصورت دو طرفه در ناحیه CA۱ هیپوکامپ توسط دستگاه استریوتاکسی کاشته شد. یادگیری با استفاده از اجتناب غیرفعال تست و مابین گروهها مقایسه شد.
● یافته ها:
نتایج بدست آمده نشان می دهد که گروه انسولین نسبت به گروه کنترل و شاهد میزان تاخیر بیشتر و زمان ماندگاری کمتر در محفظه تاریک داشت (p<۰.۰۵). گروه دیابتی- انسولین نسبت به گروه دیابتی- سالینی تفاوت معنی داری از نظر میزان تاخیر نداشت.
● نتیجه گیری:
نتایج این مطالعه نشان می دهد که انسولین در رتهای سالم باعث تسهیل حافظه می شود. اما در رتهای دیابتی فاقد چنین اثری است. افزایش اجتناب در رتهای دیابتی نسبت به رتهای سالم نشان می دهد که احتمالا واکنش موشهای سفید بزرگ دیابتی نسبت به محیط جدید تشدید شده است و یا حساسیت به درد ناشی از شوک الکتریکی در این حیوانات افزایش یافته است.

شیرین ببری
حمید غلامی پوربدیع
مهدی خامنه
مهدی اوردیخانی سیدلر
هادی ابراهیمی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی