به من نگاه کن

کارگردان: آینس ژائوئی. فیلم‌نامه: ژان پی‌یر بکری، آینس ژائوئی. بازیگران: ژان پیی‌ر بکری، آینس ژائوئی، ماریلو برری، لورن گرویل، ویرجینی دسارناتی. مدت: ۱۱۰ دقیقه.
فیلم دربارهٔ فرزندان آدم‌های سرشناس است، کسانی‌که به سختی می‌توانند از سایهٔ شهرت پدر و مادر بیرون آمده و به خاطر خودشان، شناخته شوند.
آینس ژائوئی، با مهارت به کاوشی خردمندانه در این مقوله پرداخته و حتی بازیگر اصلی فیلم او، ماریلو برری، فرزند ژوسین بالاسکو، نویسنده، کمدین، بازیگر و کارگردان نامی فرانسوی است. او در نقش لولیتا کاسارد، دختر بیست ساله‌ٔ چاقی ظاهر شده که اسیر خواسته‌های پدرش شده؛ دختری متزلزل و تلخ که آرزو دارد به خاطر محاسن خودش شناخته شود. ولی نمی‌تواند پدرش را از دنیائی که بر محور وجود خود ساخته، بیرون بیاورد. پدر، ایتن کاسار، که ”بله قربان‌گو“ها احاطه‌اش کرده‌اند، نویسنده و ناشری معروف و صاحب فضل، دانش، جذابیت و سخاوتمندی است. لولیتا، رها شده در فضائی سرد، به همهٔ کسانی‌که می‌خواهند دوست او باشند، سوءظن دارد و تمام انرژی خلاق خود را صرف کلاس آواز و معلم‌اش سیلویا (ژائوئی) که با نویسنده‌ای سخت‌کوش، ازدواج کرده، می‌کند. به زودی سیلویا می‌فهمد که لولیتا، دختر کاسار، نویسندهٔ مورد علاقهٔ اوست.
این فیلم‌نامه که در جشنوارهٔ کن امسال برندهٔ جایزه شد، ششمین کار مشترک این زن و شوهر، ژان پی‌یر بکری و آینس ژائوئی به شمار می‌آید که در نقش راتین و سیلویا هم بازی کرده‌اند. دیدن بی‌تفاوتی کاسار نسبت به دخترش، و این‌که چه آسان می‌توان به دام اغوا‌کنندهٔ شهرت افتاد، دردناک است. فیلم‌نامه به هیچ‌وجه مبالغه نمی‌کند و فیلم با پس‌زمینه‌ای کلاسیک و برخوردار از بازی‌های عالی تمام بازیگران، در واقع، مطالعه‌ای است هوشمندانه و پیچیده دربارهٔ هویت، شهرت، خانواده و محافل ادبی پاریس.

منبع : مجله دنیای تصویر