روابط عمومی همراه

از جنگ جهانی دوم که از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ ادامه داشت به تدریج انجمن های روابط عمومی در اروپا و آمریکا شکل گرفت و فعالیت های روابط عمومی وارد حوزه تخصصی و سندیکایی شد. اگر چه نیاز به تشکیلاتی منسجم برای تأثیر گذاری دولتی و سازمانی بر توده های مردم در سال های ۱۹۱۴ و ۱۹۱۵ در اروپا احساس شده بود، اما تحقق این ایده در فاصله سال های ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۰ به تعویق افتاد و پس از آن با گسترش بخش خصوصی، فناوری ارتباطی به سرعت و شتاب قابل توجهی به صنعت PR مبدل شد.این صنعت نوین که وظیفه شناخت مشتری، جذب مخاطب، برنامه ریزی سازمانی و ایجاد روابط درون سازمانی را داشت از شکل سنتی به صورتی فعال، مستمر، فراگیر و دوسویه در آمد. چهره جدید روابط عمومی ها در ۲ دهه اخیر با استفاده از فناوری ارقامی در قالب ارتباطات آنلاین از UP TO DATE به UP TO MINUTE ارتقا یافت و با گذراندن روابط عمومی های دیجیتال، الکترونیک و سایبر به همراه خود تفکر دیجیتالی و برگرفته از فناوری را به نمایش گذاشت و ارتباط دو سویه جدیدی را خلق کرد که به طور مستمر با مخاطبان خویش پیوند خورد. ارتباط دو سویه بین «روابط عمومی و مشتری» و «مشتری و روابط عمومی» در امتداد افق و در قالب روابط مساوی برقرار شد.
روابط عمومی دیجیتال در یکی از ابعاد خود، ارتباط با رسانه ها را وسعت داد و سطح کمی و کیفی اطلاع رسانی را تا حد توان حرفه ای متخصصان روابط عمومی بالا برد. هم چنین روابط عمومی الکترونیک توانست با دریافت سریع، فراگیر و مستمر باز خوردهای مردمی، امکان نظر سنجی، دسته بندی و شناخت تمایلات و خواسته های مخاطبان خود را به راحتی فراهم سازد. این توانایی تکنولوژیک مبتنی بر علم ارتباطات، می تواند با تکیه بر تشکیل بانک اطلاعات، واسطه ای پویا برای خود و همه اشخاص حقیقی و حقوقی باشد که مایلند بدانند اطلاعات را چگونه، برای چه کسی و از چه طریقی ارائه کنند. پیشرفت های علمی و کاربردی در زمینه روابط عمومی از زاویه فناوری و تغییر نگرش ناشی از آن در دهه ابتدایی قرن بیست و یکم افق جدیدی را پیش روی مدیران بخش های دولتی و غیر دولتی قرار داده است. در این روند تحول گرای روابط عمومی، تلفن همراه با در اختیار داشتن حافظه و کلیدهای کوچک «امکان ارتباط در حرکت» را برای متخصصان روابط عمومی به ارمغان آورد.
ارسال و دریافت اطلاعات متنی، صوتی و تصویری دولت ها و سازمان ها و تک تک افراد جامعه، روابط عمومی جمعیت گرا را به روابط عمومی فرد گرا تبدیل کرد و ارتباطات دارای سکون و از پشت میز را به صورت ارتباطات فعال در آورد. در این ارتباط نوین، جنس، سن، درآمد، طبقه اجتماعی، شغل، تحصیلات، مکان جغرافیایی و دیگر شاخص های متغیر شهروندان کم رنگ شد و از طرف دیگر امکان دسته بندی مخاطبان با توجه به اطلاعات ذخیره و از قبل فراهم شده به وجود آمد. در سده جدید هیچ حوزه ای، اعم از سیاست، اقتصاد، فرهنگ و... را نمی توان یافت که خارج از ارتباطات موبایلی روابط عمومی قرار داشته باشد.

دبیر شورای اطلاع رسانی استان
علیرضا دوانلو

منبع : روزنامه خراسان