نرگس آفریقایی

نرگس آفریقایی گیاهی است با ساقه زیرزمینی (ریزوم دار) از خانواده با تعداد تقریبی ده گونه که از نظر گیاه شناسی هنوز به درستی مشخص نشده اند.در منابع مختلف آمده است که اصل این گیاه از مشرق زمین بوده و در سال ۱۶۳۰ از ایران توسط یک پدر روحانی به فرانسه برده شده است.
این گیاه در آغاز به خاطر کمیابی و همچنین به خاطر انحصار طلبی صاحبان آن فقط در اختیار پادشاهان و برگزیدگان قوم بود.لوئی چهاردهم به خاطر بوی مطبوع نرگس آفریقایی مفتون این گیاه بود و به آن عشق بسیار می ورزید.
بوی این گیاه به طور متناوب کم و زیاد می شود.بدین معنی که در روز کم بو بوده و از غروب آفتاب شروع به زیاد شدن می کند. شدت بوی عطر این گیاه کمی پس از شب هنگام است و باز در اواسط شب کاهش می یابد.این عطر شگفت آور هنگام اوج آن بسیار غنی و سکرآور است.حتی قدرت انتشار آن به اندازه ای است که در هوای صاف پس از یک روز گرم فقط بوی یک پایه گلدار آن تا شعاع ۳۰۰ متری احساس می شود. این گیاه نه تنها یکی از بهترین گیاهان آپارتمانی بشمار می رود، بلکه در هوای آزاد نیز می توان آن را به آسانی پرورش داد و از طرفی کشت آن بسیار ساده و به خاطر فراوانی گل ها قابل ملاحظه است.
برگ های آن به شکل روبان و به طول ۵۰ سانتیمتر است.
رنگ آن سبز شفاف است و قسمت زیادی از سال را باقی می ماند (از خرداد تا مرداد ماه) از میان برگ ها ساقه گل دهنده ای به طول تقریبی ۷۵ سانتیمتر بیرون می آید که در انتهای آن گل آذینی به شکل چتر و حدود ۵۰ عدد گل به شکل نرگس و به رنگ آبی و یا آبی مایل به بنفش قرار دارد و یکی از گل های آبی رنگ نادر در فصل تابستان است. گل های بریده آن با ساقه های بلند بسیار زیبا و همچنین دانه های آن پس از تشکیل روی این ساقه ها برای دکوراسیون زمستان بسیار مناسب است.
اگرچه این گیاه در اغلب خاک ها به خوبی رشد می کند ولی خاک های غنی و قابل نفوذ به آب برتری دارد و تنها نیاز آن به هوای خنک در تابستان است.
مکان های سایه آفتاب بسیار مناسب برای پرورش این گیاه است و در صورتی که در گلدان کاشته شده باشد، باید در بهار به هوای آزاد منتقل شود.

منبع : روزنامه کارگزاران