مبارزه با جویدن ناخن

جویدن ناخن یک اختلال و واکنش روانی است که در کودکان معمولا در سنین خردسالی ۲ تا ۵ سالگی آغاز می‌شود
علت ناخن‌جویدن در این سنین، اغلب ناشی از هیجانات و اضطراب‌هاست. ناخن جویدن همین‌طور می‌تواند روشی برای ابراز دلگیری‌ها، دلخوری‌ها، دلواپسی‌ها یا جلب‌توجه باشد.
گاهی کودکان این عمل را از والدین یاد می‌گیرند و گاهی هم به‌علت اضطراب و استرس به ناخن‌جویدن روی می‌آورند. ناخن‌جویدن می‌تواند باعث بروز مشکلاتی از قبیل کاهش اعتمادبه‌نفس شود، به این صورت که کودکانی که ناخن می‌جوند، اغلب در نزد همسالان خود دستشان را مخفی می‌کنند و این موضوع باعث خجالت آنها می‌شود. در هر حال ناخن‌جویدن یک اختلال محسوب می‌شود و از بین بردن آن در دوران کودکی، آسان‌تر است زیرا این مساله ممکن است تا بزرگسالی ادامه داشته باشد و بعدها به‌صورت یک عادت درآید.
بهترین شیوه پیداکردن منبع استرس در کودک است و با رفع آن، مساله ناخن‌جویدن می‌تواند به‌راحتی کنار گذاشته شود.
در زیر توصیه‌هایی برای جلوگیری از این عمل آورده شده است:
▪ کوتاه‌کردن ناخن‌ها
▪ ناخن‌های کوتاه‌شده لزوم کمتری دارند که جویده شوند. سعی کنید هر چند روز یک بار ناخن‌هایش را بگیرید و سوهان بزنید که حتی نتواند تکه‌های کوچک ناخن را به دندان بگیرد.
▪ منحرف‌کردن حواس در هنگام ناخن‌جویدن
▪ سعی کنید حواس کودک را هنگام این عمل پرت کنید. از او کارهایی بخواهید که مجبور شود از انگشتانش استفاده کند، مثل درست‌کردن یک کاردستی یا کشیدن یک نقاشی.
▪ چسب‌زدن روی انگشتان
شما می‌توانید چسب‌های زخم رنگی روی دستانش بزنید. به یاد داشته باشید تهدید پاشیدن فلفل و دارو روی انگشتان، نه‌تنها تاثیری ندارد، بلکه می‌تواند مشکل را تشدید کند. مخصوصا بچه‌های کوچک‌تر نمی‌توانند دلیل اینکه انگشتانشان بدمزه است را بفهمند و این راه‌حل نمی‌تواند به آنها کمک کند. همین‌طور سعی کنید هرگز بچه‌ها را نترسانید. به‌عنوان مثال اگر ناخنت را بخوری درخت ناخن در شکمت رشد می‌کند یا اینکه ممکن است بدون اینکه بداند انگشتش را بخورد زیرا کودک شما ممکن است این گفته‌های شما را به طور واقعی احساس کند.

منبع : روزنامه تهران امروز